Tracheon: Master Plan

Chapter 13

Chapter 13

Harm

KATHALEEN

When I woke up, I'm in the cell. Hindi ko alam kung bakit ako nandito, nang tumayo ako ay doon ko lang naramdaman ang posas sa aking mga paa. Nagsigaw sigaw naman ako pero mukhang wala namang nakakarinig sa akin. Umalingawngaw lang din ang boses ko sa paligid. There are four cellars here at isa na doon ang kinalalagyan ko ngayon.

"Please, get me out of here!" sigaw kong muli.

Pinilit ko namang alisin ang paa ko sa posa pero nasasaktan lang ako kapag ginagawa ko iyon. Hindi ko alam kung paano ako napunta dito basta ang pagkakatanda ko lamang ay kasama ko si Erense.

Tama! Dalawa kaming nandito sa town at nagkahiwalay kaming dalawa ng dumating ang grupo nila Kage at huhulihin nila kami. No'ng mga oras na 'yon ay wala na akong nagawa. Ano kayang ginawa nila kay Erense ngayon? Bakit kailangan nila kaming pahirapan ngayon? Hindi na ako masaya sa nangyayari ngayon.

Hindi na buhay ang kailangan naming iligtas dito, kailangan naming labanan ang kamatayan para mabuhay kami.

Mayamaya lamang ay bumukas ang pinto. Dalawang guards ang pumasok sa loob at kasunod naman nito ang isang doctor. Nanlaki naman ang mata ko sa gulat ng makita ko na naman siya. Sa pagsigaw ko sa kanya ay agad naman akong tinutukan ng baril ng dalawang guards. Nanahimik na lang din naman ako.

"Good to see you again, Kathaleen Ayana." Ngiti pa nito sa akin, "are you had enough of sleep?"

Hindi ko naman siya sinagot kundi inirapan ko na lang.

"Anyway, ipasok na sila." Utos nito.

She give way sa ilang pumasok na guards at hindi ako makapaniwalang sila Marco at Gyllia ang mga iyon. Wala silang mga malay. Ipinasok naman sila sa magkahiwalay na kulugan, katabi ko si Gyllia. Pinosasan naman ng guards ang kanilang mga paa pagkatapos ay ni-lock na nila iyon.

"Nasaan si Erense?!" bulyaw ko. "Anong ginawa niyo sa akin?!"

Hindi binaba ng dalawang guards ang kanilang armas sa akin kundi ang doctor na lamang ito ang nagsenyas na ibaba ng dalawa ang hawak nilang baril at umatras dito. Lumapit naman ito sa akin, two feet away dahilan para hindi ko siya maabot.

"Unfortunately, hindi niyo siya makakasama dahil nakatakas siya. My team was searching for her. And Oxene who got escaped from the white room were at the town now. So you'll expect to see her, soon." Ngiti pa nito sa akin. Hindi ako natutuwa sa ngiti kundi mas naaasar pa ako.

"Where's Risel?!" I scowled.

"He fled." She said.

"And Oxene?!"

She crossed her arms and took a deep sighed, "I'm sorry for you lost. And now we're down to five players—four players dead to go."

"Fuck you!" sa pagsigaw ko no'n ay bigla namang lumapit sa akin ang isang guard at tinuktok sa akin ang hawak niyang baril saka bumagsak na lang ako sa sahig at umikot ang paningin ko.

Nagising na lang din naman ako ng may kumikiliti sa kamay ko. Nang dahan dahan naman akong bumangon ay doon ko nakita si Gyllia na gising na, maging si Marco ay gising na rin. Umayos naman ako ng pagkakaupo, gusto kong yakapin silang dalawa pero hindi ko naman magawa dahil hindi naman magkakatabi ang kulungan namin.

"Anong ginawa nila sayo?" tanong naman ni Gyllia sa akin.

Tumayo naman si Marco at tumingin sa direksyon ko, "sinaktan ka ba nila? Nasaan si Erense?"

Napabuntong hininga na lang din naman ako, "wala naman akong magagawa dahil kung lalaban pa ako mas lalo lang akong masasaktan." Pinilit kong lakasan ang loob ko. "Nagkahiwalay kami ni Erense, hindi ko alam kung nasaan na siya pero sana hindi siya mahanap at maligtas niya ang sarili niya."

Sinuntok naman ni Marco ang rehas pero nasaktan lang din siya, "shit! Ano ba kasing kailangan nila sa atin?"

"We're still on the game Marco, we're down at five—"

"Five?" takang tanong ni Gyllia sa akin. "Five? Teka, ibigsabihin ba nito?"

Tumango naman ako bilang kompirmasyon sa tanong niya. "Oxene got caught off the guard, and she said Risel got escape."

"I can't take this anymore." Iiling iling na usal ni Gyllia. "If we stay here longer, may susunod pa kay Oxene."

"That's why we need ourselves to survive." Aniko. "If we can do that, we can chase the game master..."

Nagulat ako nang biglang lumitaw sa aking harapan ang doctor na iyon.

"Sino 'yan?" napatingin naman kay Gyllia at halatang gulat na gulat din ito.

"Nakikita mo siya?" tanong ko saka niya ako tinanguan. Tiningnan ko naman si Marco at tinanguan niya rin ako. Tumayo naman ako at hinarap ko ang doctor na iyon. "Ano bang kailangan mo sa amin?"

"Good you are all up." ngiti pa nito sa amin. Kainis! Akala niya ba nagagandahan kami sa kanya? Akala niya ba nakaka-goodvibes ang mga ngiti niya? Mas lalo lang akong nanggigil eh! "As you know, this game won't until one of you remained alive."

"How will that happen?!" Marco hissed.

"With this," pagkasabi niyang iyon ay automatic na natanggal ang mga posas sa aming mga paa at sunod ay ang pagbukas ng pinto ng kulungan. "For that to happen, you have to kill each other and if happen to win with this will proceed to the next player."

"That won't happen!" sinugod ni Marco ang doctor pero tumagos lamang siya doon.

"You can't harm me." aniya, "Gyllia, Marco and Kathaleen, this is your chance to live. If one of you wins, the door will be open for you. If happen no one will try it, you'll be trapped here until the last breathe of yours." She said, "These things may help."

Biglang lumutang sa aming harapan ang iba't ibang armas. Baril, palakol, tali at baseball bat.

"Choose your weapon wisely, survive to win, live and be great again." She smiles, her most killer smile. "Good luck, players. May the best player wins." Then she's gone pixelated.

"No, I won't do that." Ani Marco.

"As I am." Ani Gyllia.

Napatingin naman ako sa baril at hindi ko alam kung bakit ang dami daming tumatakbo sa utak ko ngayon. Nakatingin lamang ako doon, paano nga kung tama ang sinabi ng doctor na iyon? Kung mawala ang dalawa kong kasama, makakatakas ako?

"Kath, anong inisiip mo?"

Nilingon ko naman si Gyllia at ngumiti, "wala..." pero bumalik ang tingin ko sa baril na nasa harapan ko man lang.

There's no harm in trying, I guess.