Kabanata 16

193 8 1
                                    

After our dinner, I asked Kodi to go on a walk. Magkahawak ang kamay naming dalawa na lumalakad at dinadama ang sariwa ng hangin.

Bukas ng umaga kapag umalis si Kodi ay may mga plano na akong gagawin. Siyempre kailangan ko muan siyang ihatid, hindi pwedeng hindi. Second, pupuntahan ko sina Jenni at Mary. Hindi ko kaya na isarili lang ito. I know they will hate me big time but I need to do this. Mahirap man intindihin sa iba pero kasi kailangan talaga. They don't know how Kodi talked about the company. Hindi nila alam kung gaano ka gusto ni Kodi ang kompanya and I am just making it more easier for him. I want to give him his dream. 

Sa limang taon naming magkasama ni Kodi, ngayon ko lang naramdaman ang ganito. Yung masaya, yung malungkot, yung gusto kong patigilin ang oras. Before, gusto kong patuloy ang oras at pagdaan ng araw kasi palagi akong nag lo-look forward sa mga gagawin namin ni Kodi pero ngayon parang gusto kong itigil.

Kahit sa pag drive ni Kodi ay humiga ako sa balikat niya at hinawakan ng sobrang higpit ang kanyang kamay.

"You're tired?" he asked while driving.

I am closing my eyes because I will really cry kapag bukas ito at nakikita ko si Kodi.

"Yes..." mahinang sabi ko.

I am tired of this feeling. Ayaw ko ng ganito pero kailangan. Pumapasok na sa isip ko ang mga pwedeng mangyari. Paano kung bumalik ako ay may iba na si Kodi? Paano kung ikakasal na siya sa iba? Paano kung huli na ako? Paano kung---

"Cha? Are you okay?" he said and stopped the car.

"Oo---"

"Ba't ka umiiyak?" tanong nito at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. I bit my lower lip and opened my eyes. Mas lalo lang lumabas ang luha sa mga mata ko.

Hindi ko alam kung anong excuse ang sasabihin ko ngayon sa kanya. Kodi trusts me so much. Lahat ng rason ko kahit noon ay accepted sa kanya. Siyempre I never attempted to lie before to him kasi lying to your partner is one step closer to losing him.

"I am happy...  We will be turning five years tomorrow." I reasoned out. He smiled and hugged me so tight.

Sarap sampalin ng sarili ko! What an anniversary surprise I have for him!

I always think positive, sabi ko sa sarili ko para naman ito kay Kodi. This is for him, this is for his dream.

Hindi ako makatulog sa gabing iyon. Tiningnan ko lang ang mukha ni Kodi habang natutulog ito. I tried so hard not to cry louder baka magising ko siya. Tiningnan ko siya, ninanakawan ng halik, kinukunan ng litrato, niyayakap, at madami pa.

Ang pag-iyak ang nakapatulog sa akin sa gabing iyon.

Maraming pinaalala si Kodi sa akin habang papunta kami sa airport. At ako naman ay puros mahal kita ang sinasabi ko. Sa bawat galaw niya ay sinasabihan ko siya ng I love you, Kodi.

Hinawakan ko naman ng sobrang higpit ang kamay niya ng na sa airport na kami. I will be back here later too! Fuck, this place is now my hate-est place!

"When you arrive home, open your side drawer. I have something special for you there." bulong nito sa akin.

"Hmm? Talaga?" tanong ko. He nodded and kissed me on my lips. Hindi ko na hinayaan mawala pa iyon kaya hinalikan ko rin siya.

We did the thing earlier too. Ilang beses rin iyon. But I am not that satisfied. He was satisfied because for him ay may babalikan pa siya. Pero kasi ako wala na. Hindi na. Hanggang dito na lang.

"I love you." sabi ko at niyakap siya.

He chuckled and kissed my head. "That's the 200th, babe." at binilang pa niya ah!

I giggled at hugged him more tighter. I can't let go of this man but thinking about his dream can make me let go of him.

Parang ayaw kong bitawan si Kodi kahit tinawag na ang flight nito. 

"Ma'am? Okay ka lang?" nag-aalalang tanong sa akin ng driver ng mga Farrell ng nakabalik na kami sa sasakyan nito.

Hindi ko na nakayanan at naiyak ako. I cried last night at the bathroom too. And I think I will cry for the rest of my life.

