Autumn Comes.. Autumn Leaves

31

Ölmeseydi eğer şarkının en güzel yerinde kemancı dünyanın en güzel bestesi olacaktı..

---
Chanyeol..
Chanyeol..
Hayalin mi karşımdaki?
Chanyeol..
Açlığından öldüm de mi canımı almaya geldin?
Geldin mi sahi ?
Chanyeol..
Chanyeol..
Gelmişsin.

---

Bir soluk uzağımda öylece bana bakıyorsun. Tanrımla aramızı düzeltme mükâfatı mı yoksa gelişin?
Gözlerini sevesim var, dudaklarını öpesim, kendimi şurada öldüresim var Chanyeol..
Sen yokken açtığım sana karşı tüm cepheler, şu güzel gözlerini görene kadar sürüyor, bu iradesizliğim beni delirtiyor.
Kendi yeldeğirmenime yenilen Don Kişot ben oluyorum.

Kahretsin,seni delice seviyorum.

---

Ben içimde bin bir kaostan karanfilimi korumaya çalışırken, dağınık saçların yüzümü gıdıklayana kadar yaklaştın bana. Ellerini belime doladın, yüzünü boynuma gömdün.
Ben içimdeki karanfilin yaprakları fırtınandan savrulmasın diye göğsüme sokarken, sen ellerimi tuttun.

"Ne olur bir daha gitme Baekhyun.. yalvarırım bir daha yapma bunu."

Sonra sıkıca sarılmıştın bana sanki göğüs kafesin yarılmış gibi bir acın vardı da beni yarığından içine sokacak gibiydin.

Beni öyle sıkı sararken unuttum karanfilimi Chanyeol. Sen böyleydi işte bir çift sözün, bir göz süzüşün aklımı başımdan almaya yetiyor. Öyle büyülüsün etkin beni saniyede sarıyor.
Karanfilim Chanyeol...
Birden aklıma düşüyor.

Bakıyorum sırlı karanfilime.
Dalı yok, kökü yok, tohumu yok,toprağı yok...
Bir tek solgun yaprağı kalmış. Sarmaşık dolanmış karanfilime..

---

O zamana kadar olan her yarayı tek tek sardık, çok zaman aldı, çok acıttı ama hallettik bir şekilde.
Hallettik sevgilim..
Bu aşkın altından kalkabildik..

---

"Appa, ne yapıyorsun?"

Zaman geçti Chanyeol. Yaşlandık.

"Ah Taehyun, gelsene babana bizi anlatıyordum."

Taehyun aynı senin gibi Chanyeol. Bakışlarındaki yoğunluk bile seni anımsatıyor.
Senden bahsedince gözlerinin içi gülüyor Chanyeol, oğlumuz sana tapıyor.

"Devamını dinleyebilir miyim appa bilirsin sizin hikayenize bayılıyorum."

Sarılıp sulu sulu öpüyor beni hemen senin yanına atlıyor. 17 yaşında ama hala çocuk ruhlu , ona verdiğimiz tüm sevgiyi cömertçe insanlarla paylaşıyor Chanyeol ,oğlumuz harika ona aşık olduğumu söylemiş miydim?

Tamam, bakma öyle sadece sana aşığım oldu mu ! Bencil domuz..

"Baekhyun neden durdun devam etsene."

Sanki ilk defa dinliyormuş gibisin Chanyeol.

"Pekala, Nerde kalmıştık..."

---

Annenlerin evinden gece vakti sessizce çıkmıştık. Nereye gitsek bilmiyorduk ama elimi ne kadar sıkı tuttuğunu hala hatırlıyorum.

Uzakta bahçemizdeki renkli ışıkları görene kadar yürüdük. Sonra bana döndün.
Bana öyle baktın ki birşey söylemeye gerek yoktu.
Evimize girdik sanki uzun bir tatilin dönüşü gibi ağır ağır eşyaları topladık kırık cam parçalarını,sigara külü olmuş pencerelerimizi temizledik.

Yıldızlarımızın altında uzanırken bir köpek kulübesi yapacağını anlattığını hatırlıyorum ve hala yapmadığını da.

Gür kahkahanla  bölüyorsun beni.
" Hey hala tasarım üzerinde çalışıyorum."