Tracheon: Master Plan

Chapter 14

Chapter 14

See you soon

GYLLIA

"Kath! Kath! What are you doing?!" halos mataranta kaming dalawa ni Marco nang mabilis na gumapang si Kathaleen papunta sa mga baril na nasa harapan lamang niya. Napatayo kaming dalawa ni Marco upang pigilan siya pero nang makuha niya ang baril ay umakyat kaagad sa dibdib ko ang takot.

"Put that gun down, Kathaleen!" sigaw ni Marco sa kanya.

Pero parang hindi naman ito nakikinig sa kanya. Kanya pang sinusuri ang baril na hawak at halos kumabog ang dibdib ko nang dahan dahan itong lumingon sa direksyon namin ni Marco. Dahan dahan nitong inangat ang hawak na baril.

"Kathaleen! Listen to us!" bulyaw muli ni Marco.

"What?!" iritadong tugon naman ni Kathaleen at binaba ang hawak na baril. "Tinitingnan ko lang naman ah? Ano ba sa tingin niyo ang gagawin ko?"

"Akala ko kasi—" natigil naman si Marco. "Teka, ano bang gagawin mo diyan sa baril?"

Natawa na lang din naman si Kathaleen.

"Don't make me do that kasi hindi ko naman kayang gawin 'yo sa inyo. I'm thinking that this things could help us escape." Aniko ko, "get your weapons and if we ever escaped, keep it okay?"

Dahan dahan naman akong napatango sa sinabi ni Kathaleen. "Okay..." kinuha ko naman iyong palakol at tali. Dumiretsyo naman ako sa pinto, nagbabakasakali na mabuksan ko iyon.

Tinulungan naman ako ni Marco na itali ang lubid sa hawakan ng pinto. Dali dali naman niya iyong pinaikot din sa pintuan ng kulungan at sa hudyat na sinubukan niyang gawin iyon ay hindi naman nangyari. Masyadong matibay ang pinto. Ginamit ko naman ang palakol pero nasira ko lang ang handle kaya tuluyan kaming na-trap sa loob.

"Sorry guys." Ngiwi ko pa sa kanila.

"Go find some secret doors, baka meron dito." Ani Kathaleen.

Gaya ng sabi ni Kathaleen ay naghanap kami sa dingding o sa sahig kung may mga secret passageway dito. Pero mukhang imposible naman magkaroon dito ng mga secret doors lalo na kung kulungan pala ito. The walls were made of metals, nang subukan ko namang gamitan ng palakol ay nayuyupi lang iyon pero walang secret door. Lahat ng posibilidad na pwedeng may malabasan ay wala naman.

Pinagtulungan naman naming tanggalin ang pinto pero hindi rin naman namin maalis iyon. Kahit pakiramdam ko ay sukong suko na hindi pa rin ako tumigil na makalabas kami dito dahil kung titigil lang din pala ako, sana pala hindi ko na sinayang ang pagod ko dito.

Mayamaya ay muling lumitaw ang doctor na iyon.

"Killing is the best way to escape." Aniya. "Try it and you can find the things you needed."

"We won't do that!" sigaw ni Marco, nang ibato ni Marco ang palakol sa kanya ay tumagos ito pero tuluyan din siyang nawala. "She can't help here, ginugulo niya lang tayo dito."

"Focus lang guys." Ani Kathaleen, "akala noon nababaliw lang ako dahil sa akin lang siya nagpapakita and now it does make sense. She's the game master and she's manipulating us."

"How?" Marco's forehead creased, "how can she do that?"

Napailing naman si Kathaleen, "don't know but can't you see? She disappeared most of the times. Nakakabaliw lang isipin dahil anong klase ba siya at hindi natin siya nasasaktan?"