VUSLAT

4 YIL ÖNCE

Ecmel'den

Aşk insanı kendinden alan herşeyi unutturan duygu. Suan aşık oldugum adamın yanında trabzon yaylasının en yüksek tepesinde oturmus trabzonu izliyoruz, sevdiğim Arel Uhud aşık olduğum eniştemin biricik yeğeni, enistem bizi duysa öldürür ama biz anı yasamayi seçiyoruz ve yaşıyoruz

-Arel
- Efendim deniz gözlüm

Arel bana deniz gozlum dediğinde yüzümde kocaman gulumseme olustu onun bana güzel sözler söylemesini seviyorum.

-Okul hakkında birsey demedin ne yapmayi düşünüyorsun.

- Henüz bir fikrim yok

-Amcan ne düşünüyor.

-Istanbul'a çağırıyor

Bir an huzunlendim onunla ayrı kalmayı dusunmek bile beni korkutuyor ya giderse düşüncesi daha cok uzulmeme neden oldu ama belli etmemeye çalışarak devam ettim

-Gitmeyi düşünüyormusun peki

-Hic niyetlenme Ecmel'm seni bırakıpta gidecek değilim

Arelin söylediği sözler icime huzur doldurdu ve sevinc doldum kocaman gulusume engel olamadım sevincle şakıdım

-Gitmeni isteyen kim gitme zaten hep yanımda kal söz mü?

Bu sözlerimin ustune önce yaylaya bakıp derin bir nefes aldı kolumdan tutup beni yanina daha cok çekti sıkıca sarıp saçlarımdan koklayarak öptü.

-Olurda birgün gitmek zorunda kalırsam beni anla olur mu

Bu sözlerin üzerine kaşlarımı çatıp kollarin dan çıktım.

- Demek bu Uhud ne demek bir gün gidersen diye sordum sinirle ayaga kalkti benide kaldırıp sıkıca sarılıp dudaklarıma bir buse kondurup geri çekildi.

-Oylesine dedim sevdiğim hemen kızıp uhud demeye başladın. Hem ben seni kac kere uyardım bana Uhud deme diye dedi. Evet ona uhud dememe kızıyor ben ona sürekli uhud demiyorum ki beni kızdırdığı zamanlarda diyorum.

- Sende beni kızdırma o zaman Uhud. Dedim arkamı dönüp gidiyordum ki arkamdan sarıldı. Boynumdan öpüp beni kendine çekti.

- Kızma deniz gözlüm seni kızdırmak hoşuma gidiyor. Ama ciddiyim bana Uhud deme.

Önüme dönüp sıkıca sarıldım oda bana sardı kollarını sıkıca sarılıp öptü saçlarımdan

-Bir daha gidicem deme o zaman gidersen biteriz biz.

Arel öyle bir sarıldı ki sanki hic bırakmak istemezmiş gibiydi.

Arel Uhud ' dan

Ecmel'e nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum dayımla konuştuklarım aklıma geldikçe üzülüyorum

#Hatırlatma #

-Bak evlat biliyorum istediğim zor birşey ama ailen icin bunu yapmak zorundasın hem gitmek icin niye bu kadar zorluk çıkarıyorsun anlayamıyorum hem anne'ne kavusacaksin ozlemedin mi onu.

Dayımı dinlerken Ecmeli düşünüyorum ben onu nasıl bırakırım ama annemi de düşünmek zorundayım.

-Bilmiyorum dayi Annemi özledim ama amcalarıda bırakıp gitmek hic cazip gelmiyor hem Cinar amcamı biliyorsun izin vermez.

- Biliyorum bilmez olsaydim keske okumak icin gidiyorum dersen kimse bisey diyemez.

Evet dogru söylüyor aslında okumak için gidiyorum dersem kimse bisey demez ama Ecmele ne diyeceğim onu bilmiyorum. Ona olan sevgimden eminim ama kafam cok karışık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ya Almanya' ya gidip ailemi kurtaracağım ya da onların o mafya bataklığında ölmesini izleyeceğim ama bunu yapamam ailemi o bataklikta birakamam.

-Tamam dayı gideceğim

#Hatırlatma sonu#

Düşüncelerimden sıyrılmama korna sesi ve ecmel'in çığlığı oldu. Karsiya baktığımda üzerimize gelen bir araba gördüm direksonu saga kirmamla kılpayı kurtulduk.

- Ne yapıyorsun Arel bizi öldürmeye mi niyetlisin.

-Ozur dilerim dalmisim.

-Araba kulanirken dalan ilk insansın gercekten

-Tamam sorun yok yurda bırakayım seni.

Arabayı ecmel'in kaldığı yurda doğru surmeye basladim yol boyunca ikimizde konusmadik sanki anlamis gıbı sürekli bana bakıyor sorun yok gibisinden gülümsedim sadece yurdun kapısına geldiğimizde

-Aksam yedi'de hazır ol beraber yemek yiyeceğiz. Acik giyinme sakın

-Tamam canım

Arabadan çıkmadan sıkıca sarıldı kollarimi beline dolayıp saclarindan öptüm yanagimdan öpüp arabadan indi. Kararlıyım bu aksam onunla konuşacağım bir hafta sonra Almanya 'ya gideceğim ailem icin bunu yapmak zorundayım.