Ανοιγοντας τα ματια μου συνειδητοποιω οτι βρισκομαι ξαπλωμενη μπρούμυτα .Ειμαι σαν φασκιωμενο μωρο με την κουβερτα πολυ σφιχτα γυρω μου.Ειχε πολυ ωραια ζεστουλα και δεν εχω σκοπο να σηκωθω .
Ενα σκουντηγμα με εκανε να κοιταξω το μερος γυρω μου.
''Καλημερα Αννα.''μου λεει ο Φιλιππος βαζοντας το κατω μερος της πυζαμας του.Το θεμα ειναι γιατι δεν το φορουσε τοση ωρα.Ομγ.Εχει ωραιο σωμα.Πολυ ωραιο σωμα.Βρισκομαι σε καποιο παραλληλο συμπαν?Ή καπου εδω υπαρχουν καμερες απο το <<Πλακα κανεις?>>.
''Καλημερα Φιλιππε...''του λεω αβεβαιη για το τι εγινε χθες.Και γιατι βρισκομαστε στο ιδιο κρεβατι.
''Θα φτιαξω πρωινο.Σιγουρα θα πεινας απο τα χθεσινα.''μου λεει και βγαινει απτο δωματιο.Εγινε κατι που με κουρασε???Τι εγινε χθες ρε παιδια?
Γρηγορα κοιταζω κατω απτα παπλωματα για να επιβεβαιωσω αυτο που εχω στο μυαλο μου.Και επιβεβαιωθηκα.Ειμαι γυμνη.Οπως ακριβως με γεννησε η μαμα μου.
Κοιταζοντας γυρω απτο κρεβατι δεν βλεπω πουθενα τα ρουχα που φορουσα χθες.
Τοτε στην πορτα εμφανιζεται ο Φιλιππος που εξακολουθει να μην φοραει μπλουζα .
''Να σου δωσω κατι να βαλεις?''με ρωταει γλυκα και ευγενικα.Αν το παιξω τρομοκρατημενη θα νομιζει πως ειμαι καμια απο αυτες τις κοπελιες ,τις αθωες,που ακουνε προστυχιες και κανουν τον σταυρο τους.Αυτος αντιθετως φερεται απολυτως φυσιολογικα.Κανει και πρωινο και θελει να μου δωσει και μπλουζα του.
''Ναι..''του απανταω με χρονοκαθυστερηση.Τοτε εκεινος μπαινει στο δωματιο και βγαζει απτην ντουλαπα του ενα λευκο πουκαμισο και μια μαυρη μπλουζα.Και τα βαζει διπλα διπλα.
''Εχω αυτο το πουκαμισο. Μου ειναι λιγο μεγαλο και δεν το εχω φορεσει ποτε.Θα σου ειναι σαν φορεμα αλλα δεν πειραζει.Και εχω και αυτο το κοντομανικο.Το εχω για πυζαμα και θα σου ειναι και αυτο μακρυ.Μεχρι να πας στο διαμερισμα σου φορα κατι προχειρο απο αυτα για να φαμε πρωινο .Ποιο απο τα δυο θες?''με ρωταει σαν να μην τρεχει τιποτα.
''Το πουκαμισο.''του λεω και μου το πεταει.
''Σε περιμενω μεσα.''μου λεει και φευγει.
Εγω εντελως φρικαρισμενη φοραω γρηγορα το πουκαμισο που μου πεταξε και το κουμπωνω μεχρι πανω.
Πηγαινοντας μεχρι την κουζινα μυρισε καφες.ΝΑΙ!Αυτο χρειαζομουν.
ΓΙΑ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ!!!!!!!!!!!!Αν οντως εγινε αυτο που εγινε δεν ειμαι πλεον αγνη μαργαριτα!!!!!!!!!!!!
YOU ARE READING
Ο αριθμός 67
RomanceΤα κάστανα μαλλιά της έπεφταν μπροστά στα μάτια της και την εκνευριζαν καθώς έγραφε τις θερμίδες που πήρε και αυτές που έκαψε. Τελειώνοντας ανέβηκε στην ζυγαριά και κοίταξε με λύπη το αποτέλεσμα. "67...παλι..." είπε εκνευρισμένη και κλώτσησε την ζυ...