Özel Güçler

Güçlerim mi!?!

Gulnur1515 kişisine ithaf ediyorum bu bölümü.

Riley'den

Genç adam yüzündeki sinsi sırıtışla bu tarafa -yanımda duran kötü adamlara-  doğru bakıyordu. Bakışlarından net bir şey anlaşılmıyordu. Bir taraftan öfkelenmiş, diğer taraftan da eğleniyor gibi bir havası vardı.

Gözleri beni bulduğunda önce şaşkınlıkla açıldı sonra da gözlerini kısarak bana bakmaya başladı. Yüzünde tek bir duygu hâkimdi.

Şaşkınlık...

Kısa ama saatler sürmüş gibi gelen bakışmalardan sonra solumda duran adamlardan bir tanesi konuşmaya başladı. Tok bir sesi olmasına ragmen iğrenmiştim.

" Ooo Austin. Sonunda gelmişsin! Yanında bakıcılarını da getirirsin diye düşünmüştüm." dedi elinde iğne ilan adam. Sesindeki alaycılık en üst seviyede gibiydi. Açıkça belli oluyordu ki yeni bir laf kavgası başlayacaktı ama bunun sonunu ben bile tahmin edebiliyordum.

Adam'in sesinde hiçbir duygu kırıntısı bile yoktu. Sesi ne soğuktu ne de sinirli. Hiçbir şey... Bomboştu...

"Austin"Fısıltı şeklinde tekrar etti tek bir kelimeyi Riley. Sesi duyulamayacak kadar kısık çıkmıştı. Öyle ki kendisi bile duymamıştı sesini.

"Ben değil de sen getirmişsin bakıyorum. Benden bu kadar çok mu korkuyorsun. " dedi Austin. İkisi de girdikleri laf kavgasından memnun bir ifadeyle birbirlerini süzüyorlardı. Bana da fırsat çıkmıştı. Gözlerimi karşımda duran ve adının Austin olduğunu az önce öğrendiğim adamdan ayırıp etrafına bakınmaya başlamıştım.

Belki bir kaçış yolu bulurum umuduyla etrafıma bakınmaya devam ederken birisi onun beynime konuşuyormuş gibi geldi. Kimin konuştuğunu anlamak için etrafıma bakınirken gözlerim Austin'e takılı kaldı. Belli ki o konuşuyordu benimle.

"Sana işaret verdiğimde eğil!"dedi
Austin. Onun sesi beynimde yankılanıyormuş gibi geliyordu. Bu oldukça tuhaf hissetmeme neden olsa bile onun dediğini yapmak daha mantıklıydı. Ne de olsa beni kurtaran kişi o idi.

Yazar'ın Ağzından

Austin Riley'i başı ile fark ettirmeden onayladı. Kız da ne kadar ürkütücü bir durumun içinde olsa bile adamı başıyla onayladı. Korkuyordu. Sanki bu gün yeterince korktugu yetmiyormuş gibi.

Bu tuhaf olayların ne zaman biteceği konusunda hiçbir fikri yoktu ama yakın bir zamanda bitmesini umuyordu.

"ŞİMDİİ!!" genç kızın beyninde yankılanan ses o kadar yüksekti ki anında başını bacaklarına yaslayıp ellerini de başına siper etti. Bütün gözlerin Riley'e döndüğünü hissedebiliyordu genç kız.

Austin ise adamların bu boşluğunda faydalanıp ellerini öne uzattı ve içindeki sıcaklığı hissetmeye başlamıştı.

Yüzüne bir sırıtış yerleştirip ellerinden çıkan alevler adamları metrelerce belki de kilometrelerce sürükledi. Genc kız gözlerini sonuna kadar açmış ve olanları büyük bir saşkınlık içerisinde izliyordu. Eğer bu bir saka ise hiç komik değil, diye düşünmekten alamıyordu kendini.

Geriye sadece adamların acı dolu bağırışları kalmıştı. Riley ise olayları bütün gerçekliğiyle izlemiş ve şok içinde karşısındaki adama -Austin'e- bakıyordu.

Austin hızla Riley'e yaklaşmaya başlamıştı. Riley ise vücudu şoktan dolayı kaskatı kesilmiş bir şekilde Austin'e bakıyordu.

Genç adam kızın yanına diz çökmüş ve erkeksi sesiyle konuşmaya başlamıştı.