evlilik mi? ben mi ¿♡¿

asi nişanlılar

uyandığımda ayaz hala uyuyordu.

kalkıp kahvaltı hazırlamadım. çünkü annem damadını kahvaltıya çağırmıştı.
tabi ayazın benim yanımda kaldıklarından haberleri yoktu.

duysa terlikle öldürürdü annem beni.
nişanlıda olsan evlenmeden aynı evde kalamazsın diye başlar bir daha da susmazdı.
her neyse. duşa alıp evi toparladım hazırlandım.

annemi aradım ne yapıyorsun diye
ayazla konuştun mu kızım nezaman geliyorsunuz kahvaltıya dedi.

dün hava alanından aldığımda söyledim kahvaltıya çağırdığını annecim. ( kocaman bir yalan)
şimdide aradım beni almaya geliyormuş yarım saate kalmaz geliriz kahvaltıya ( 2. koca yalan)

annemde tamam kızım ben çayın altını yakıyım ısınsın dedi.
telefonu kapattı.

yarım saate geliyoruz öyle mi? dedi ayaz gülerek bana doğru geliyordu.

nedeseydim müstakbel damadını eve attım uyandırıyım gelicez mi? dedim kızarak.

olabilr dedi ayaz.
saçını çekip yanağına öpücük kondurdum.

seni aradım ve yoldaydın geliyordu. eğer yalanımı açığa çıkarırsan .....

biliyorum biliyorum  dedi ayaz sözümü kesip.

sonrada devam etti herzaman söylediğim o tehdidi söyledi beni taklit ederek.

beni ilk gece hatta bir hafta yanına yaklaştırmazsın dedi.

hayır bir ay yaklaşamazsın! dedim kızarak ve arabaya doğru yürüdüm.

ayazda arkadan gülüp homurdandı.
seni duyuyorum dedim. oda homurdanmayı kesti.

annem ayazı görünce çok mutlu olmuştu babamında keyfi yerindeydi.

beni görünce bukadar sevinmiyolardı.

ayaz muhabbet ederken ben düğün işleri yüzünden telefon trafiği yaşıyordum.

bırak kızım artık şu telefonu.
iki dakika muhabbet edemedik dedi annem.

ne muhabbeti anne ayaz tekrar istemicek ya beni. allah allh düğün işiyle uğraşıyoruz heralde.
şu oduna iyi göstermeye uğraşmaya beni. çiçek bile almadı bana gelince dedim.

annem gülüp sen onun kusuruna bakma dedi.

bakarsa baksın anne. kız beğendirmiyorsun ya.
evleniyor adam zaten benle.vazgeçer diye korkuyorsan o başka dedim.

vazgeçmeye falan niyetim yok dedi ayaz.

korkman için bir sebeb yokmuş anne dedim gülerek.,,
babam bize gülerken annem hala bana kızıyordu.

çiçekler değil yapraklar olacak dedim kızarak telefona doğru bağırmıştım.

sakin ol dedi ayaz.

benim gitmem gerek.
bir işi halledemedi alya dedim.

alya mı? dedi ayaz.

bana yardım etmeyi teklif etti.
ne kadr büyük bir hata yaptığını anladığında çok geç oldu dedim.

ayaz gülerken ben arabaya binmiştim.
anneme veda ettikten sonra oda arabaya bindi ve beraber gitmeye başladık.

senin için bir süprizim var dedi ayaz.

hım dedim ve telefondaki mesajlara cevap vermeye devam ettim.

ayaz sinirlenip telefonu aıp kapattı ve arka koltuğa attı.