Heartbound

Heart 7: Colors

"My grip is tight..."

AVERY

Marahang umihip ang hangin. May ilang buhanging tumama sa mga katawan namin. My eyes squinted as few sand hit my eyes. Zara smiled to Zirrius, gently. A smile only mothers could show. I could see her love for her son. I could see the longing and somehow, regret that she had to see him in this situation.

"You're already back... in your true form," komento niya habang pinag-aaralan ang anyo ni Zirrius. Tila hindi siya makapaniwala na ang anak niya ay ganap ng binata at malaki na. She smiled proudly. "You're really handsome, the way I imagined it."

She looked at his elongated ears, his well-defined jaws that ,maybe, was sculpted by a sculptor, his sapphire blue eyes that seemed sparkling under the dim moonlight.

Kitang-kita ang kasiyahan sa mga mata ni Zara. I felt like her eyes glistened in tears but her tears didn't fell on her cheeks. Maybe souls can't cry after all. Or is she holding back the tears?

Walang nakakaalam.

Bahagyang lumiit ang mga mata ni Zara nang mapansin ang mga itim na marka sa braso ni Zirrius. Ang simbolo na si Zirrius ang hari ng Asteria. She pressed her lips into a thin line. "You already know," mahinang sambit niya. Mabigat na nagpakawala siya ng hininga. "Patawad kung itinago ko sa 'yo ang katotohanan. Hindi ko akalaing makikita kita ngayon. I didn't anticipate this." Malungkot ang tinig niya. She felt distant. Her eyes became sadder and more distant.

Napansin ko ang paninigas ng katawan ni Zirrius. He was hesitant to step closer or approach her. Kitang-kita ko sa mga mata niya kung paano niya rin pinag-aaralan ang anyo ng kanyang ina. Hindi siya makapaniwala sa mga nakikita niya at bahagyang nakaawang ang mga labi niya.

Her long ash brown hair was just like his. He also got those blue sapphire eyes from her.

Mariing kinagat ni Zirrius ang labi at ikinuyom ang kamao. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya. Sa tingin ko, gusto niyang lapitan ang ina niya pero wala siyang sapat na lakas ng loob. Hindi niya alam ang gagawin niya kaya bahagya siyang yumuko.

Hindi ako nagsalita. Gusto kong ibigay ang oras na dapat para sa kanilang dalawa ngayon.

Humugot ng malalim na hininga si Zirrius. Tila humuhugot ng lakas ng loob. Muli siyang tumingin kay Zara. Sa oras na ito, determinado na siya.

He pursed his lips before he speaks. I could tell that he was quite nervous. "Hindi ko rin inakalang makikita kita," seryosong sagot niya. "Hindi sa wala akong tiwala sa kapangyarihan ni Avery, akala ko lang, hindi ka magpapakita sa 'kin."

"She's only lucky," kibit-balikat na saad ni Zara. "Don't let her do this again. You're lucky that you only faced a baby demon." Hindi ko napigilan ang ngumuso. She's a bit mean. Or maybe, super mean. Oh. They're both mean.

"Yeah. You're right. She's reckless. Hindi siya mahilig makinig. She's just stubborn and persistent and so I let her. Pero hiniling ko na sana makita rin kita. Marami akong tanong na kailangan ng kasagutan. And you're the only one who can answer all of them."