Liefde Maakt Blind

deel 111

Perspectief sabrin:

Ik loop nu met mijn familie en die van soumaya in de stad. Het is wel gezellig maar toch mis ik soumaya en samir.
Ik besluit haar te bellen en pak mijn telefoon.

Na een paar keer overgaan neemt ze op.

'Hey soumaya!' Zeg ik blij.
'Hey.' Zegt ze zacht terug. Ik merk gelijk aan haar stem dat er iets is.
'Wat is er schat?' Vraag ik meteen.
Het is even stil maar dan hoor ik haar snikken.
'Soumaya wat is er?' Zeg ik wat harder. Youssra draait zich om en loopt naar me toe.
'Wat?' Vraagt ze zacht.
We gaan een stukje verder weg staan en ik zet de telefoon op luidspreker.
'Soumaya?' Vraagt youssra nu.
'Ik kan niet meer wollah!' Hoor ik haar huilen. Ik krijg een angstig gevoel.
Wat is er met haar?
'Soumaya lieverd vertel wat er is.' Zegt youssra.
Ze begint te praten wat er is gebeurd. De hele tijd huilt ze. Waneer ze klaar is kijken youssra en ik haar geschrokken aan.
'Soumaya rustig schat alles komt goed. Niet te veel stressen dat is niet goed voor de baby.' Zeg ik bezorgd.
'Wat moet ik dan doen? Met samir gaat het niet goed. Hij droomt elke nacht wat mij ook wakker houdt. Ik ben helemaal alleen!' Huilt ze weer.

Youssra rent weg en komt even later terug met nasser.
Hij neemt de telefoon van me over en zet hem bij zijn oor.
'Soumaya rustig okey. Vertel me rustig wat er is lieverd.' Zegt nasser en hij loopt weg. Ik zucht diep en loop samen met youssra terug naar de rest.
'Wat is er aan de hand?' Vraagt mijn vader.
'Het gaat niet goed met soumaya. En met samir ook niet.' Zeg ik.
'Wat?! Wat is er met mijn dochter?!' Zegt soum's moeder meteen.

'Ze vertelde me dat zij en samir bijna uit elkaar waren gegaan als anouar er niet was geweest. Samir is die dag doorgedraaid toen soumaya weg ging. Ze is wel weer teruggegaan maar met samir ging het slecht. En nu droomt hij elke nacht over dat soumaya en zijn kind van hem worden weggenomen. En soumaya staat er nu helemaal alleen voor. Ze heeft samir niet die voor haar zorgt want zij zorgt nu voor hem! En ze is ook zwanger! We hadden nooit weg moeten gaan!' Zeg ik wanhopig.

'Youssef we gaan terug saffi!' Zegt soum's moeder tegen haar man.

Nasser komt terug lopen.
'Klaar! Het gaat niet goed met haar. Ik ga terug!' Zegt hij hard en hij loopt weg.
'Nasser terug!' Roept youssef.
Hij loopt boos terug.
'Ik ga naar mijn zusje! Dat jullie nou zo harteloos zijn om haar daar te laten betekend niet dat ik dat ook ben! We zijn hier nu 1 week. Ik heb genoeg gezien!' Zegt hij boos. Wow, ik heb hem nog nooit zo boos gezien.

'Luister. We gaan nu eerst terug naar huis. Dan bespreken we alles verder!' Zegt youssef. Iedereen stemt in en we lopen terug.

Perspectief soumaya:

Ik hang op en veeg mijn tranen weg. Dat was nasser. Hij wilt terug komen. Ik heb natuurlijk nee gezegd. Ik wil hun vakantie niet verpesten. Ookal gaat het niet goed.
Het is nu 3 dagen verder na die gebeurtenis. En nou ja, laat ik het zo zeggen dat samir niet vooruit is gegaan.
Elke nacht wordt hij weer schreeuwend wakker. Hij wordt er gek van. Dat zie ik aan hem. Het is nu avond. Ik kom net thuis, ik heb even boodschappen gedaan.

'Samir?' Vraag ik terwijl ik mijn jas uittrek. Ik loop de woonkamer in maar zie hem daar niet. Vanuit de keuken ruik ik een heerlijke geur. Ik loop erheen en zie een pan op het vuur?
Ik haal het eraf en kijk erin. Pasta? Wie heeft dit gemaakt dan?
Ik zeg de deksel terug en draai het vuur op het zachts voor het weer fout gaat.
Dan loop ik naar boven.
'Samir?' Vraag ik terwijl ik de kamer inloop.
'Ik ben hier lieverd.' Zegt samir terwijl hij de kast uit loopt. Hij loopt naar me toe en legt zijn handen op mijn heupen. Hij heeft een trainingspak aan en zijn krulletjes hangen nat over zijn hoofd. En hij ruikt heerlijk naar parfum. Ik kijk hem verbaasd aan.

