evlilik mi? ben mi ¿♡¿

gerçekler

ayaz bavulu eve kadar taşıyıp her yeri gezip daha sonrada gitmişti.

burak beni eve getirdiğinde camın önünde oturan babamı görmüştüm.

birden cama iyice yaklaşmış sonra geri çekilmişti.

kapı açıldığında baba çıplak ayaklarıyla gelmişti.

yanına gidip sizi affetmedim dedim.

kızım dedi babam.
içeri geçelim dedim.

herkes karşıma oturmuştu.
bir kaç öy önce dünyam başıma yıkıldı.
kanser olduğumu kimse bilmicekti güvendiğim kişilerden başka öldüğümü kimse bilmicekti.

ama siz bana gidip bir doktor ayaladınız. buda yetmezmiş gibi gizlice görüşüp ona para verdiniz.
sırf bana oyun oynasın diye ona para verdiniz.
kabul etmiyorum acı çekmek istemiyorum kemoterapiyi reddettim diye ayazı bana sanki bir görücüymüş gibi ayarladınız.

doktor bunun farklı bir çeşit olduğunu bayılabiceğimi mutlu olarak iyi olacağımı söyledi yanımdaydınız.
ben mutlu olduğumu sandığımda her şey bir yalandı.
yaşadığım her şey tüm mutlu anlarım yalandı.
ve bu sizin eseriniz dedim.
annem hıçkırarak ağlıyordu.

benim için yaptınız anlıyorum ama bir yere kadar. nasıl bukadar ileri gidebilrisiniz bilemiyorum dedim.

bir çocuğun olduğunda... canından bir parça olduğunda ve onun gözlerinin önünde eriyip gittiğini gördüğünde
beni anlarsın dedi annem. ve daha çok ağlamaya başladı.

bir aydır hiç iyi günler geçirmedim. düşüncelerimde boğuluyordum. dünleyin sizi yargılamayorum ben.

ayaza gerçekten aşık olabileceğimi düşünmediniz mi hiç?
gerçekten onunla evlenmek isteyebileceğimi düşünmediniz mi? babam kalkıp odadan dışarı çıktı
bu konuşmaya dayanamıyordu.

şimdi ona bakarken ona yakın olmak isterken ona ihtiyacım varken en çok ona uzağım dedim.
nazlı dedi asya.

ayaz teklifi kabul ettiğinde sana tedavi uygulamak istediğinde babama dediği şey bizi bir ay düşndürdü dedi asya.
ve babama dediki teklifi kabul ederim fakat kızınız cok güzel ve ben ona aşık olabilirim
ve bu durumda onunla gerçekten evlenebilirim bunu göze alıyorsanız kabul ederim dedi.
babam eğer nazlıda kabul ederse olur dedi ve kabul etti. tüm hikaye bu.

bize kızma dedi annem.

bir eve çıkıyorum ve tedavide olucam ama sizden izin istyoruum buna mecburum. kendi başıma daha iyi olurum.
ayazda evi biliyor onunlada konuştuk sizi bir akşam yemeğe çağırırım merak etmeyin dedim.

annem bana sarılınca babamda gelip sarıldı.

sizi seviyorum ve affediyorum dedim asyada bana sıkı sıkı sarıldı ve bende taksiye binip evimin yolunu tuttum.