Pokémon: De reis door Kanto!

18. Het Mysterieuze Huisje!

Ik liep naar Luca toe en gaf hem een handdruk. "Goed gedaan. Ik geloof dat dit een goede training was voor onze pokémon. Laten we snel op weg gaan naar BliksemStad!" zei ik. Hij knikte, was nog een beetje down van het gevecht, maar dat zou wel weggaan. We liepen weg. Ik keek even terug naar het veldje. Aangezien er erg veel pakken waren tegen aanvallen, besloot ik er eentje mee te smokkelen. Ik wilde het alleen liever niet aan Luca laten merken. "Luuc, wacht even. Ik moet even mijn veters strikken." zei ik snel en ik draaide me om en deed alsof ik mijn veters strikte. Gelukkig kwam Luca niet dichterbij en bleef 5 meter verderop wachten. Ik pakte een pak en wikkelde het in en deed het in mijn tas. "Ja, we kunnen weer." zei ik en we liepen verder, in de richting van BliksemStad, BliksemGym.

—
"Weet jij al welke pokémon jij gaat gebruiken in BliksemGym?" vroeg ik aan Luca. Hij dacht even na. "Nee, ik had mezelf voorgenomen daar nog over na te denken. Wat dat betreft is elektrisch een best lastig type." antwoordde hij. "Daar geef ik je volledig gelijk in. Neem nou water. Water is effectief op elektrisch, maar elektrisch is ook effectief op water. En zo heb je er nog meer." zei ik. Het was even stil. "Vuur." zei Luca opeens. "Wat is er met vuur?" vroeg ik ernstig. "Vuur. Dat type is effectief op elektriciteit." zei hij. "Ja, klopt." antwoordde ik. "Gelukkig hebben we allebei in ieder geval één vuurtype!" Luca knikte. "Sla linksaf." zei Dex opeens. We keken naar links. Dichte bebossing. "Dat kan niet, Dex." zei ik. Dex ratelde wat. "Sla linksaf." zei Dex nog een keer. Ik pakte de Pokédex nu uit mijn zak. Ik typte ditmaal 'Dat kan niet.' Dex verwerkte mijn berichtje en er kwam een berichtje binnen. "Sla linksaf." zei hij. "Ik denk niet dat het gaat werken. Laten we even kijken of er achter de bosjes een verborgen pas is, ofzo." zei ik en Luca stemde in. We liepen in de richting van de bosjes en gelijk merkte ik een spinnenweb met een dikke spin op. "Kijk uit." zei ik. Luca deinsde achteruit. Ik grinnikte en pakte een tak van de grond op het spinnenweb te breken. Daarna duwde Luca de bosjes opzij: geen pad te bekennen. Alleen dichte bebossing. "Misschien, als we gewoon in de richting van BliksemStad doorlopen, dat hij dan bijwerkt en ons de goede richting laat zien." zei Luca. "Ja, dat kan wel." zei ik en we liepen gewoon weer verder. Na een tijdje zei Dex: "Keer om en sla rechtsaf." "Hij zegt het nog steeds." bevestigde Luca. "Laten we een stukje doorlopen." zei ik. Luca knikte en we liepen door. "Keer om en sla rechtsaf." zei Dex weer. "Weet je... misschien is het gewoon een kortere weg naar BliksemStad. Alleen maar mooi meegenomen, toch?" zei Luca. Daar had hij een goed punt. "En dan beleven we ook nog eens iets unieks naast alleen maar lopen en lopen." voegde hij eraan toe. "Ja, laten we gewoon doen wat Dex zegt." zei ik en we keerden om.

