Chapter 54.

139 0 0
                                    

dedicated sayo. :]

samamat. :***

a/n. puro pangalan na title. haha. wala na akong maisip. dahil may sakit ako may sakit din ang character sa kwentong to. haha. mairelate lang. 

enjoy. :]

**********************************************************************************

pagkatingin ko sakanya, nakatingin din siya sa akin.

I want to hug him so much but, I won't. He is not mine anymore.

NOT MINE.

Chapter 54. - Rae

Her POV

Masakit na naman. Alam kong mga anim na buwan na din since iniwan niya ako pero eto padin ako nasasaktan. Parang lahat ng effort ko mag move on nawala na naman. Mag uumpisa na naman ako. bumalik lahat ng pagmamahal ko sakanya kahit na kinalimutan ko na.

“Oh Rebb sorry kung nabunggo ka ni Queen. Di kasi tumitingin sa dinadaanan. Hahahaha. Huli ka. Taya ka na.”

Alam kong ginawa lang ni Savior yun para maalis ang tension samin. Awkward kaya.

“ Queen?” tanong niya. bakit pa ba siya interesado?

“Ah oo. Queen tawag ko sakanya. Reyna ko eh.” now I know that there is tension. Ewan ko pero parang nagbabanggaan na sila sa tingin. Ako nasa gitna kasi.

Bago pa makasagot si Rebb may tumawag sakanya.

“Rebb. Bakit ka umalis. Di pa ko tapo---“

“ --- s eh” sabay tingin samin ng masama. Wala naman akong ginawang masama sakanya ah. Ako nga inargabyado nila.

“ Tara na Savior. Sorry kung nabunggo kita.” Tumalikod na kami sakanila tsaka niya ako inakbayan.

“Queen okay ka lang ba?’ tanong niya sa akin habang naglalakad.

Nag nod nalang ako.

“Kwarto lang ako ha. Sama pakiramdam ko.” Pumunta siya sa unahan tsaka humarap sa akin. Nag alala siya. Tinignan niya ako ng okay-ka-lang-look.

“Hindi.”nalang sagot ko.

“Sama ako.” sabi niya. kaya ayun dumiretso kaming dalawa sa kwarto ko. Nahiga ako siya din nahiga sa tabi ko.

Nakatingin lang ako sa kisame nung bigla niya akong tinanong.

“What are you thinking ?”

Honestly madami akong iniisip ngayon. Una, masakit padin na wala na si Rebb tapos ngayon makikita ko pa siya kasama yung babaeng yun hindi pa nga ako nakakamove on eh. pangalawa yung sakit ko. Hindi ako natatakot mamatay. Mas natatakot ako sa mga iiwanan ko. Ayoko silang malungkot dahil wala na ako.

“ Malulungkot ka ba pag nawala ako.?” tanong ko sakanya habang di pa sinasagot yung tanong niya.

“ Siyempre naman.  Pero hindi ka mawawala.” Nakaramdam ako ng yakap. Ang sarap sa feeling ng may bestfriend ka. Pinikit ko yung mata ko. Siguro kung nauna kitang nakilala siguro Savior...

Minahal pa kita.

--

Nakarinig ako ng Heart Rate monitor sound.

Toot...

Toot...

Toot...

Forever means "Only You"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon