The 3 Montefalco's

CHAPTER 7

[JIMIN]

Aish! Ang sakit ng ulo ko! Ano bang nangyari? Nasaan ako? Hindi ko kwarto ito. At higit sa lahat, May picture ko sa side table.

Right now, at this very moment. I'm just roaming around in this big Condominium. Without knowing kung sino ang may ari. I'm just sitting sa soft na sofa and watching TV.

Then suddenly, may pumasok sa Condo. And I don't know who kaya kinuha ko yung payong na nasa gilid ng Jar para pangdefense ko kung sakaling ma ano ako.

*PACK!*

"Shit, aray! Ano kaba Jimin! Nawawala ka naba sa utak mo??"

"SHIT!!" Sigaw ko habang tinutulungan kong buhatin si Cheska. Oo, si Cheska ang iniluwal sa pinto.

"I'm so sorry babe." Hindi pa kasi nawawala yung tama ng alak sakin. Kaya parang may pagkashunga pa ako. Kung ano nalang ang mga iniisip.

"Jimin naman. Ok ka na ba?" Tanong niya sakin. Habang hinahaplos ang mukha kong walang punas.

"Babe, ok lang ako as long as you're here. Teka, nasaan ba ako?" Tanong ko sa kanya.

"Nandito ka sa Condo ko. Bagong bili ko. Ayus ba?" Oo, ganun talaga kayaman ang pamily ni Cheska. Actually, yung pamilya ni Cheska ang No.1 sa pinakamayamang Pamilya sa Pilipinas. 2nd naman ang mga Montefalco.

"Ayus na ayus. Medyo malaki. Dito ka naba titira babe?" Tanong ko sa kanya. Oo ang laki talaga! Pwede makasya ang 50 persons dito.

"Ako lang ba? Di mo ba gusto makitira sakin? Gusto ko kasama kita dito sa bahay na 'to."

Oo, ganyan nya ako kamahal. Pero hindi niya alam kung bakit ko yun ginawa. Yung PAGLALASING. Ginagawa ko yun para sa kanya. Para sa kabutihan niya.

Flashback

Jimin: Taehyung, alam ko na mahal mo ang girlfriend ko.
Taehyung: Hyung, pano mo nalaman?
Jimin: it is very obvious. Sana aalagaan mo siya.
Taehyung: ano bang pinagsasabi mo hyung?
Jimin: Malalaman mo rin.

End of Flashback

Nabalitaan ko nga na nasa Hospital si Taehyung pagkatapos naming mag usap. Pagkatapos sa gabing iyon.

"O, nakatulala ka ata?" Sambit ni Cheska habang sinapak ako sa braso.

"Meron lang akong iniisip babe. By the way, Pinuntaha mo na ba si Taehyung?" Sabi ko.

"Hindi pa eh. Natatakot kasi ako."sabi niya habang nakayuko.

"Bakit ka naman matatakot? You'll be one of the Montefalcos soon. And years na tayo diba? Tapos ngaykn ka lang nahihiya?"

"Wala kasi akong mukhang maipapakita sa inyong magkakapatid." Sabi niya habang nakayuko.

"Sige, sasamahan kita mamaya."

[Jin]

At last, Ok na si Taehyung. Bukas makakalabas na siya. Medyo Trauma pa siya. Pero ok na. Ang Bad News lang ay, hanggang ngayon, hindi siya nagsasalita. Palagi lang nakatulala.

Tinanong ko nga siya kung anong nangyari sa kanya doon. Pero wala akong naaning sagot. Para lang akong nakikipag usap sa hangin.

"Anak, Taehyung, Ok ka na ba?" Tanong ni Tito na medyo problemado.

Walang imik pa rin. Walang galaw, walang ingay. Sadyang tulala siya.
Nashock nalang ako ng biglang iniluwal ng pinto sina Jimin at Cheska.

"Dad------"

*pak*

"Hayop ka! Bakit hindi kana umuuwi huh?! Nag alala kami sayo! G*go ka!"

Sinuntok ni Tito si Jimin ng paulit ulit pero hindi parin sinuklian ni Jimin ang mga suntok ni Tito.

"Tito! Nasasaktan napo si Jimin.. Wag na po." Sigaw ni Cheska habang binuhat si Jimin na duguan.

/HI GUYS! KAKAUPDATE KO LANG BECAUSE OF THE GRAVITY OF THE EARTH. BUSY SA SINULOG PRACTICE. I HOPE NA MAGUGUSTUHAN NYO GUYS!!/