Tatlı İşi #Wattys2017

{9.}

İşimi bitirip önlüğümü teslim ettim. Mutfaktan dışarıya çıktım. Bizim ekip beni bekliyordu.

"Hayırdır?"

"Seni bekliyoruz dolunayım." diyip sarıldı Yaman. Aleyna bana sinirli bakıyordu.

"Peki. Ne yapcaz?" diyip ittim. Yoksa Aleyna beni gebertcek. O gebertmeden ben item.

"Hmm... İyi soru." diyop düşünmeye başladı Yaman efendi.

"PTT!!" diye bağırdı. Nilgün.

"Evet PTT!!" Aleyna da onayladı. Açılımı pijama, terlik, televizyondu. Yani bunu Yaman bilmez.

"O ne?"

"Şöyle izah edim sevgilim." diyil boynuna sarılıp kulağına fısıdadı.

"Haa... O zaman beni alakadar etmez. Ben bara gidem o halde" gidemedi. Aleyna kolundan tuttuğu gibi bizim daireye geçirip giyindirdi ve artık oda bi PTT üyesi.

Bizde pjimalarımızı giyip yere oturduk. Tabii minderlerin üstüne. Yaman Bey'de geçti koltuğa bize trip atıyor.

"Ya ben kız mıyım? Beni niye aldınız? Ben istemiyorum ki!" Aleyna arkasını dönüp Yaman'a kötü kötü bakmaya başladı.

"Bir, bensiz bara gidemezsin. İki, yanımda durmanı istiyorum." diye yaru köpek bakışlarını attı.

"Hem doğru düzgün konuşamadık ki. Ben seni özledim hemde çok. Belki Nilgün'le konuştun benle konuşmadın. Eğer şimdi bu sözümü duyup gitmek istiyorsan buyur kapı orda"diyip asansörü gösterdim. Benle hiç konuşmadı.

"Peki dolunayım." diyip minderin üzerine oturdu ve bacağını vurdu. Bunun anlamı bacağıma yattı. Yerde tosulaya tosulaya Yaman'ın bacağına yattım. Saçlarımla oynamaya başladı. Birisinin saçlarımla oynamasın bayılıyorum.

"Dolunayım. İlk önce sen anlat bakayım. Neler oldu? Bide o adam mıdır nedir onun hesabını verceksin."
"Peki. Sen gittikten sonra bir şey olmadı. Üniversiteye gittik falan filan. Nilgün'le aynı evde kalıyoruz. İşte senin dediğin hayali gerçekleştik. O adam. Hmm..." hangi adamdan bahsettiğini gerçekten biliyordum ve dile getirmel istemiyorum. Çünkü onun adı her geçtiğinde bana vuruşu aklıma geliyor ve sinirleniyorum.

"Çatma be kaşlarını!" diyip kaşlarımı düzeltti. Nilgün'e baktım. Hiç bir şey demiyordu. Eğer ona şimdi anlatırsam şuan Yalın... Düşünemiyorum. Yani siz düşünün.

"Peki. Anlatıcam ama sende bu daireden adımını atmicaksın. Söz mü?"

"Bu hangi adam?" diye söz girdi. Bari ismini söyleyem.

"Yalın Korkmaz. Bu otelin sahibi." dediğim anda bir çığlık.

"Ya.. Yalvarıyorum artık kulağımın dibinde bağırma-"

"O benim çoçukluk arkadaşım." Ha? Bu kadar tesadüf olunmaz.

"Evet sadede gelelim Nilay Hanım." derin bir nefes aldım ve baştan sona kadar o günü anlattım.

"Ben o iti gebertcem!" diyip kalktı. Benim kafa yerde zıpladı.

Demek ki içi boşmuş.

Nurten iki dakika lütfen geri döncem sana şu Yaman işini halledem.

Peki

Yaman kalkınca Nilgün hemen önüne geçti. Aleyna da arkasına.

"Yalvarıyorum Yaman. Gitme. Ondan korkmuyorum ama o sana zarar verir diye korkmuyorum. Önemli bir kısmı atlamışım. Mafya o." dedim. Yerden kalktım. Bana baktı. Yanıma geldi. Sımsıkı sarıldı.