"Ne demek lan bu?" dedi Emre kızgınlıkla. "O kız, bir defa bile ağlamadı. Bir defa bile incinmedi. Duygusuzun teki o. Bir de aşık mı edeceksin kendine?"
"Daha fazlası." Dedi Ali. "Medusa'nın gözyaşlarını çalacağım. Ve yaptığı tüm büyüler bozulacak."
Merhabalar... Umarım bölümü seversiniz. Keyifli okumalar diliyorum size... Ve bir sürü, bir sürü yorum istiyorum... :) Bölümlerin yazımının bana daha çok keyif vermesi için bana ufacık bir destek de olsun gösterin ♥ Sevgiler... Ve tabi ki şu şarkıları kesinlikle dinleyerek okuyun :D -Yazarınız, Hazal
Biri vardı
Sever gibi yapıp kandırdı
Biri vardı
Ateşi yüreğimde yangındı
Biri vardı
Kalbimde güzü bahar sandırdı
Ona sorsan ben yokum
Ama bende biri vardı
Selin, gözlerinden hızla yaşlar boşalırken, kendisini kaldırıma bıraktı. İçi çok acıyordu. Hiç böyle küçük düşmemişti. Hiç bu kadar yıprandığını hatırlamıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ali'nin söylediklerinden sonra, genç adamın yüzüne bir tokat geçirmiş ve ardından da parti alanını terk etmişti. Ve sonra, öylece çıkmıştı yola. Bir arabası bile yoktu zaten, taksiye de binmek istememişti. Öylece yürüyordu. Acı çekiyordu. Çok acı çekiyordu...
Sonunda dizleri onu taşımayıncaya kadar yürümüş ve kendisini bir kaldırıma bırakmıştı. Ayakları acıyordu. Topuklu ayakkabılarını çıkarıp ayaklarını rahatlattı. Ruhu acıyordu. Ama ona aynını yapamıyordu. Ruhunun acısını bir şekilde çözemiyordu. Onu kabullenmek zorundaydı. Sevmişti, güvenmişti ve bir defa daha aldatılmıştı.
Ağlamaktan düzgün düşünememek diye bir şey vardı belki ama Selin aklından geçen her şeyin mantıklı olduğunu görebiliyordu. Ali, Selin ona güvenene kadar her şeyi yapmıştı ve sonra...
Selin acıyla büktü boynunu. Neden güvendiğini, neden sevdiğini bilmiyordu. Belki de ihtiyacı olduğu içindi ama bu mantıklı gelmiyordu. Kızın sonuçta her zaman güvenmeye, sevmeye ihtiyacı vardı. Ancak o, Ali'ye inanmıştı. Sevgi kusurluydu ve Selin, kusursuz sevgiye inanmıştı. Ama kusursuz olan sevgi olamazdı. Bir plan olabilirdi, bir intikam, bir nefret... Ama sevgi olamazdı.
Kendi sevgisinde tanıyordu sevgiyi şimdi. O, tüm ihanetine rağmen seviyordu hala Ali'yi. Aksini iddia etmeyecekti kendisine. Belki soran herkese yalanlayabilirdi bunu. Arkadaşların, annesine ve hatta abisine. Ama kendisine yalan söylemeyecekti. Sevmese, böyle acı çekmezdi. Zaten sevgi kusursuz olsa, böyle bir acıyla silinip giderdi. Ancak sevgi, kusurluydu. Ve Selin, Ali'ye rağmen adamı seviyordu. Bu da, boynunu daha çok büküyordu.