Eenmaal bij het weggetje aangekomen, duwden we de bosjes weer opzij en we liepen erdoorheen. Toen we erachter stonden, zochten we naar een paadje die verderop misschien lag. Die was er niet. "Misschien ligt er onder de bladeren een pad." zei Luca. Ik bukte en veegde bladeren weg. Het was een en al modder. "Misschien onder de modder, maar ik vrees van niet." antwoordde ik en we liepen gewoon in de richting die Dex zei.
Na een tijdje zei Dex uit het niets: "Sla rechtsaf." Ik keek naar links en zag dichte bebossing. Daarna keek ik Luca aan. "Waar slaat dit op." zei ik met een diepe zucht en we bogen af naar links. "Ik ga gelijk een nieuwe Pokédex bestellen." zei ik en ik pakte mijn telefoon. Ik klikte op professor Oak en de telefoon koos. Daarna ging hij over.
"Oak." hoorde ik kortaf.
"Hoi professor. Mijn Pokédex doet een beetje raar. De navigatie slaat..." zei ik.
"Ben je nu dichtbij Bliksemstad?" onderbrak de professor mij.
"Ehm.. ja." mompelde ik.
"Ik heb van de andere trainers ook al klachten daarover gehad. Volg gewoon de weg naar BliksemStad." zei Oak. Er werd opgehangen. Ik stopte de telefoon terug in mijn rugzak en terwijl ik dat deed, zei ik: "We moeten gewoon de weg blijven volgen naar BliksemStad." zei ik. "Oké." antwoordde hij. "Maar we gaan toch de Pokédex volgen." zei ik.

POV LUCA
—
"Maar we gaan toch de Pokédex volgen." zei Tijn opeens. Dat klonk erg vastbesloten. Waarom zou hij dat zeggen? Een erg groot probleem voor mij: ik krijg die pokémon straks niet van Gary. Ik wist natuurlijk allang dat pokédexes je leiden naar een huisje -die nog op slot zit- waar je al je pokémon kunt evolueren. Als Tijn dat huisje zou bereiken, kan ik die pokémon wel vergeten. "Waarom zou je? We willen toch zo snel mogelijk BliksemGym verslaan en doorgaan?" probeerde ik. "Ja, maar ik denk dat er een programma zit in de Pokédex, waar niemand iets van weet. Die leidt je naar een plek waar je iets kunt, maar ik ben er nog niet uit wat." zei Tijn. Hoe wist hij dit nu weer? "Nee joh, dat gebeurt alleen in films. Laten we -in mijn achterhoofd dacht ik: IK, niet jij- nou snel die badge binnenhalen." zei ik. "Nee. We gaan. En als je niet meewilt, dan scheiden onze wegen hier." zei Tijn vastbesloten en hij liep in de richting waar Dex wilde dat we heengingen. "Ik ga wel mee." zei ik zeurend en ik liep achter hem aan. Nu hopen dat hij dat huisje niet zou vinden, want zonder de beloofde pokémon van Gary kom ik nooit verder.
— \\Vraag je je af waar deze vage pov over gaat? Dan moet je vooral dit boek blijven volgen!//

