evlilik mi? ben mi ¿♡¿

söz verebilirmisin?

annemler arkaya geçti ve doldu tek boş koltuk ön kalmıştı.

''binsene''' dedi ayaz.

'''anne sıkışın azcık ya''' dedim.

''''kızım öne otursana''' dedi annem.

babam asya ve ekin tayfurun arabasına binmişti. ve annem nehir bende ayazın arabasına tabi yanımızda nehirin nişanlısı batuhan da gelmişti.

''''batu sen geç hem arkadaş değilmisiniz siz?''' dedim.

'''arkadaşımla nişanlı değilim ama nazlı'''' dedi. batuhan.

''''ben öne oturmam dedim''' kızarak.

''''bin işte Tayfurlar gitti bile seni bekliyor herkes'''' dedi ayaz.

''''aaahhh''' diye bağırıp ön koltuğa oturdum.

yana oturmuştum ve arabanın önünde oturuyordum.

ayazın ara sıra bana baktığını fark etmiştim. ama fark etmemiş gibi yapıp başımı camdan dışarı çevirdim.

ayaz evin önünde durunca hemen inip eve doğru yürüdüm.

'''hastaneye gidecek misin ? '''dedi annem.

''evet''' dedim ve odama gidip kıyafetlerimi değiştirdim. sonrada dışarı çıktığımda taksi, gelmişti ve ayazda dışardaydı.

taksiye yöneldiğimde beni kolumdan tuttu!!!

''''senin derdin ne be?''' dedim

'''2neden bana bir şans vermiyorsun?''' dedi kolumu bıraktı ve yüzüme baktı.

''''benden hoşlandı belki de bir kez olsun ailen için bir şeyler yapmalısın'''' dedi ve kollarını açtı.

''''ailem için seninle denemeli miyim ?''' dedi.

''''gülümsedi ve senin için bir şeyler yapmama izin ver seni arabamla götürebilirim mesela'''' dedi gülerek.

''''sana bir şans vermem için yada seninle bir şeyler yapmam için ailem dışımda bana geçerli bir neden söylesene''''....  dedim ona kafa tutarak

'''''üstelik bu kişi bana odasında saldırdı'''''.... dedim yüzüne tükürmemiştim ama belki de bundan daha ağırdı söylediklerim.

''''bak bu konuda özür diledim, bir an kızgınlıkla naptığımı fark edemedim ve senden etkilenmiştim arabayla ıslattığım gün aklıma girdin ve tüm gece seni düşünmüştüm sonrada seni gördüm ve... senden uzak kalamıyorum belki sadece bir hafta oldu ama beni kendine çekiyorsun'''' dedi. ellerini paltosunun cebine koyup bana baktı. bakışları merak ve beklentiyle doluydu.

'''beni rahat bırak!!!!'''' dedim.

'''sana duygularımdan bahsediyorum ve bana vereceğin tek cevap bu mu yani'''. diye bağırdı. bana '''bir cevap veeer!!!'''' diye bağırdı. 

camda duran annem asya ve nehir merakla bizi izliyorlardı. daha sonra balkondan gizlice izlemeye çalışan batuhan ve babam belirmişti.

''''bir an kızgınlıkla yaptığın şeylerin farkında değilsin başka bir gün kızgın olduğun bir anda neler yapacağını nerden bileyim? yada bana ne olursa olsun sakin kalabileceğin konusunda garanti verebilir misin?''''' dedim.

'''sana söz verebilirim denerim''' dedi.

''''az önce öfkelendin ve bana bağırdın hala neyin denemesini yapıyorsun?''' dedim

''''be.. ben .... '''dedi ayaz ne söyleye bileceği konusunda kararsızdı.

'''kendine hakim olamadığın için bana kötü bir anı verdin... kaşıntı tozu bunun için pekte kayda değer bile değil. benden uzak dur. tabi öfkelendiğinden kendini kontrol edebileceksen çıkarsın karşıma.''' dedim ve taksiye binip hastaneye gitmesini söyledim.

ilk kez birine bu kadar sert davranmıştım ama eğer buna  vazgeçerse oda diğerleri gibi sıradan demektir. ama yok bu kadar davranışa rağmen hala benim için bir şeyler denemeye çalışırsa işte ozaman gerçekten gece beni düşündüğüne tüm o öfke halinde kendi tutmaya çalışacağına deneyeceğine ve ailem için biriyle görüşmeye değeceğine inanabilirdim. ama dikiz aynasından gördüğüm tek şey arabaya binip çekip gitmesiydi.

ve tüm umutlarım bir kez daha çekip gitmişti. 

bir kez olsun bana karşı durup her marazlığıma karşı çıkıp yanımda kalmaya çalışan biri olursa onu  asla bırakmayıp sıkı sıkı sarılacağım....

bunu sende anlarsın umarım ayaz bora Baybora.