Tracheon: Master Plan

Chapter 6

Chapter 6

Hologram

KATHALEEN

I lose Erense as someone took her. Hindi kaagad ako nakagalaw dahil hindi ko na sila matanaw. Madilim ang paligid at binabalot na rin ako ng takot. My body trembles in frighten. I hugged myself, hoping that I can see Erense coming back from darkness. I sat down beside the tree, murmuring some words I couldn't understand. I embraced my leg and place my chin above my knee.

Into this breezy dark woods, masasabi ko na sa sarili kong hindi ako magtatagal dito. Hindi ko alam kung bakit inaatake ako ng takot. Noong nasa mansion naman ako ay ang taas ng confidence ko pero iba na kasi ngayon. Hindi ko na alam kung anong mangyayari sa susunod. Mag-isa na lang ako.

As I wipe my cheek from tears, someone not far from me walks towards my direction. She's wearing a white fitted dress. Her hair was neatly ponytailed and her skin was look so soft and silky.

Tinitigan ko lamang ito habang palapit siya ng palapit sa akin. Dahil hindi ko naman siya kilala ay nanatili akong tahimik. Ano kayang ginagawa niya dito sa kalagitnaan ng kakahuyan? At kung gano'n, kasama ba sila nila Kage? Hindi ko matandaan kung kilala ko ba ito o hindi pero sa nakikita ko ngayon. Wala siyang kagalos galos man lang. Ang perfect niyang tingnan.

She stopped in front of me, crossed her arms and smiled.

"Who are you?" I asked, narrowing my eyes. Examining her.

"How are you my dear, Kathaleen?" she asked, how did she knew my name?

I shook my head, "help me, and get me out of here!"

"I can only help you if you win this game. And if you don't, I'm sorry to tell you that you don't deserve to live anymore."

"No!" I screamed. "How can you say that? I just needed your help, I will do everything you want just please, help me." I begged.

With all the words I said, she just looks at me smiling.

After a moment, Erense and Marco hastily came to me. Bumalik naman kaagad ang tingin ko sa babaeng nasa harapan ko, nagulat na lang din naman ako ng makita kong wala na siya doon. Hindi ko naman maintindihan kung anong sinasabi sa akin nina Marco at Erense dahil hinahanap ko pa rin sa paligid ang babaeng nakita ko kanina.

"Teka, nandito lang siya kanina!"

"Kath! Look at me!" Erense shouted, doon naman niya nakuha ang atensyon ko pero hindi pa rin maalis sa akin ang babaeng iyon. "We heard you, anong nangyari sayo?"

"She can't help us." I murmured.

"Ano bang pinagsasabi mo Kathaleen? Hindi ka namin maintindihan!" Marco said.

Tiningnan ko naman si Marco, kumawala ang mga luha sa akin mga mata. "We're on the game that we couldn't save our own selves."

"Hey, Kath..." inilingon naman ni Erense ang ulo ko sa kanya, "don't be negative, makakaya natin 'to. Focus, Kath! We need ourselves together para maka-survive tayo."

Napailing na lang din naman ako sa sinabi niya. I don't know what to say, hindi naman nila ako maintindihan eh. Nanatili naman kami sa isang tabi, doon lang din namin nalaman na wala na doon ang bonfire kung saan nakalagi sila Gyllia.

"Ano nang gagawin natin ngayon?" ani Erense.

"May plano ka ba? Nalaman ba nilang nandito tayo, wala na sila doon." Ani Marco. Nang tingnan ko muli ang direksyon nang kinapu-pwestuhan nila Gyllia kanina ay usok na lamang mula sa bonfire ang nandoon.