Nieszczęsny wypadek

Prolog

Był piękny wiosenny dzień, słońce świeciło, a drzewa zaczynały robić się zielone. Wracałam właśnie z Alankiem ze szkoły, gdy nagle jakiś głupek przejechał obok mnie rowerem. Wszystko byłoby dobrze gdyby nie fakt, że przejechał po mojej biednej stopie.
- Jak jeździsz kretynie! - krzyknęłam gdy był kawałek ode mnie.
- Ja?! To ty powinnaś uważać jak chodzisz! -Odpowiedział mi podniesionym głosem. Dopiero teraz na niego spojrzałam. Chwila, skąd ja go kojarzę? No nieważne, teraz trzeba się kłócić.
- Nie wiem czy wiesz ale to TY przejechałeś mi po stopie, a nie na odwrót!- wywrócił oczami... Ugh jak ja nienawidzę jak ktoś to robi.
- Żyjesz? Żyjesz. Chodzisz? Chodzisz, a ból jeśli jakiś w ogóle jest to przejdzie, a teraz wybacz ale nie mam czasu bo się spieszę.- No i pojechał. Zdążyłam jeszcze krzyknąć za nim "dupek"  z nadzieją, że usłyszy. Nie myliłam się, odwrócił się w moją stronę, puszczając kierownicę roweru i powiedział  - Słyszałem! - a później wjechał w drzewo. Razem z moim braciszkiem wybuchneliśmy śmiechem. Następnie postanowiliśmy iść do domu, bo mama będzie się martwić czemu nas tak długo nie ma.
    Gdy weszliśmy do domku poczułam zapach, który pobudził wszystkie moje zmysły. Ciekawe co tak pachnie. Weszłam do kuchni i zobaczyłam... Pierogi z truskawkami!
-Kocham Cie mamo! Skąd wiedziałaś, że mam na nie ochotę?- zapytałam ponieważ naprawdę mnie to zastanawiało.
- To ty też?  Myślałam, że tylko ja - zaczęła się śmiać, a ja razem z nią. Po obiedzie poszłam odrobić lekcje. Najgorzej było z matmą, nigdy nie byłam dobra z tego przedmiotu.  Gdy skończyłam na zegarku była już 20:59, poszłam jeszcze się umyć i spać.

Hejka, witam na moim pierwszym opowiadaniu, w którym pomaga mi przyjaciółka. Mam nadzieję, że będzie wiedziała, że to o nią chodzi xd. Ogólnie nie jestem fanką pisania notek pod rozdziałem, więc będą pojawiać się bardzo rzadko. Jeśli jakaś się pojawi to będzie ważna.  Trzymajcie się i miłego wieczoru