VUSLAT

KIZIYLA ILK UYKUSU

Multi yakışıklı Arel Uhud'umuz var..

Iyi okumalar umarim begenirsiniz.

Ecmel'den
O geceden sonra Arel'i yemek masasının dışında görmedik.
Kahvaltıdan sonra çıkar ,gece eve geç gelirdi.Ne Bogaçla,ne benle,nede Ateş'le konuşmuyor,Ateş'e çok kırgın ve kızgındı. Ama bunu yapmak zorundayız
Vustalı'mı kaybetmeyi göze alamazdım
Şuan ailecek oturmuş konuşuyoruz ,düşman olayından sonra bir hafta geçmiş olmasına rağmen hiçbirşey olmamıştı.
Eniştemle şu ev konusu konuşmak istiyordum burada daha fazla kalamazdım.Arel her fırsatta bize laf çarpıp duruyordu ve Vuslat'la gittikçe yakınlaşıyordu.Şuan tam karşımda oturmuş Vuslat' oyun oynuyorlar,onları böyle gördükçe hem sevinip hemde korkuyorum.Arel Vuslat'ı öğrendiğinde benden alacak diye çok korkuyorum.Buna izin veremezdim daha fazla yakınlaşmamaları lazım.Eniştemle konuşmam lazım ama önce Ateş ve Bogaç'la konuşmalıyım.
Onlara kaş göz işereti yaparak dışarıya çıkmalarını istedim.Hep beraber ayaklandıgımızda,bütün gözler bize döndü.Eniştem bize bakıp

- Nereye gençler,ayaklandınız dedi

Ateş:

-Sigara içip geliyoruz abi dedi

-Hadi sizi anladım.Bacanak sen sigara içermiydin?
Hiç görmedim dedi

Evet Boğaç ne sigara nede içki içerdi.Hiçbir kötü alışkanlığı yoktu,tam bir aile babası yani anlayacağınız.Ama benim için hiç sahip olamadığım bir abi bir erkek kardeşti.

-Yok bacanak ben sigara içmem zaten Ecmel'e  içirmemek için gidiyorum.İçmesinden hoşlanmıyorum dedi. Boğaç bana bakarak.Gözlerimi devirip önden bahçeye ben çıktım.
Soguk hava yüzüme çarptığında, havanın sogudugunu daha iyi anladım Ekim ayı bitmiş, Kasım ayına giriyoruz.Arkadamdan Ateş ve Boğaç çıktı, bahçeye çardağa doğru ilerleyip oturduk.
Ateş cebinden sigara paketini çıkardı,bir dal alıp sigarasını yaktıktan sonra, çakmakla sigara paketini bana uzattı.Sigara paketinden bir dal alıp,inçe uzun parmaklarıma yerleştirip ,yaktım.Sigaradan derin bi nefes içime çektim.

-Ateş biz artık eve geçsek olmaz mı?

-Olmaz Ecmel daha o iti yakalayamadık

-Ya bize bişey yapmazlar ki!

-Olmaz dedim Ecmel adam bizim taş kafaya imali konuşmuş
Vuslatı biliyor olabilir, onu tehlikeye atamayız

-Ne demek imali konuşmuş Ateş, ne diye bilirki dedim.Vuslatı üçümüzden başka kimse bilmiyordu.Düşmanları nereden bilecekti ki Vuslatı kimse bilmezken, onlar nasıl bilecek ki anlamıyorum. Korkum iki katı artmıştı

-Bak Ecmel bu öyle hafife walınacak düşmanlara benzemez sinsi bir düşman, Arel' e sor bakalım Ateş amcana davetsiz misafir kim diye söyledi.Ben Arel'i geçiştirdim ama Vuslatı korumamız lazım dedi.
Böyle düşününce haklı ama burada kaldıkça onlar yakınlaşıyor.

-Ama Ateş görmüyormusun biz burada oldukça onlar yakınlaşıyor.Buna izin veremem

-Niye bu kadar rahatsız oluyorsun ki onun kızı dedi.Rahatsız olmuyordum sadece korkuyordum. Ama bu söze diyecek lafım yoktu.