Pagkadating ko sa condo... I really broken down. Tinawagan ko ang dalawang kaibigan ko at pumunta naman kaagad sila.

Nakahiga ako sa couch at tinitingnan ang malaking bintana kung saan may malaking kurtina. Last night bago pumasok sa kwarto ay humiga pa kami ni Kodi dito. We talked and laughed.

When my friends came, hindi maalis ang titig nila sa maleta at bag sa gilid.

"Hindi umalis si Kodi?" tanong ni Jenni.

"Umalis na. Hinatid ko na kanina." sabi ko habang nakahiga pa rin doon. Nakatayo sila doon na dalawa at sobrang confused ng mga mukha.

"Eh kanino 'to? Sinong aalis?" dagdag na tanong ni Jenni. I looked at them at pareho nila akong tinaasan ng dalawang kilay para sagotin ang tanong.

I sighed and closed my eyes.

"Ako."

Sabi ko noon dito ako sa condo na 'to hanggang tumanda ako at kasama ko si Kodi. Mangyayari pa kaya iyon? Posible pa kaya iyon?

My friends were my backrest that time. Wala akong pwedeng ibang sabihan pa kundi sila na lang dalawa.

Halos sigawan nila ako ng sinabi ko sa kanila ang usapan namin ng daddy ni Kodi.

"Tanga! Boba! Gaga!" sigaw ni Jenni sa akin. I know I am! I am very am!

"CHARIS NAMAN! IPAGPAPALIT MO ANG LIMANG TAON AT KASAL NA 'YAN PARA LANG SA WALA!" dagdag nito. Pinapakalma naman siya ni Mary.

"JENNI! THIS IS FOR KODI! HINDI WALA LANG ANG PANGARAP NI KODI! HINDI WALA LANG ANG KOMPANYA NILA PARA KAY KODI!" fuck. We are talking about the love of my life's dream!

When you love someone so much, ang makakabuti sa kanya ang kailangan mong gawin even this means breaking you. Iyan ang pagmamahal para sa akin.

"Charis! You are Kodi's dream!" sigaw ni Mary.

I shook my head and cried again. Wala bang katapusan ang luha na 'to?

"I am making it easier for Kodi... I love him so much and I can't pull him down." sabi ko.

They reacted on what I said. Hindi nila alam ang gagawin nila sa akin. Yung para bang nagpipigil silang dalawa kung sasampalin nila ako o sasabunutan.

"ALAM MO BA ANG OUTCOME NITO, CHA?! KODI FARRELL WAS YOUR FAMILY! SIYA ANG NAGING SANDALAN MO SA LAHAT! SIYA ANG NATITIRA MONG PAMILYA! GUMISING KA NGA! HALOS IBIGAY NA NG ISA SA'YO ANG LAHAT LAHAT! KAHIT SARILING BUHAY AY IBIBIGAY NUN SA'YO! TAPOS IIWAN MO LANG?!" Jenni burst out.

"Yun na nga, Jenni, Mary.... Kaya ibigay ni Kodi lahat sa akin. At ayaw ko rin maging selfish sa pangarap niya. Hindi ibibigay ng tatay niya sa kanya ang kompanya kapag andito pa ako. I am doing this for him. I am enduring this to give him everything too." 

Kodi taught me that when you love someone you should not be selfish. If you know that this is for his own good, then give it to him. If you know that it will be better in his way, then get out of that way.

Hindi umalis ang dalawa sa condo. Ihahatid nila ako. Mamayang 5pm ay aalis na kami dahil baka ma late ako sa flight ko. I checked the condo. Bawat sulok pinuntahan ko at non-stop rin ang iyak ko.

Binuksan ko naman ang drawer kung saan may ibinilin si Kodi. Parang piniga ang puso ko ng buksan ko ang regalo.

It's a jewelry box and the pendants are all infinity sign. May maliit pa na note nakadikit sa box.

Always remember that I will just stop loving you if infinity runs out. Happy anniversary. -Kodi.

Niyakap ko na lang ang box at napaupo sa kama. Napagulhol na naman ako ng iyak.

I am not one of Kodi's memories but he is always the love of life. 2, 5, 10, 14, 18, 20, or how many years will pass, I know and God knows that I only love Kodi Ashur Farrell....

This is for you. All for you.

'Til InfinityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon