Chapter 16.1.

209 4 1
                                    

Chapter 16.1. - basta para SAYO

Pag naalala na kaya niya ako tatanggapin pa rin niya ako ? Hindi ko alam. Hindi ko gustong isipin dahil masakit.

* End of flashback*

Problema ko pa si Kierrin ngayon dahil nasa bahay na siya. Umuwi na siya. Galing siya kina lola. Paano si Rae ? kilala siya ni Kierrin pero hindi ni Rae.

Naman oh. Dapat makausap ko si Kierrin para di na niya guluhin isip ni Rae.

Nakasimangot siya.

“ano na naman yang mukha mo ? ayaw mo ba ? sige papamigay ko sa iba” kinuha ko sakanya. Sayang naman pareho pa kami tapos ayaw lang pala niya.

Inagaw din naman sakin. Tsaka hinawakan ng mabuti.

“hindi naman. Cute lang. ansaya ko nga eh” nagulat ako dun. Nagyon lang niya naapreciate ang ginawa ko para sakanya. Nakakapawi ng stress. Pati yung mga kiss.

Haha. Ako lang naman humahalik. Wala namang response. Asa naman Rebb.

Uminit yung mukha ko. Ayoko mapansin niya kaya nagmadali ako maglakad. Humabol siya. Binuksan ko yung pinto na hindi siya tinitignan.

Nung makapasok na siya isinara ko na at pumunta na ako sa kabila.

Hindi ako nagsalita. Kinakalikot lang niya yung phone na bigay ko. Para siyang bata talaga na may bagong laruan. Haha.

* rrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnngggggggggggg

Sinagot ko agad.

“ano ba Kie. I’m driving. Let’s talk later.”

Ibababa ko na sana nung nagpahabol siya.

“pasalubong ko kuya” saka niya binaba.

Naman oh. Nag U turn ako bigla.

“san ka pupunta” tanong ni Rae.

“may bibilhin lang ako.” Tinigil ko yung sasakyan tsaka ako bumaba.

“dito ka lang. antayin mo ako.” Utos ko sakanya.

Tumango lang siya.

Pumunta ako sa isang cake shop at bumili ng Ube cake nung mapansin ko yung chocolate cake.

This is Rae’s favorite flavor. Kumuha rin ako ng isa dun para sakanya.

Tumatakbo na ako kasi natagalan ata ako sa pagbili, actually sa pila. Hingal na hingal na ako. Ang init pa. kung bakit ba sobra sobra ang init sa pilipinas.

pagbukas ko sa trunk napansin ko si Rae. Nakaliyad na yung upuan niya.

Isinara ko agad at pumunta sa driver’s seat.

Nakatulog na naman siya. Pinagpapawisan siya. Nakasara pala yung aircon. Nakakahiya. Nilabas ko yung panyo ko at pinunas sakanya. Tsaka ibinulsa ko ulit.

Pagkarating sa bahay niyugyog ko siya.

“Aesha , nasa bahay na tayo. Papabuhat ka na naman eh”

She just smiled. Talaga nga atang nasasanay na siyang nagpapabuhat.

“hahalikan kita. Alam ko gising ka.”

Minulat niya agad yung mata niya. Tsaka bumaba ng sasakyan.

Haha.

Natutumba pa siya. Kinuha ko na yung mga binili namin. Naiwan niya yung phone na binili ko. di man lang alam ingatan. kaya nakakasira ng gamit eh.

Forever means "Only You"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon