Forever means "Only You"

Chapter 26.

I love this moment hindi nga kami pero feeling ko may commitment. Kahapon lang ba talaga kami nag aminan? Kahapon lang ba talaga na nagkagusto ako sakanya. Feeling ko kasi may space talaga siya dito sa puso ko eh.

Siomai. Nakakakorni siya. Pero no joke. He was welcomed warmly in my heart. Di ko nga alam kung paano eh.

I just felt the need. Di ba nga ayaw ko sa mga lalake pero iba pag sakanya eh. He caught me.

Chapter 26. - Finally !

Her POV 

* End of flashback

At ngayon back to reality.

Nakatabi siya sa akin. Sabi ko na kanina na lumabas siya pero ang tigas ng ulo. Si kierrin na nga lang sana tumabi sa akin. I miss her. At dito pa din ako umuuwi sa kanila. Wala pa din sina Mommy uuwi palang kaya di pa ako makakauwi sa amin. At pag umalis na naman sila dito na naman ako uuwi kina Rebb.

Grabe lang ha. nagiging permanent home ko na dito.

“Kiellee may kwarto ka naman diba ?” nakayakap pa rin kasi siya at nasubsob lang ako sa may chesst niya. Kelan lang ba kami nagkakilala at dati pa irritated ako sakanya tapos ngayon may something na sa amin. Haha.

“gusto mo duon nalang tayo?” he said it while his lips were on my hair.

Nararamdaman ko yung hinga niya. And I felt his heartbeat. Bumibilis nga ata eh.

Hindi ako makasagot pero curiousity is killing me. Di ko pa nakita yung kwarto niya. Ever.

Pero naiimagine ko na yung itsura.

“I arranged it like my room”

Natatandaan ko yan nung kakarating ko dito.

“ano na? “ tinanong niya. Hindi pa din kasi ako sumasagot.

“pwede na ba ?” sinagot ko lang ulit siya ng tanong.

“Oo o Hindi lang Aesha. Nasasanay ka ng ganyan sumagot” bulong niya ulit. Eh sa ganito ako eh.

 “O-- O--” pagkasabi ko tumayo siya at Hinila ako. Biniksan niya yung pintuan at nagtuloy tuloy kami na hawak niya kamay ko. Binuksan niya yung pintuan ng kwarto niya and what the F ?

Ang linis. Jusko. Oo pareho nga kami ng itsura. Parang kwarto ko lang din. Napatigil ako sa paglalakad. He was sitting on the bed while I was standing on his door.

He was smiling at me. I started to examine the pictures on the wall. Bakit may mukha ako dito ?

Iba pa ang uniform ko ? teka teka. Hindi ko maalala ang ganitong uniform ha. I looked at him and he was still smiling at me.

Nagpatuloy ako. May nakita ako sa table niya. Study table. May picture frame. Kaming dalawa. I was looking at the camera while he was kissing my hair. Malapit na sa cheeks. We were both happy. But I can’t remember this scene. We’ve never been.

I touched it lightly. Hindi ko talaga to maalala. And then he was on my back hugging me. We were standing. We were both staring at the picture.

“sana maalala mo na ako” he said.

“what am I missing here ?”tanong ko. Gulong gulo talaga ako.

He was still hugging me. Tapos humigpit pa. I can feel the tension in his arms.

“Aesha. Please?” nagmamakaawa siya this time. Please ? what please.

“Kiellee. Don’t worry.” Then i faced him and showed a smile.