Ever After (Let Love Rule 2)

After 22

After 22

"So I guess it went out well, right?" Biglang sabi ni Kuya Niccolo na naka-upo sa tabi ko. Medyo nagulat pa ako kasi kanina naman eh wala siya doon at masyado akong engrossed sa panunuod kila Louis at Nereus na naglalaro dito sa madamong part ng JPH Walk.

Ang saya-saya kasi nilang tignan. Sa araw-araw na kasama ko si Nereus masasabi ko naman na masayahing bata talaga siya pero ngayon ko lang siya nakita na ganitong kasaya habang kasama ang tatay niya. Para ngang simula nung pinanganak siya eh kasama niya na si Louis kasi sobrang komportable na niya agad dito at tanggap na tanggap niya na talaga ito.

Tapos si Louis naman ngayon ko na lang ulit nakitang ngumiti ng pagkalaki-laki at tumawa ng pagkalakas-lakas. Simula kasi nung bumalik ako dito sa Pilipinas, kung hindi walang emosyon eh galit naman siya.

Kaya parang nagui-guilty tuloy ako kasi pinagkait ko sa kanilang dalawa yung chance na magkakilala na agad sila at magkasama na. Pinagkait ko sa kanila yung happiness na nararamdaman nila ngayon.

"He's still mad at me so not everything is well. Kung ano-anong masasakit na salita yung sinabi niya sa akin pero I guess deserved ko naman 'yon kasi ako 'tong tangang umalis eh." Sabi ko habang naka-tingin pa rin kila Louis.

"Pinagsisisihan mo na ba yung naging desisyon mo noon?" Tanong niya. Pinakiramdaman ko naman ang sarili ko pero wala pa rin akong makapang pagsisisi. Kahit naman kasi sobrang hirap at sobrang sakit nung mga pinagdaanan ko noon, naging masaya pa rin naman ako at naging worth it naman lahat kasi ligtas na kami parehas ni Nereus ngayon.

"Wala akong nararamdamang kahit na anong pagsisisi kahit na galit na galit si Louis sa akin. Kung hindi kasi ako umalis noon, sigurado ako na mas madaming taong mahihirapan." Sabi ko.

Kung magkakaruon ako ng chance na bumalik sa panahon na iyon at muling pumili kung anong gagawin, aalis pa rin naman ako kahit anong mangyari eh. That decision made Louis mad as hell at me but that decision also made me stronger and wiser. Madami akong natutunan dahil sa desisyon kong 'yon at kahit once na pagsisisi eh wala talaga akong maramdaman. Kung nanatili kasi ako noon, I am damn sure that everyone that I love will also suffer with me. Oo nga at nung umalis ako eh nahirapan din sila na magpatuloy but at the very least, they also survived without me for months. At every kind of relationship that I have with the people that I treasure the most also became stronger and more compacted. Yung relasyon lang talaga namin ni Louis ang nagkaruon ng napakalaking lamat na hindi na ata talaga makakayang tapalan o takpan.

"Well, kung hindi ka naman din pala nagsisisi, then you need to live by the consequences of your actions. Harapin mo yung galit ni Louis sa 'yo dahil sa pag-iwan mo sa kanya at sa paglilihim na may anak kayo kasi wala ka namang choice." Sabi niya na ikinatango ko naman.

"Ano pa nga bang magagawa ko kung hindi panindigan na lang ang lahat ng mga desisyon ko lalo na at hindi ko naman na iyon mababago pa. Pero parang half ng weight na nakadagan sa puso ko yung nawala dahil nagkakilala na silang mag-ama. Kahit biglaan yung pagkikita nila at hindi pa talaga ako handa, thankful ako at nangyari na din ito lalo na at narealize ko na kahit kelan naman eh hindi ako magiging handa na ipakilala ng kusa si Nereus sa ama niya." I said then smiled sadly. Ngayon ko lang napagtanto na napaka-toxic ko pa lang magmahal. I love my friends, my family and of course, Louis and that's the reason why I chose to leave 2 years ago. I became too selfless and decided to shoulder all of my problems alone without realizing that I am already hurting them. And now, I love Nereus with all my heart and became too selfish to the point that I have hurted him and Louis in the process of keeping them away from each other.

Truly, too much of every is a poison that can kill.

"Pero ano na ang plano mo? What will you do if Louis try to keep Nereus away from you?" Tanong niya. Nilingon ko naman siya sandali pero ibinalik ko rin ang tingin ko kila Louis at Nereus.