De laatste dagen lag hij alleen maar in bed?
Hij drukt zijn lippen op de mijne.
Meteen ga ik er in mee.
Na een tijdje trekt hij los.
'Wollah het spijt me voor deze dagen. Ik lag alleen in bed en jij zorgde voor mij terwijl het andersom hoort. Ik zal me nooit meer zo gedragen! Dat beloof ik!' Zegt hij. Ik glimlach naar hem en leg mijn handen op zijn wangen.
'Ik vergeef je schat.' Zeg ik zacht. Hij lacht breed en drukt een lange kus op mijn hoofd.
Dan gaat hij door zijn knieen en legt zijn handen op mijn buik.
Hij fluisterd iets onverstaanbaars en drukt dan een lange kus op mijn buik. Ik haal mijn handen door zijn haren en kijk lachend toe.
Na een tijdje komt hij weer omhoog.

'Kom lieverd. Ik heb wat eten gemaakt voor je.' Zegt hij en hij trekt me mee naar beneden. Hij laat me zitten en legt een groot bord vol pasta voor me neer.
'Zo veel? Dat kan ik toch niet?' Zeg ik lachend.
'Je eet voor twee.' Zegt hij en hij schenkt me een knipoog.
Ik lach en volg met mijn ogen hoe hij tegenover me komt zitten en ook begint te eten. Ik neem een hap en zie dat samir me aankijkt
'En?' Vraagt hij onzeker.
'Omg het is echt heerlijk!' Roep ik met een volle mond wat hem laat lachen.
'Sinds waneer kan jij koken?' Vraag ik lachend. Hij haalt zijn schouders op.
'Ik kan wel wat hoor.' Zegt hij lachend. Ik knik bevestigend en eet verder.

'Oeff ik zit echt vol!' Zeg ik waneer ik mijn bord bijna leeg heb.
Samir is echt allang al klaar alleen ik eet te langzaam volgens hem.
Ik sta met moeite op en wil afwassen maar samir houd me tegen.
'Ga maar zitten prinses. Ik doe het.' Zegt hij en hij drukt een kus op mijn hoofd.
Ik glimlach naar hem en loop dan de woonkamer in.

Na een tijdje komt samir binnen.
'Schat slaap je?' Zegt hij zacht.
Ik schud mijn hoofd en open moeizaam mijn ogen.
'Wil je naar boven?' Vraagt hij zacht. Ik knik mijn hoofd en kijk hem kort aan.
'Saff. Kom prinsesje.' Zegt hij en hij tilt me op. Ik vind het zo leuk als hij me zo noemt. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en hoor zijn hartslag wat me een rustig gevoel geeft.

Boven legt hij me neer op bed. Hij loopt de kast in en komt even later terug in een kort voetbal broekje en in zijn handen mijn pyjama jurkje.
'Kom schat.' Zegt hij rustig.

Perspectief samir:

Ik trek haar truitje rustig uit. Meteen worden haar volle borsten die omhult zijn door een kanten bh verhuld. Mijn handen beginnen te jeuken en ik kan mijn ogen er niet vanaf houden. Snel wend ik me blik af voor mijn hormonen hun werk gaan doen. Ik open de knoop van haar broek en laat hem van haar benen glijden. Ik begin het al aardig warm te krijgen bij het zien van haar lichaam. Ik help haar snel met het aantrekken van haar jurkje en stop haar in bed. Ik schakel het alarm aan en check alle sloten waarnaar ik naast soumaya ga liggen.
Ik trek haar aan haar arm naar me toe en sla me armen strak om haar heen.
Ik druk een kus op haar hoofd en kijk dan hoe ze in slaap valt. Mijn prinsesje❤

Ik ben echt niet goed voor haar geweest deze dagen. Ik lag alleen in bed en zij zorgde voor mij meskina. Terwijl het andersom hoort. Vooral nu ze zwanger is. Maar alles werd echt te veel.

Stel he. Je bent getrouwd met je droomman/vrouw en je houd zo veel van diegene dat het bijna pijn doet. En julie verwachten een kindje. Maar er is iemand die je dat allemaal wilt afpakken. Je man/vrouw en je kind. De 2 belangrijkste personen uit je leven. Dat doet pijn, geloof me. Heel veel pijn zelfs.

Ik zucht diep en kijk naar mijn vrouwtje. Nooit meer zal ik me zo gedragen. Maakt niet uit in welke situatie of hoeveel pijn ik dan ook heb.
Nooit meer!

'Ik hou van je.' Fluister ik in haar oor en dan sluit ook ik mijn ogen.

Heyyyy❤❤
Sorry voor het wachten😟
Ik heb het helaas heel erg druk dus ook weinig tijd om te schrijven😔
Maar ik doe me best!!😙
Laat natuurlijk wat achter!!!💋

Dikke kus💋💋💋💋💋💋