-Rahatsız olmuyorum  Ateş korkuyorum anladınmı Vuslatı kaybetmekten korkuyorum.

Boğaç :

-Korkma o bizim yanımızda oldukça kimse alamaz.

-Evet ama unutmayın onun soyadını taşıyor.Ateş sayesinde dedim.Ateşe kızarak bakarken

-Olması gereken o kız onun ve onun soyadını alması lazımdı. Dedi sigarayı yere atıp sinirle ayağa kalkıp eve girdim.Eve girince herkes aynı yerinde oturmuş Arel'le Vuslat halen oyun oynuyorlardı
Vuslat' a yaklaşıp

-Hadi bakalım küçük cadı uyku zamanı dedim. Vuslat dudaklarını büzüp

-ya anne Ayel abile oyun oynuyoyuz

-Hadi Vuslat uyu sonra yine oynarsınız annecim

dedim.Dudakları büzük bir şekilde Arel'e baktı

-O zaman  yatıysın beni yatıyıymısın Ayel dedi Arel bana kısa bir bakış atıp Vuslata döndü tekrar

-Ben seni nasıl yatırayım ki annen yatırsa olmaz mı?

-  Banane ya sen yatıy lütfen dedi omuz silkerken

-  Kızım Arel abinin işi var demekki beni istemiyorsan.Baban yatırsın seni olmazmı?

-Olmaz Ayel yatıysın beni lütfen dedi.
Arel derin bir nefes alıp bana baktı.

-Tamam ben yatırırım.Ama benim odamda Masal'ın odasına sonra taşırız dedi.
Tamam anlamında kafamı aşagı yukarı salladım Vuslat sevinçle el çırpıp,

-Yaşasın Ayel yatıyacak beni yaşasın dedi.
Arel Vuslat'ı kucağına alıp merdivenlerden yukarıya çıktılar.Arkalarından öylece baka kaldım.

-Vay be Arel'e bak sen hiç çocuk sevmeyen Arel Vuslat'ı kırmamak için onu yatırmak adına odasına
çıkarttı.dedi eniştem

-Vuslat'ı kim sevmez ki .dedi Masal bende şaşırıp kalmıştım.Öylece durup konuşulanları dinliyordum.Bir süre daha oturduktan sonra herkes odalalarına çıktılar.Bende Vuslat'a bakmak için Arel'in odasının önüne gidip kapıyı tıklattım. Ses gelmeyince yavaşça kapıyı aralayıp kafamı içeriye uzattım.Arel Vuslat'ı sanki kaçacakmış gibi sıkıca sarılmış uyuyorlardı.
Onlara bakarken yanımda bir hareketlilik hissettim.Yan baktığımda Ateş'te benim gibi gülümseyerek onlara bakıyordu

-   Sen ne kadar uzak tutmaya çalışsanda onlar hep yakınlaşacak kuzu.

-  Biliyorum Ateş sadece kızımı kaybetmekten korkuyorum.

-  Sadece kızını mı? Ecmel onu hala seviyorsun, bunu göre biliyorum. Niye bunu yapıyorsun ki niye size acı çektiriyor sun, herşeyi anlatsan olmaz mı? Mutlu olmak onunda hakkı tamam taşkafa ama şunlara baksana sanki kızıymış gibi ilgileniyor.dedi
Onlara baktığımda gerçekten öyle gözüküyorlardı. Arel yüzünü Vuslat' ın saçına gömmüş ,Vuslat'ta Arel'e sokulmuş uyuyorlardı. Ateş'e birşey demeden yanlarına gidip üzerlerini öttüm.Vuslat'ın yanağından usulca öpüp çekildim Arel'e bakıp Ateş'in yanına döndüm. Beraber odadan çıkıp kapıyı kapatırken

-  Kızıyla uyusun ilk ve sonkez dedim.Odama gittim Boğaç çoktan koltuktaki yerini almış uyuyordu. Üzerimi değiştirip bende kendimi uykunun kollarına bıraktım...