Forever means "Only You"

Chapter 60.

padedicate pala. :D

for you.

*************************************************************************************************

“RAE ! Are you okay ? I just heard someone screaming.” What a familiar voice but I’m too weak to know who it was. I have my eyes closed but my thoughts were awake.

then a hand touched my cheeks. enough to make my heart skip a beat.

Chapter 60. - Rae

Her POV

“Rae bakit bukas yung pint-?” hindi natuloy ni Savior. Bakit kaya?

“Why are you here? Umalis ka na!” sino kayang kausap niya? at bakit galit na galit siya?

“NO! I can’t just leave her like this. Kahit ngayon lang.”

“Eh gago ka pala eh.” tapos may narinig akong natumba at mga nabasag. Ano bang nangyayari? Mas lalong sumasakit ulo ko eh.

“Iniwanan mo siya tapos babalik ka para ano? maayos na siya wag ka ng manggulo!”

Huh? Am I dreaming ? this dream hurts.

“Hindi. Babalik ako sakanya. “ tapos may natumba na naman.

“ Tang -ina masaya na siya ! hindi mo alam kung anong nangyari sakanya nung iniwanan mo siya. “

What are they talking about? I’m clueless. Ansama pa ng pakiramdam ko.

“Do not touch her ! umalis ka na!!” si Savior na naman. Bigla kong naimagine ang setting ngayon. At sa pag iimagine ko nakikita ko sa mga mata nilang nasasaktan sila.

I gave my last energy to open my eyes. And now what?

Nandito siya? Why is he here? Ganun na ba siya kamanhid? Hello. Iniiwasan ko nga siya diba tapos ngayon nasa harapan ko siya?

Pero hindi muna yun ang iisipin ko. Kundi yung itsura nilang dalawa.

“Why are your faces swollen?”

Napatingin sila sa akin na kasalukuyang sinusubukang umupo. Nagulat silang dalawa at biglang kumalma ang mga itsura nila. Napansin ko na naka close fist sila pareho pero nung mapansin nilang ibinaba ko ang tingin ko sa mga kamay nila ibinuka na nila yung mga yun. napakunot ako ng noo. Amplastic nilang dalawa grabe. They are lying to me eh obvious naman na yung totoo. They just don’t want me to worry but they are making me sad.

Ang mga mukha nila may mga dugo. Tapos namamaga ang mata ni Rebb. Did he cry? Why would he?

I dunno pero ayoko silang kausap ngayon ginugulo nila ang isip ko.

Hindi nila ako masagot. Nasasaktan ako sa nakikita ko ngayon. Why do they have to hurt each other? Bakit sila pa? Bakit kailangan pa nilang ipakita na nagsasakitan sila?

“L.E.A.V.E.” pagkasabi ko nun ay bigla silang napatingin sa isa’t isa at para silang nagsisisihan sa tingin. Nagbabanggaan sila sa tingin at kitang kita ko at ramdam ko.

“Queen na--“

“Aesha na --“

Pag aangal nila pero I am so damn stressed right now. Ayoko ng mag isip pa. and I can’t think clear if they are here.

“NOW !”

At nagtinginan muna silang dalawa tapos naunang lumabas si Rebb.

“This is all your fault´i heard him say under his breath bago siya tuluyang lumabas. May part sa akin na masaya kasi nag alala siya pero galit ako sakanya because he is giving me hope again. Hope that we will be together. Kung kailan ayos na ako?