Liefde Maakt Blind

deel 169

Perspectief Soumaya:

Ik schrik de volgende ochtend wakker door mijn telefoon. Ik sta snel op en neem op.

'Hallo?' Zeg ik slaperig.
'Soumaya, sorry dat ik je wakker maak. Maar Ella blijft maar huilen.' Hoor ik siham. Op de achtergrond hoor ik Ella huilen.
'Ik kom eraan.' Zeg ik snel en ik hang op. Ik kleed me snel om in een marokaanse pyjama jurk en ren op mijn slippers naar buiten.

Ik start mijn auto en rijd snel weg.
Waneer ik ben aangekomen stap ik uit en loop naar de deur.
De deur wordt geopend door siham met een huilende Ella in haar armen.
'Kom maar naar mama.' Ik til haar op en meteen is ze stil.
'Waar is mama?' Vraag ik terwijl ik de deur achter me dicht doe.
'Ze is boodschappen gaan doen met pa en de kids.' Zegt ze.
Ik knik en loop achter haar aan naar de keuken.

'En? Leuke avond gehad?'
Ik schiet in de lach.
'Nee.' Zeg ik.
'Oh.'
Ik haal mijn schouders op.
'Mohim ik ga weer. Samir zal zich vast afvragen waar ik blijf.'
En of de duivel er mee speelt belt hij me op.

Ik richt mijn telefoon lachend op siham.
'Ik zie hem thuis wel.'
Ik sta op en neem dan afscheid.

Ik stop Ella in haar autostoeltje en dek haar met een dekentje.
Ik ga eerst even langs de ah.

Waneer ik er ben stap ik uit.

De albertheijn waar ik samir voor het eerst ontmoette. Toen hij tegen me aan botste, ik viel en hij me naar me werk bracht. Gek hoe dingen zo klein kunnen beginnen en dan zo groot eindigen.
Net zo een cliché liefdesfilm.
Je botst tegen een jongen. Kijkt hem in zn ogen en wordt verliefd.
Geloof me, het bestaat.
Als je die films ziet denk je vast, ja dat is allemaal nep. Echt niet. Liefde is niet nep. Sommige mensen zeggen altijd ja ik ben verliefd.
Ik had dat ook, maar ik kwam er later achter dat dat gewoon is dat je van iemand begint te houden.
Je voelt je raar waneer hij bij je is. Je krijgt het warm waneer hij naar je lacht en je wordt blij als hij ook blij is. Je hebt alles voor hem over. Je voelt je vreselijk als julie ruzue hebben en kan alleen aan hem denken. Je wilt hem altijd helpen en hem op het rechte pad houden. Je wil hem steunen. Je wil hem troosten en omhelzen als hij verdrietig is. Je wil hem gerust stellen als hij boos is. En je wil hem alle liefde geven die hij nodig heeft en hem nooit kwijtraken.

Maar soms is het beter om elkaar los te laten

Dat is liefde. Niet je ziet een jongen je vind hem knap klaar je bent verliefd. Want als je verliefd ben begin je van iemand te houden. En je kan niet van iemand houden die je maar 1 keer heb gezien.
Geloof me maar, ik spreek uit ervaring.

Terug naar de realtiteit.
Ik pak een mandje duw de kinderwagen.
Ondertussen bel ik Samir terug.

'Soumaya waar ben je?!' Roept hij meteen.
'Ik was Ella gaan halen en nu ben ik in de albertheijn.' Zeg ik terwijl ik verschillende dingen in het mandje gooi.
'Kon je dat niet even zeggen? Ik schrok me dood!'
'Ik wilde je niet wakker maken.'
Ik hoor hem zuchten.
'Zal ik naar je toe komen?' Vraagt hij.
Ik schud mijn hoofd. Maar dan bedenkt ik me dat hij me niet ziet.
'Nee hoeft niet. Ik ga nu afrekenen dan kom ik.'
'Saff. Heb je mijn pas?'
'Nee die van mij.'
'Okey ik stort geld op je rekening. Ik hou van je.'
En voor ik nog iets kan zeggen hangt hij op.

Ik zucht. Hij laat me nooit zelf een keer wat betalen. Die rolex horloge die ik voor hem had gekocht nam hij met zoveel moeite aan.
Uiteindelijk vond ik het bedrag terug op mijn spaarrekening.
Hij wil nooit dat ik iets betaal. Hij zegt altijd dat ik mijn geld voor mezelf moet gebruiken.

Nadat ik heb afgerekend rijd ik weer teruy naar huis.
Ik zie vanaf de oprit samir aankomen lopen.
Hij drukt een kus op mijn hoofd en pakt dan de boodschappen tas uit de kofferbak.
Ik til Ella op en zo lopen we naar binnen.

Perspectief Samir:

Ik loop achter haar aan naar de keuken en automatisch glijden mijn ogen naar haar kont. Ik slik even en voel me weer warm worden.
Ik kijk snel weg voor mijn lichaam gek begint te doen.
'Papa heeft je gemist schatje.' En ik til Ella op. Ik hou haar dicht tegen me aan ga zitten aan de keuken tafel.

Ik volg met mijn ogen hoe soumaya een ontbijt maakt.
'Ben je boos?' Vraag ik na een tijdje.
Ze draait zich naar me om.
'Nee.' Zegt ze zacht.
Ik knik en ze draair zich weer om.

Perspectief Youssra:

Tfoe tfoe tfoe! Ik haat soumaya zo erg! Door haar wil Nasser niet meer met me trouwen. Door haar ben ik hem kwijt!

Ik open mijn kast en pak al mijn kleren die ik in mijn koffer stop.
Al mijn spullen verzamel ik en leg het bij de deur.
Ik ga hier weg. Ik ga naar een hotel en dan zie ik wel.

Ik til mijn matras op en pak mijn schoenendoos. Waneer ik hem open zie ik allemaal briefjes van 100 euro liggen. Ik heb dit allemaal gespaard.
Het is zo een 10 duizend euro.
Ik pak al het geld en stop dat in mijn tas.
Ik pak al mijn spullen en loop dan naar beneden.
Ik leg mijn auto sleutel op de kast.

Het is niet mijn auto dus ja.

Net waneer ik de deur wil openen staat de moeder van Nasser achter me.
'Waar ga je heen?' Vraagt ze kortaf.
'Weg.' Zeg ik terug.
Ze knikt en loopt weer weg.

Okey dan.

Ik open de deur en loop weg.
Naar het hotel.

Daar aangekomen check ik snel in en loop naar mijn kamer.

...