Chapter 49.

171 0 2
                                    

para sayo to. :]

enjoy.

sorry kung antagal ng update talaga.

:]

meet my Savior.  ------------ ►

:""">

**********************************************************************************************************

tumalikod na ako. di ko mapigilan. bakit ganito? tumakbo ako palabas ng school. takbo lang ako ng takbo. malabo na rin yung paningin ko kasi umiiyak na ako. nadapa ako sa gilid ng kalsada. buti nalang at walang tao. umayos ako ng upo at duon nalang ako umiyak. grabe pala. ang sakit.

hindi ko na alam kung ilang oras na akong nakaupo duon ng may nag abot ng panyo sa akin. 

"Tss. eto ang ayaw ko sa mga babae. Madadrama."

Chapter 49. - "Hello Savior"

Her POV

"Tss. eto ang ayaw ko sa mga babae. Madadrama."

Inangat ko ang ulo ko. Feeling ko kasi kilala ko tong boses na to. pagtingin ko sakanya nag aabot siya ng panyo.

I looked at the hanky alam niyo naiyak pa ako kasi kulay pink siya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiiyak pa sa inis.

Nabigla nalang ako nung bigla niyang punasan yung cheeks ko. Hindi ko alam pero i felt comfort.

“mabait ka naman pala Thompson eh.” oo siya nga. Si.. umm. Hindi ko alam pangalan niya kaya Thompson ang nasabi ko. Ssiya yung napaka aroganteng lalake na katabi ko sa room kanina.

“It’s Keith Savior Thompson. I don’t appreciate calling me on the last name. It sucks.” Kung makaenglish naman pero ayos lang atleast may dumamay sa akin. Pero wait wait.

“Savior?’

“Yap?”

“Pangalan mo yun?”

“Oo bakit may angal ka?”

“Wala naman. Yun na lang itatawag ko sayo ha?”

“K”

Punyeta lang nawala tuloy pag eemo ko dahil sa K na yan. Pwede naman na hindi yun ang isagot diba? Andaming pwedeng sagot yun pa. abnormal tong lalakeng to. BIPOLAR.

“Bakit ka nandito?” tnanong ko na kasi baka naman assuming lang ako na dinadamayan niya ako.

“Ayaw mo? Sige alis na ako.”

“Teka lang. nagtatanong lang.” hinatak ko yung braso niya kasi patayo na siya nun eh. ayoko naman na maiwan dito. Pagtiyatiyagaan ko nalang kausap tong lalakeng to para mawala sa isip ko yung mga nakita ko.

“wag ka na kasi magtanong. Dami mo pang nalalaman eh. Psh.” Umupo siya sa tabi ko. May gap naman sa amin pero bigla akong naaawkward. Eeh. Hindi pa kasi nangyari sa akin to dati lalo na sa isang total stranger.

“bakit ka umiiyak sa ganitong lugar? May shooting ka ba?” grabe naman makapagtanong to. pektusan ko to eh.

Gusto ko sanang sabihin kaso wag na. hindi naman siya involved sa problema ko eh. tsaka baka wala rin namang pakialam tong taong to sa problema ko.

“Ahh. Nadapa kasi ako eh.” yun nalang ang naisagot ko. Yan unang lumabas sa bibig ko eh.

“Sa tanda mong yan nadadapa ka pa?” hindi ko alam kung nang aasar ba to o seryoso kasi nakadiretso lang siya ng tingin. Ni hindi man lang ako nilingon magmula kanina.

Forever means "Only You"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon