Pokémon: De reis door Kanto!

9. De Strijd om Exeggcute!

Met een pokémon zwaarder liepen we in de richting van PlantStad. "Pokédex, hoe lang nog?" vroeg ik op een gegeven moment. Dex ratelde wat en zei toen: "Nog ongeveer drie uur." "Nog drie uur? Dat heb je me nooit verteld! Hadden we niet... niet... een lift kunnen regelen?" vroeg Luca. "Nee, natuurlijk niet." antwoordde ik. "Dan kan je toch geen pokémon vangen?" Hij was even stil en mompelde toen wat.
De bosjes kraakten en we stonden stil. Na ongeveer 10 seconden verscheen er een Paras. "Par!" Hij maakte een geluidje.
"Wow, een Paras!" zei Luca. We waren even stil en keken elkaar aan. "Mag ik hem vangen?"
"Natuurlijk. Ik heb er al één, dus grijp je kans!" zei ik enthousiast.

POV LUCA
---
Ik pakte de pokéball van Gastly, "Gastly, ga!" riep ik. "Gastly. Gast!" "Par!" zei Paras bang. "Het komt goed, Paras. Gastly, Duisterpuls!" riep ik. Gastly deed Duisterpuls en Paras sprong behendig opzij. Daarna deed hij een aanval waarbij een mes met bladeren eromheen in de richting van Gastly kwam. Dit was volgens mijn Pokédex Woedesnee. "Wow! Gastly, ontwijk!" "Gast!" Hij vloog behendig opzij en het mes raakte de grond, dus niet Gastly. "Gastly, Schaduwklauw nu!" Gastly deed Schaduwklauw en raakte Paras vol. Dit was een sterke Paras, hij was namelijk nog niet uitgeschakeld. Paras deed weer Woedesnee en dit keer werd Gastly geraakt. Deze snee werd fataal voor Gastly, blijkbaar was het effectief. Mijn Gastly viel op de grond en was uitgeschakeld voor gevecht. "Gastly, rust uit!" zei ik en bedacht me om Raticate te roepen. "Raticate, kom maar en doe Tackle!" zei ik. "Rat! Raticate!" Raticate sprintte naar Paras toe en deed Tackle. Paras lag verzwakt op de grond, dit was het moment voor mij om hem te vangen. Ik pakte een pokéball van mijn riem en gooide hem naar Paras. Een keer. Twee keer. Drie keer. Klik. "Yes! Ik heb een Paras!" riep ik. Ik pakte de pokéball op en liep in de richting van Tijn.
---
"Yes! Ik heb een Paras!" riep Luca en kwam in mijn richting lopen. "Klasse!" riep ik en gaf hem een handdruk.  "Laten we nu doorreizen naar PlantStad." zei ik en we liepen het pad weer op richting de stad.

Een paar 100 meter verderop zagen we een trainer ons tegemoet komen. Toen we dichterbij kwamen, zagen we dat het een meisje was. Naast haar schuifelde een blauwwitte pokémon. "Hoi! Wie ben jij? Ik ben Tijn en dat is Luca. Wij zijn op een pokémon avontuur door Kanto en we gaan nu naar PlantStad." begon ik. Ze was even stil en keek me aan alsof ik een misbaksel was. Daarna veranderde haar blik en ze begon te praten. "Hoi! Ik ben Ella en dit is Dragonair. Ik ben ook op een pokémon reis door Kanto! Ik kom net uit PlantStad. Ik heb daar mijn op-drie-na-laatste badge gewonnen: de BloemBadge. Nu ben ik op weg naar SpookStad, dan naar LavaStad en als het goed is, ten slotte PalmboomStad. Daarna heb ik alle badges gewonnen en ik heb zo'n beetje alle pokémon gevangen. Alleen deze Dragonair moet evolueren in Dragonite en dan ben ik klaar. Uitgezonderd van de legendarische dan, haha!" zei Ella. Ik keek haar indrukwekkend aan. "Wow! Jij maakt het rondje andersom. Wij begonnen in PalmboomStad." zei Luca. Ik was ook blown-away bij haar badges, maar meer bij haar pokémon. Allemaal? Dat waren er 151. "Mag ik een paar van je beste pokémon zien?" vroeg ik aan haar. "Ja, natuurlijk. Er is hier dichtbij een meer, laten we daarheen lopen. Het zijn voornamelijk water-pokémon." zei Ella en ze grijnsde. Ze liep in de richting waar ze vandaan kwam. Gelukkig was dat dus niet het meer waar we al geweest zijn. We volgden haar.

Aangekomen bij het meer pakte ze zes pokéballs. "Zijn jullie er klaar voor?" vroeg ze. "Ja, maar ik wilde nog even iets vragen. Mag ik alle pokémon scannen met mijn Pokédex?" vroeg ik. "Ja maar natuurlijk!" zei ze en ze pakte één pokéball. Ze stak hem in de lucht. "Gyarados, verschijn!" riep ze. Een super-supergrote.... vis? Slang? kwam uit de pokéball. "DOS! BWHLAAA!" schreeuwde het beest. "Wow!" riep ik en pakte de Pokédex. "Gyarados, de afgrijselijke pokémon. Als de waardeloze Magikarp evolueert in de supergrote Gyarados, verandert er iets in zijn hersenen. Er wordt gezegd dat dit nodig is, omdat Gyarados anders net zo waardeloos zou zijn als Magikarp. Voorbeeldaanvallen zijn Drakenpuls en Wervelwind." "Wat gaaf!" zei ik. "Gyarados, ga in het meer!" riep Ella. "Dos!" Hij waggelde naar het meer. Ella pakte de volgende pokéball en stak hem in de lucht. "Charizard, kom!" riep ze. Een mega-oranje beest met een vuurstaart sprong uit de pokéball. Deze had ik eerder gezien! In LavaGym, geloof ik. Dan hoefde ik deze niet te scannen. "Ella! Deze hoef ik niet te scannen. Die heb ik in LavaGym al verslagen. Dan weet je dat ook gelijk!" zei ik. Luca vond het nodig om Charizard toch nog even te scannen. "Bedankt voor de info, Tijn! Dan kan ik de volgende goed gebruiken." begon Ella. Ze pakte de derde pokéball. Ze vervolgde: "Vaporeon, kom maar!" Een blauwe pokémon met een wonderlijk mooie staart kwam tevoorschijn. Deze had ik ook al een keer gezien... Waar ook alweer? "Vaporeon, de bubbelpokémon. Vaporeon is één van de driehoeksevolutie van Eevee. Ze heeft een grote mutatie ondergaan tijdens de evolutie, die nodig is om goed in water te kunnen zwemmen. Deze pokémon heeft de kracht controle te hebben over water." "Ik had niet verwacht dat Vaporeon kon zwemmen!" zei Luca. "Laat maar zien, Vaporeon!" zei Ella. "Vapo!" Ze rende naar het water en dook er behendig in. Na 30 seconden kwam ze drijfnat weer boven water. "En dat controle over water, dar snap ik nog niet." zei ik. "Vaporeon, Controle!" zei Ella. Vaporeon maakte haar staart gereed en sloeg ermee op het water. Het eerst nog zo stille water stroomde nu alle kanten op. "Jeetje!" zei Luca. "Nog een keer!" riep Ella. De elegante pokémon sloeg nog een keer met haar staart en het water stond weer vanouds: doodstil. "Wat indrukwekkend." zei ik zacht. "Vaporeon, neem naast Gyarados plaats." zei Ella. Vaporeon gehoorzaamde terwijl Ella de vierde pokéball pakte. "Jolteon, jij bent!" zei ze. Een gele pokémon met een witte kraag kwam tevoorschijn. "Jolt! Jolteon!" "Fascinerend!" zei Luca. Híj pakte dit keer zijn Pokédex en ik luisterde mee. "Jolteon, de bliksempokémon. Jolteon is één van de driehoeksevolutie van Eevee. De cellen van Jolteon bevatten weinig elektriciteit. Die elektriciteit wordt aangemaakt door ervaring en gevechten. Hoe meer ervaring, hoe sterker de Jolteon wordt." "Jolteon, ik zou uitkijken voor het water. Charizard, jij trouwens ook." zei Ella. Eindelijk pakte ze haar op-één-na-laatste pokéball en stak hem in de lucht. "Rhydon, kom eruit!" Een groot grijs beest kwam eruit. "RHYYYYYYDOOONNNN!" "Wow! Wat een joekel!" riep Luca uit. Dit keer wilde ik hem scannen. "Rhydon, de boorpokémon. De hoorn van Rhydon kan zelfs diamant doorbreken. Één zwiep met zijn staart kan een gebouw verwoesten. Zelfs kanonschoten doen Rhydon niets. Hoewel Rhydon erg groot is, kan hij zich erg goed verstoppen." "Rhydon, jij ook. Kijk uit voor het water." zei ze en de laatste pokéball vloog al de lucht in. "Omastar, ik kies jou!" riep ze. Een grote slak kwam uit de ball. Vooral zijn bek viel me op: het deed me denken aan een papieren spelletje dat we vroeger deden. Ik scande hem, maar Omastar wilde het duidelijk niet. Hij ontwijkte steeds en riep steeds bang: "Oma! Oma!" Ik keek Ella peinzend aan. Ze liep naar Omastar toe. "Rustig maar, Omastar! Er is niets aan de hand." zei ze en aaide hem over zijn huisje. Omastar stond eindelijk stil en ik kon hem makkelijk scannen. "Omastar, de spiraalpokémon. Omastar is een pokémon van het type rots en water. Hij gebruikt zijn tentakels om zijn prooi te grijpen. Zijn huisje groeit soms te groot en er wordt geloofd dat hij dan sterft. Voorbeeldaanvallen zijn Oude Kracht en Waterpistool." "Ben jij nooit bang geweest dat Omastar zou sterven door de grootte van zijn huisje?" was de eerste vraag die in me opkwam. Ella dacht even na. "Ik heb zijn huisje zeker zien groeien, en ik ben sommige momenten echt wel bang geweest, ja. Maar het is gelukkig nog niet gebeurd, laten we hopen dat het ook nooit zal." antwoordde Ella, kijkend naar Omastar. Ze pakte alle 6 de pokéballs op. "Jongens, keer allemaal terug!" riep ze. Allen keerden ze weer terug en er heerste weer rust bij het meer.