Autumn Comes.. Autumn Leaves

12

O'ydu...

---

Eşyaları arabaya yerleştirdikten sonra evimize gitmeye hazırdık. Gözüm arka koltuğa birkaç eşyayı yerleştiren Chanyeol'e takılmıştı. Düşünceliydi. Tekrar soğuk davranacak diye korkuyordum.

Sonunda yola çıktığımızda ne o ne ben konuşuyorduk. Chanyeol dalgın bir şekilde arabayı sürüyordu. O kadar gerilmiştim ki daha fazla dayanamadım.

"Bir sorun mu var ?"

"Hayır."

Uzanıp müziği açtı. Konuşmak istemiyordu.
Göt.
Dengesiz göt.

Sıkıntıyla nefesimi üfledim. En iyisi birşeyler yemekti. Arka koltuktaki çantanın birine abur cubur zulalamıştım. Oturduğum yerden biraz kalkıp zulamı bulmak için arka koltuklara uzanmıştım. Bir yandan da Lay'le uydurduğumuz şarkıyı mırıldanıyordum.

"Bir parça çikolata... Uslu durursan veririm sana~
İki tane şeker... Koca dev gizlice yer~
Üç ayıcıklı jelibon... İşte Bakkie için tatlı son ~"

Çantayı bulmak için hala cebelleşirken bel boşluğuma değen parmaklarla donup kalmıştım.

"Bir dövmen olduğunu farketmemiştim."

Ne!
Siktir et zulayı.
Hemen tişörtümü düzeltip yerime oturdum.
Açıkçası çok utanmıştım. O dövme benim için çok özeldi.

" Seni küçük bir çocuk sanmıştım ama senin dövmen bile var. Beni şaşırttın Baekhyun."

Çok güzel! Birde alay ediyordu.

"Neden kağıttan uçak dövmesi yaptırdın? "

Ne o Park Chanyeol, dövmemi görünce bi çenen açıldı. Benimle konuşman için illa boydan boya dövme mi yaptırmalıyım.

Cevap beklediğini belli ederek bana bakmıştı.

"İngiltere'deyken yaptırdım."

"Neden kağıttan uçak?"

"Kağıttan uçakları severim."

"Kağıttan uçakları, sayıları seviyor..."

Chanyeol sessizce mırıldansa da duymuştum.

" Ne zaman yaptırdın?"

Telaşla yutkundum. Panik yaptığımı anlamış bana bakıyordu.

" 15..."

"Ne!"

Arabayı ani frenle durdurdu. Elleri hızlıca beni döndürüp tişörtümü kavradı. Bir yandan da söyleniyordu.

"Daha 15 yaşında dövme yaptırmada nesi! Bu yasal bile değil aptal. Eminim annen bilmiyordur. Tanrım Jongin bile yapmadı.Hangi cesaretle- dur Baekhyun düzgünce bakacağım!"

Ben Chanyeol'un elinden kurtulmaya çalıştıkça o iyice sinirleniyordu.

"Rahat dur dedim! "

Sesindeki emir beni korkutmuştu. Sakinleştiğimi görünce beni biraz çevirip tişörtümü kaldırdı. Dövmemin olduğu yerde parmaklarını gezdiriyordu. Yüzüne baktığımda sinirli olduğu apaçıktı.

" O yaştayken oranı buranı mı açıyordun. Aghh! Başka dövmen var mı ?!"

"H-hayır."

Chanyeol'e baktığımda hala gözleri dövmemi inceliyordu.

"Bir daha dövme falan yok! Kimseye vücudunu gösterme, elletme, iğne batırma yok !"

Woahh galiba altıma iki damla kaçırmış olabilirim.