Nadat we de bosjes weer opzij hadden geduwd, volgden we gewoon de Pokédex. Linksaf, rechtsaf. Na een tijdje zei de Pokédex: "Uw bestemming bevindt zich aan uw linkerzijde." Ik keek met de tijd van een milliseconde naar links, en zag niets. Ik keek naar Luca, die zwijgend naar de grond keek. "Luuc." zei ik snel. "Ja?" zei hij snel en verwarrend. "Jij ziet toch ook niets links?" zei ik. Hij schudde afwezig zijn hoofd. Ik overwoog te vragen wat er met hem was, maar hij vroeg waarschijnlijk alleen maar aandacht. Ik begon met het in de linkse richting lopen, om te kijken of Dex een beetje afweek. Ik liep een heuvel op en zag dat Luca stil achter me aan liep. Achter de heuvel deinsde ik terug. Ik keek naar Luca en hij keek erg neutraal. Ik rolde met mijn ogen en keek terug. Daar stond een huisje, met een erg oud draaislot. "Wat is dat?" zei ik ongelovig en ik liep langzaam dichterbij. Ik voelde een hand op mijn schouder. "Niet doen. Misschien... misschien staat er elektriciteit op. Of dynamiet!" zei hij. "Leef jij in je eigen wereld de laatste tijd?" zei ik met een goor gezicht en nu rende ik zelfs dichterbij. 'Welkom bij het legendarische evolutie-huisje.' stond op een dashboard. Ik klikte op het beeldscherm. 'Het pasje, alsjeblieft." stond er nu. Luca was bovenop de heuvel blijven staan. Kon mij een reet roesten. In mijn hoofd gingen allemaal stemmetjes rond. 'Welk pasje? Waar kan ik die vandaan halen? Wat kan ik hierbinnen verwachten?' Ik ontsnapte uit mijn gedachten toen er een pop-up verscheen. 'Welk pasje?' stond er. Dit meen je niet, kon dit ding mijn gedachten lezen ofzo. Ik klikte op de knop en er ging een filmpje afspelen. Ik zag iemand die aan het lopen was. Hij kwam langs een verkeersbord. 'BliksemStad: 10 km.' Dat bord... dat staat hier om de hoek! Daar zijn we 2 uur geleden, voor het gezeik met de Pokédex, nog langsgelopen! 'Doorspoelen.' stond rechtsonder. Ik klikte erop. Het filmpje spoelde 10 seconden door en begon daarna weer normaal te lopen. Ik klikte nu heel vaak op de knop, totdat ik andere omgeving zag. 'BliksemStad.' stond groot op een bord. Dit is iemand die een route loopt. Misschien naar het pasje? Ik spoelde weer door totdat ik dezelfde omgeving zag als vóór BliksemStad zag. Ik spoelde weer door totdat het poppetje stopte. De camera bleef staan en het poppetje sprong de bosjes in. Na 10 seconden kwam het er weer uit met een schop in zijn handen. Ik drukte op de pauzeknop en pakte een notitieboekje -die ik nu voor het eerst ging gebruiken- en een pen. Ik schreef op: 'Na BliksemStad, ergens in bosjes schep.' Ik klikte weer op play. Het filmpje begon te spelen. Het poppetje had de schop in de schephouding en begon in de grond te scheppen. Nadat er een groot genoeg kuil gegraven was, graaide het poppetje erin en haalde er een pasje uit. Het filmpje eindigde. 'Zoek het pasje eerder dan anderen, en dit huisje is je sleutel tot succes!' stond er nu in beeld. Aangezien er niemand deze kant op is gegaan, omdat Oak tegen ze heeft gezegd dat niet te doen, hoopte ik dat ik de enige was die dit heeft gezien. Ik liep weg in de richting van... Luca. Waar is Luca? Hij stond niet meer op de plek waar hij stond toen ik bij het huisje was. "Luca?!" riep ik en ik rende de heuvel op. Daar zat hij, aan het pad een beetje te zitten. Ik ging naast hem zitten. "Wat zit je dwars." zei ik rustig. "Niets." zei hij kwaad en hij stond op. "Heb ik iets gedaan?" vroeg ik vragend. "Nee. Ik heb... ik doe... ach, laat het toch ook maar zitten. We gaan nu gewoon naar BliksemStad." zei hij. "Heb je nog iets aan dat huisje gezien dat ik moet weten?" zei hij. Hij kroop nu iets meer terug in zijn element. "Nee, niets bijzonders. Gewoon een elektriciteit-huisje denk ik." zei ik snel. Ik nam me voor na BliksemGym Luca te vertellen over het huisje en de sleutel te vinden. Ik pakte Dex en stelde nu BliksemGym in. Hij leidde me dit keer niet naar het huisje. "We zijn er over een halfuurtje." zei ik en we liepen verder.
- - - - - -
Heey! Een kort hoofdstukje, maar wel een erg spannend en verwarrend hoofdstuk! Volgend hoofdstuk wordt ongetwijfeld langer dan gewoonlijk. Binnenkort weer een upload! ~mystic7pokémon👾