Özel Güçler

Kavga

Medya'daki Ashley...

Amy'nın sağ kolunu kahverengi saçlı ve yeşil gözlü bir kız tutuyordu. Sol kolunu ise saçlarının boya olduğu belli olan kızıl saçlı bir kız Amy'nın kolunu esir almıştı. Yuzlerindeki itaatkarlık kendini belli ediyordu. Amaçları bike belli degilken neden başkasından emir almak onlarin hoşuna gidiyordu bilmiyordu Riley. Tek bildigi bu tip kızlardan nefret etmesiydi. Her saniye içindeki öfkeyi körüklüyordu onlarina hareketleri.

Bu kızlar daha çok Riley'ın hiç haz etmediği tiplerdendi. Tabi Riley bu tür şeyler için kullandığı bir isim bile vardı. Ama bunu içinden söylemek yerine dışından söylese hem karşısındaki buyük hakarete uğrayacaktı. Hem de kendi onurunu hice sayıp öfkesine yenik düşecekti. Bu yüzden onlara karşı olan hislerini içinde tutmaya çabalıyordu. En azından deniyordu.

Amy'nın karşısında ise sarı saçlı ve büyük ihtimal lens takan mavi gözlü bir kız vardı. Hareketlerine göre oldukça alaycı bir kişiliği olduğu belli oluyordu. Giydiği kıyafetler de pek rahat görünmüyordu. Sanki surekli diken üstündeymiş gibi hareketlerjnden de belli oluyordu. Giydiği kıyafetler çok kısaydı.

Riley o kızı tanıyordu. Hatta o kızı tanımayan yoktu bu okulda. Neredeyse okuldaki bütün erkeklerle çıkmıştı belki de. Riley'yle aynı okulda olmakla kalmayıp aynı sınıfta olmaları ne ironiydi ama.

Riley onlara doğru hızla koşuyordu. Amy'nin önündeki kızın adı Chloe olmasına rağmen ona Sarı Yelloz demeyi tercih ediyordu.

Adımları bahçede yankılanırken hâlâ koşuyordu. Ona zarar gelmesi düşüncesi bile korkutuyordu. Bu isteyeceği en son şey bile değildi. Tek isteği biran önce Amy'ye yetişip onu o kizlarin arasindan hiçbir zarar almadan kurtarmaktı. Onun tek isteği şu anlik bu oasına rağmen attığı her adımda içindeki öfke artarak kanını kaynatıyordu.

Siyah saçları her bir adımında savruluyordu. Hızlı hızlı nefesler alırken daha da hızlanmaya çalışıyordu. Ama gözleri bir an olsun onların üzerinden ayrılmıyordu. Ayaklarındaki spor ayakkabılar zemine attığı sert adimlar ardından ses cikarsa da dikkat edilmeyince duyulmayacak cinstendi.

Amy'nın yanındaki kızlar ise Chloe'nun, yani nâm-ı değer Sarı Yelloz'un günah keçileri olarak da adlandırılabilirdi. Chloe'nin islerini yapıyorlardı. Ama neden yaptıkları bilinmiyordu. Ama istemeyerek yapılacak işler de değildi.

Ama nedense bu işi gönüllü yapıyorlar gibi duruyordu. İşte bu yüzden "arkadaş" kelimesi Riley için değersiz olmaktan çıkmıyordu. Hatta onlar yüzünden nefret etmeye başlamıştı bu kelimeden. Onlar arkadaş bile değillerdi. Onun yaptığı tek şey insan kullanmaktı. Kendi islerini başkasına yaptırarak kendini koruyordu.

Chloe, Riley'nin geldigini görünce yüzüne sinir bozucu bir gülümseme oturtup Amy'ye geri döndü. Yüzünde oynayan her bir mimiğe içinden küfürler savuruyordu. Her hareketi sinir bozucu düzeye ulaşmıştı. İçinde ona karşı olan nefret duygusu iyice artmış ve artmaya devam ediyordu. Nefret duygusunu sonuna kadar hissediyordu.

Amy iki kızın arasında çırpınmaya başlamıştı bile ama nafile... Kollarından tutan kızlar daha da sıkarak bunu engelliyorlardı. Amy yine de kurtulmak için çırpınmaya devam ediyordu. Fakat durumu hiç iyi görünmüyordu. Riley zamanında yetisemezse pek iyi şeyler olacak gibi değildi.

Riley Chloe'nun ne yapacağını anlamış gibi gözleri korkuyla irileşti ve mümkünmüş gibi daha hızlı koşmaya başladı. Ona zarar verecekti.

Chloe âni bir hareketle dizini Amy'nın karnına geçirdi ve yanındaki 2 kız Amy'yı bıraktı. Amy'nin ağzından çıkan çığlık Riley'i iyice korkutmuştu. Kalbine çöken ağırlık nefretini körüklüyordu.