My famous life

Hoofdstuk 16

Ik loop over een grasveld samen met mam en pap. "Hier!" Roept pap paniekerig. Ik kijk hem vragend aan. Wat bedoeld hij met 'hier'? Niet dat ik een bal heb ofzo. "Blue nu!" Roept mam ook paniekerig. Waar hebben ze het over? Ik hoor gegrom. Wat was dat. "Blue Ivy Carter?" Hoor ik een stem zeggen. Het is niet mam en ook niet pap. Dat zal ik meteen herkennen. "Ik heb iets voor je , kom je mee?" Vraagt de stem weer. Ik hoor mam en pap dingen naar me schreeuwen. Ze proberen te rennen, maar komen niet echt vooruit. Het is juist het tegenover gestelde. "Wie bent u?" Vraag ik. De stem grinnikt. "Daar kom je snel genoeg achter!" Grijnst de stem. "Wat gebeurt er met mijn ouders?" Vraag ik paniekerig en kijk naar ze. Ik probeer naar ze toe te rennen, maar ze vervagen meer. "MAMA, PAPPA!" Schreeuw ik.

"BLUE!" Hoor ik iemand paniekerig roepen. Ik word heen en weer geschud. Ik schiet overeind en kijk recht in paps ogen. "Gaat het?" Vraagt hij bezorgd en slaat een arm om me heen. "Denk het?" Zeg ik en sla m'n handen over m'n gezicht. "Hoe wisten jullie dat ik een enge droom had?" Vraag ik. "Je begon zwaarder te ademen en toen zei je allemaal woorden." Zegt mam. "Wat voorn woorden?" Vraag ik en krijg water van pap. "Je zei iets van 'wat bedoel je? Waarom schreeuwen mam en pap naar me? Wat gebeurt er met m'n ouders?'" Zegt mam en kijkt me bezorgt aan. "Ja we wisten niet wat er gebeurde." Zegt pap en geeft me een kus. Ik glimlach en kijk om me heen. We zitten nog in het vliegtuig. Vaal en Dav zitten achter de I- pad. "Hoelang heb ik geslapen?" Vraag ik. Ik heb op mams schoot geslapen, want mam zit achter me op de bank. "2 uur ofzo?" Antwoordt pap. "Hebben jullie nog geslapen?" Vraag ik. "Ja, je maakte me alleen wakker." Grinnikt mam. "Sorry!" Zeg ik en geef haar een knuffel. "Maakt niet uit." Zegt ze en wrijft over m'n rug. "Hoelang duurde het voordat ik wakker werd?" Vraag ik. "Lang!" Roept pap lachend. "Serieus?" Zeg ik. "Dan lach ik echt diep te slapen." Lach ik. "Wil je eten?" Vraagt mam grinnikend. Ik knik. "Altijd!" Lach ik.

Ik pak mijn spullen en doe mijn riem aan. Het vliegtuig maakt een bocht en gaat in voor een landing.
Het vliegtuig is geland. We stappen uit en bedanken de stewardessen en piloten. Als we op het vliegveld zijn kijken er al allemaal mensen naar ons. Ik denk echt dat als er geen paparazzi's zouden zijn de heletijd, dat we hier best onopvallend rond kunnen lopen. Alleen moeten er helaas overal van zulke vervelende schreeuwende breinloze mensen met mega grote telescooplenzen staan. Hebben ze niks beters te doen?!
"BEYONCÉ, JAY Z WELKOM THUIS." "LEUKE VAKANTIE GEHAD?" "KOMT ER EEN NIEUWE ALBUM?" "KOMT ER EEN TWEEDE KIND?!" "BEYONCE" "VAENTINA! DAVIN!?" "BLUE?" Schreeuwen ze alemaal. Het is dat mam goed is in mensen negeren. Ik zal allang headlines hebben gemaakt...
We zitten eindelijk in de auto. Nu nog  langs ze komen. Dat is ook altijd een uitdaging. Één keer hadden we dat er een oude vrouw voor onze auto viel, dus toen moesten we wachten voordat we nar uren eindelijk weg konden.

Thuis
Ik ren naar de deur en steek de sleutel in het slot en ren naar de dichtstbijzijnde woonkamer. Ik plof op de bank en laat me ervan af rollen. "Toch is het weer fijn om thuis te zijn!" Hoor ik mam roepen. Ik hoor nog wat kus geluiden en dan voetstappen die steeds dichterbij komen. Ja, ik lig nog steeds op de grond. Mam grinnikt en geeft me een aai op m'n hoofd. "Zullen we naar bed? Morgen wordt het een drukke dag." Zegt pap. Ik kijk hem vragend aan. Hij leunt tegen de muur aan. "Schoolspullen kopen." Zegt hij op zo'n 'duh' toon. O ja, school. Zo geen zin om op te staan. Ik voel twee handen om mijn benen en wordt meegesleurd. "AAAAA!!!" Gil ik en spartelt tegen. Ik zie mam lachen. Ik kijk haar boos aan. "Mam sta daar niet zo te lachen en help me pleass?!" Roep ik en hou me vast aan een stoel poot. "Sorry heb last van m'n buik!" Zegt ze en maakt nep- pijn bewegingen. "Nou dan niet he!" Roep ik nep- boos en laat de stoel poot los. Ik laat een gil als ik in de lucht zweef en voor ik het weet lig ik op paps schouders. "Laat me gaan!" Roep ik en sla hem op zijn rug, waar pap niet zoveel last van heeft. "Fijn jij wint." Zeg ik en doe mijn handen omhoog als teken van overgaven. "Mooi zo." Zegt pap en gooit me op bed. "Nu snel uitkleden en naar bed." Zegt hij en geeft me een kus. "Jij ook Love you!" Zeg ik en geef hem een knuffel.