'Til Infinity

Kabanata 36

Kodi

"Rinig ko kay Jenni, uuwi na si Charis ah?" bungad ni Leo ng napadalaw ito sa kompanya. Hindi ko lang siya sinagot.

Malalaman ko naman iyon at dito rin naman ang bagsak niya. I did everything just to ban her in all companies here para dito lang siya magtrabaho. Hindi na pwedeng lumayo pa siya ulit sa akin.

"Bro? Di ka na talaga interesado sa kanya? Rinig ko rin mas gumaganda siya at sumexy lalo eh." sabay halakhak niya.

"Rinig ko rin chismoso ka eh." sabi ko at nakatingin pa rin sa papeles sa harap ko. Mas lalo lang natawa si Leo.

From the very beginning I laid my eyes at Cha, I know that she is very beautiful inside and out. Kahit gumising nga sa umaga ay sobrang perkpekto pa rin niya.

"Nababaliw ka na, Kodi." sabi ni Cove sa akin isang araw ng nalaman niyang pina-ban ko si Charis.

"I am just in love, Cove." sagot ko dito.

His jaw dropped.

"What? Parang ikaw hindi nabaliw kay Dixie." 

"Mas malala ka lang." sabay iling pa niya. I shrugged. Maybe I am.

"Tito Kodi... Is she your girlfriend?" tanong ni Kaeden sa akin.

Sinama ko sila ni Kaeleb sa condo. I didn't move nor change everything here. This place will be a place for Charis and I shared together. Happy memories. Lahat lahat dito. Hindi pwedeng mawala ang lugar na 'to.

"She is so pretty!" sabi naman ni Kaeleb at nakatingin rin sa litrato ni Charis doon.

"Where is she?" Kaeden asked.

I don't know. Saan ka na nga ba, Cha? Kahit gusto kong hanapin ka ay may parte sa akin na natatakot. Iniwan mo ako na hindi ko alam ang rason. Mahal mo pa ako? Hindi ako sapat? Ano ang rason, Charis? Iniwan mo akong baliw at tumagal iyon ng dalawang taon!

"Finally... You're back..." bulong ko sa sarili ko ng nakita ko siya.

Tama nga si Leo. Lalong gumanda si Charis. When I first saw her again, I wanted to hug and kiss her and tell her not to go again.

Dumaan ang araw at nalaman ko na kung ano ang rason bakit niya ako iniwan. Umuwi ako ng bahay at hinanap kaagad si daddy.

"Kodi!" sigaw nila sa akin ng sobrang galit ako pumasok sa library ni daddy. Mabilis naman akong hinawakan ni Zephyr ng nag-aapoy na ako sa galit.

"Why did you offer Charis a money to leave me?!" sigaw ko. Tumawa si daddy at mas lalo akong kinain ng galit ko.

"DAD! I LOVE HER MORE THAN MY LIFE!" natigil si daddy sa pagtawa at lumayo.

"Kodi! Hindi mo alam ang sinasabi mo! Marami ka pang makikita diyan! She is a hindrance to your success!" sigaw nito.

"WALA AKONG PAKIALAM KUNG MADAMI PA DIYAN! SI CHARIS LANG ANG GUSTO KO MAKASAMA HABANG BUHAY! AND YOU HAVE NO SAY TO THAT! YOU HAVE NO RIGHTS TO GIVE HER MONEY---"

"BUT SHE ACCEPTED MY MONEY AND LEFT YOU! IYAN BA ANG BABAENG PINAGLALABAN MO NGAYON SA HARAP KO?! MUKHANG PERA?!" hindi ako nakasagot sa sinabi niya.

Malakas kong binawi ang braso ko kay Zephyr at umalis doon. Damn it!

Mas lalo lang akong nagalit sa kanya sa nalaman ko! I can give her millions to stay with me! Hindi niya kailangan umalis!

 Kahit gusto ko mang wag kainin ang pagkain na dinadala niya sa akin, ay natatalo pa rin ako. I am always waiting for her food. Hindi na ako lumalabas ng opisina ko para makain ko lang iyon! Especially the carbonara! Sobrang na miss ko tong kainin. Hindi ako kumakain ng carbonara kapag iba ang nagluto. Gusto ko kay Charis lang.

She saw me on our condo with another girl. I admit it. Sa dalawang taon na iniwan niya ako, I always bang girls and that's because of loneliness. Pero kahit sa ginagawa kong yan ay mas lalo lang ako nasasabik kay Charis.

I got damn scared when she cried so hard. I saw how hurt she was. 

"LUMABAS KA NA!" galit kong sigaw sa babae. 

Mabilis akong nag-damit para masundan siya. I can't even find her! Alam ko kina Mary siya nakatira. Kailangan ko pang tawagan si Leo at itanong kay Jenni kung saan ang address ni Mary. Sobrang bilis na ng pagpapatakbo ko para mapuntahan lang si Charis. I want to explain, I need to explain. Damn it Kodi! You're really an asshole!

"Eto kausapin mo." sabi ni Leo sa kabilang linya.

Umalingawngaw ang sigaw ni Jenni sa sasakyan galing sa tawag.

"EH PUTANGINA NAMAN KASI KODI FARRELL! HINDI KO IBIBIGAY SA'YO ANG ADDRESS NI MARY KUNG SASABIHAN MO LANG AKO NG GANYAN NA RASON!" galit nitong sigaw sa akin.

What? I am not stupid to spill what I did!

"JUST TELL ME!"

"ANO BA TALAGA NANGYARI SA KAIBIGAN KO?!"

"MAY NAKITA LANG SIYA NA HINDI DAPAT MAKITA! I NEED TO SEE HER NOW! SHE WAS CRYING, JEN! FOR PETE'S SAKE! I AM SO FUCKING WORRIED!"

"Uulitin ko Kodi... Tangina ka!" sigaw niya at binaba ang tawag. After seconds ay natanggap ko ang address ni Mary. Mabilis naman akong pumunta doon. Sakto naman pagdating ko ay papasok pa lang si Mary.

"Kodi?"

"Andiyan na ba si Charis?" tanong ko.

Tumaas naman ang kilay nito. "Bakit? Okay na ba kayong dalawa?" umiling naman ako. It is all because of your pride, Kodi! Sa loob ng limang taon na kayo ni Charis ay hindi mo yan pinairal! Damn it! Ang sakit lang kasi isipin na iniwan niya ako dahil sa pera! Tanginang pera naman yan!

Jenni and Leo arrived too. Hindi rin mapakali ang dalawang babae dahil hindi sinasagot ni Charis ang tawag. The way she cried earlier wanted me to punch myself. Kapag naalala ko ang iyak na yun kanina ay sarili ko lang nasisisi ko. I never let her cry that way before. Hindi ako sanay makita na umiiyak si Charis.

And I saw her. Walking barefoot.

I admit it, I was hurt ten times when she said she threw the necklace and others that I have her. I gave her infinity symbol to remind her that my love for her is like that. Hindi matatapos, hindi tumitigil. Patuloy lang.

She was hurt. She was mad. I accept it though. If she loathes me and hates me from the deepest depth of hell, I'll accept it because it was all my fault. 

Kakalimutan kong iniwan niya ako. Kakalimutan kong pinagpalit niya ako. Kakalimutan ko ang mga pangako niyang napako. Kakalimutan ko ang sakit na pinadama niya. I will forget being hurt just to win her back. Kahit sa loob ng dalawang taon, sakit at galit ang naramdaman ko sa kanya, walang wala pa rin iyon sa pagmamahal kong umaapaw para sa kanya.

It will always be Charis Blaire Francisco.... 'til infinity.