Tracheon: Master Plan

Chapter 19

Chapter 19

15th year

ERENSE

I still don't trust Gyllia's father. Hindi kami nakaksigurado kung totoo nga ba ang intensyon nito na tulungan kami. Mamaya ay ginagamit lang pala siya para mapaniwala kaming ligtas kami sa kanya. Panay ang tingin ko kay Gyllia dahil hindi rin siya mapakali sa kakatingin sa kanyang ama. I can actually say na may pagkakahawig nga talaga sila, but still he might be covered with lies.

We reach down the first floor. Malaki ang espasyo ng paligid pero hindi ko naman makita ang daan palabas.

"Stop!" pagpigil ko sa ama ni Gyllia. "Are you trying to help us or getting caught?"

Suminghap naman ito, "I'm trying to help, okay. There's no exit here on the first floor, they locked it down. So you won't get escape."

Natawa naman ako sa sinabi niya, "then what? Kung gano'n pala ay paano mo kami mailalabas sa building na ito kung wala naman palang daan palabas?!"

"Erense! Lower down your voice, you're talking to my father!" Gyllia said.

"Yes, he's your father but we can't trust him."

"Enough guys!" pag awat naman ni Risel sa amin. "Sir, get us out of here, that's the only thing you could help us."

"This way!" he said.

"Where?" I asked.

"In the basement, there should be an exit there."

"Then we should go, father." Gyllia said. Nang tingnan ko naman si Gyllia ay inirapan lang ako nito.

Nagpahuli naman ako sa kanila. Ilang hallways din ang dinaanan namin pero hindi pa rin namin napupuntahan ang daan patungong basement. Hindi ko nga sigurado kung tinutulungan pa ba kami nito o pinapaikot na lang ang ulo namin dahil may intensyon siyang dalhin kami sa game master?

Nauntog naman ako sa likuran ni Risel nang huminto ito sa paglalakad.

"Ano ba? Bakit ka ba huminto?" asar kong tanong sa kanya.

Agad naman akong napasilip sa mag-ama. "Hide, there's guards on the hallway."

"Where we will hide?" tanong naman ni Risel.

"There!" tinuro naman ni Gury ang isang storage room. "Don't make a sound." Aniya.

"What about you?" tanong ni Gyllia sa kanyang ama.

He pats her shoulder, "I'm fine, take care of them. I'm going back to you."

Sinunod naman kaagad namin ang sinabi niya na magtago sa storage room. Nanahimik naman kami gaya ng utos niya. Mayamaya lang din ay narinig namin ang ilang yapak palapit.

"Sir Sharpe, what are you doing here alone?" tanong ng isang guard siguro.

"I'm just having a walk down here, what's happening up there? Did you the find the players?" Gury asked.

"Unfortunately, we don't." mayamaya lang ay may alarm na tumunog sa paligid. Hindi naman iyon matagal na karaniwang nangyayari pero iyon ay isang tunog lamang. "Break time, sir. May we excuse?"

"Sure." Gury said.

For a few minutes ay biglang sumilip muli ito sa amin at nag-paalam na aalis muna siya at babalikan niya kami. Siguro dahil magtataka na ang mga kasama niya kung saan ito nanggaling. Kung magdedesisyon naman kami sa sarili namin ay baka hindi namin alam kung saan kami pupulitin. Malaki ang building na ito at hindi namin alam kung saan ang daan palabas.