Ik keek hem aan en terwijl ik dat deed pakte ik die verdomde telefoon. Ik ging naar de favorieten toe en gooide hem terug. Hij pakte hem weer en keek me boos aan. Hij keek naar het beeldscherm. "Hoe heb je dat nou gedaan?" vroeg hij. Ik rolde weer met mijn ogen. "Homeknop rechts!" riep ik en ik knikte naar de telefoon. "Ga je nog bellen?" vroeg ik. Hij knikte snel en ik hoorde de pieptoon overgaan. "Luca! Wat loos?" vroeg de professor vrolijk. Zie je, hij lag nog niet te slapen. "Hoi, meneer Zwavel. Nee, niet perse. Ik vroeg me af of u nog wat voorraad had van PokéVoer-brokken!" vroeg Luca nu ook vrolijk. Het was even stil - Luca had de telefoon op de luidspreker gezet, dus ik kon het horen - en daarna zei de meneer: ...
POV LUCA
--
"Ga je nog bellen?" vroeg Tijn agressief. Ik knikte met de bedoeling dat ik het al had gedaan en de pieptoon ging over. "Hé, Luca! Is er iets loos?" hoorde ik de stem van Zwavel. "Ha, meneer Zwavel. Nee, niet perse. Ik vroeg me af of u nog wat voorraad had van PokéVoer-brokken!" vroeg ik, proberend een vrolijke stem op te zetten. Het was stil. Tijn maakte een gebaar dat hij het ook wilde en ik gaf dit door. Daarna zei de meneer: "Ik heb nog heel veel op voorraad. Waar zijn jullie op het moment?" vroeg Zwavel. "Ergens in het bos tussen Flower en Foksia. Net na het trainingsveld." antwoordde ik. "Mijn postbode komt er nu aan. Loop anders terug naar het trainingsveld." zei Zwavel en hij hing meteen op. We keken elkaar aan en liepen terug in de richting naar het trainingsveld.
---
Bij het trainingsveld aangekomen, zagen we een fietser staan met een groot pakket achterop. Dat moest 'm wat mij betreft zijn. We liepen naar hem toe en Luca deed het woord. "Bent u de postbode van meneer Zwavel?" vroeg hij. "Ja, dat klopt. Ik kom PokéVoer bij jullie brengen!" antwoordde hij. Hij stapte van zijn fiets af en haalde het pakket eraf. Hij gaf het in Luca's handen, die bijna omviel, en fietste zonder iets te zeggen weg. Luca zette de doos op de grond en haalde het plakband eraf. Hij deed de deksel open en... het zat helemaal vol met bakstenen. Onze gezichten vertrokken, en ik dacht dat het er misschien onder zou liggen, als beveiliging. Luca dacht blijkbaar hetzelfde en begon de bakstenen een voor een uit de doos te halen. Uiteindelijk had hij ze er allemaal uitgehaald, maar er was geen voer te bekennen. "Wat is er toch aan de hand met jou en die meneer Zwavel? Volgens mij is hij gewoon een oplichter." zei ik geïrriteerd. Ik hurkte terug uit mijn gehurkte houding en rende in de richting als waar de postbode net fietste.Ik was wel even 5 minuten aan het rennen toen ik achter me ook voetstappen hoorde. Het was natuurlijk Luca. "Haunter, ik kies jou!" riep ik en ik pakte de pokéball van Haunter. "Haunterrrrr!" Ik ging op zijn rug/nek zitten. "Vlieg!" riep ik en ik vloog de lucht in. Het was deels omdat ik zo sneller was, en deels om Luca wellicht af te schudden. Maar even later had hij natuurlijk zijn Gastly gepakt en vloog hij naast mij. Opeens hoorde ik beneden een geluid en ik zag een paarse bal rondlopen. Dat moest een Venonat zijn! "Haunter, daal!" droeg ik op en Haunter liet zich bij wijze van spreke vallen. Binnen no-time stond ik op de grond - Luca natuurlijk ook - en ik rende de bosjes in, in de richting van de Venonat. Een open plek doemde op en de Venonat liep in het midden. "Hé, Venonat!" fluisterde ik en Luca kwam ook uit de bosjes. "Sst!" fluisterde ik hard en ik focuste me weer op de Venonat, die nu stil stond en ons aankeek. Ik liep er dicht naartoe en hurkte neer. Ik aaide hem. "Venonat! Venonat!" deed hij. Ik aaide hem over zijn bol en voelde een klik. Misschien kon ik met deze Venonat een toekomst opbouwen. Maar daar was Luca. Het is natuurlijk altijd lastig om, als je met meerderen op reis bent, te bepalen wie welke pokémon vangt. Ik zou zeggen, wie het eerst komt, wie het eerst maalt, dus ik verdiende deze. En na wat Luca met mijn badge heeft gedaan, verdiende hij hem wat mij betreft sowieso niet meer. Maar zijn gezicht zag eruit dat hij hem ook graag wilde. Dus was het nu tijd voor een 'discussie'. Om een pokémon. Waar sloeg het eigenlijk op. Venonat was niet eens zo zeldzaam, ik zou er vast nog een tegenkomen. Maar misschien zou ik niet zo'n band met hem opbouwen.
JE LEEST
Pokémon: De reis door Kanto!
FanficAls Tijn 10 jaar oud wordt, mag hij voor het eerst naar de lokale Pokémon professor om zijn eerste pokémon te kiezen. Van deze professor, Professor Oak, krijgt Tijn een Pokédex mee, hierin is informatie opgeslagen over alle pokémon uit de Kanto-regi...