Forever means "Only You"

Chapter 65.

For you. :]

malapit na ang sembreak. malapit palang. hindi ko pa sembreak. kawawa naman ako. :( anyway. hello. thank you ! :]

*******************************************************************************

“Rebb. What happened to you?”

Pinagtitinginan na kami ng mga dumadaan pero I need some explaining.

“Nothing. I just missed you.”

I hugged him. I missed him too.

Chapter 65. - Rae

Nakahiga siya ngayon habang yakap ako. nasa may kwarto na niya kami. Tigas ng ulo niya. sabi ko kaya eh  sa may sofa nalang ako para kumportable siya pero ayaw niya!!

“Rebb sige na please? Kawawa ka naman. Di naman ako ang may sakit eh.”

“ ayaw.”

Arrrgggh. Tigas ng skull ng lalakeng to !

“EEEEHHHH. Bakit ba kasi ayaw mo?”

“Kase..”

At pinag isipan pa talaga. -,-

“ wala lang” ang peste. Bakit ba ganito pag may sakit. Pati utak apektado.

Umupo ako para makita siya at magkaharap kami.

“Rebb tell me what’s happening to you? Ano yung konting time mo nalang ako makakasama?”

Nakapikit parin siya pero inabot niya ang kamay ko para hawakan niya.

“I’m..”

“love sick”

Arrgg. Babanat pa siya eh !

Nagmake face nalang ako. niloloko ako ng lalakeng to eh.

May kasalanan pa siya sa akin.

“Sin..n..o si .. yung kanina??!” utal na tanong ko. Wala lang nacurious lang ako.

“Pinsan ko. Nagshooting kanina. Kasama sa script yung sinasabi niya pero yung sinabi mo at ako hindi yun scripted. Project raw niya.” tuloy tuloy niyang sabi.

Like what the? Teledrama? Grabe. Akala ko naman totoo na.

Natawa nalang ako sa sinabi niya. hoo. Kinabahan ako dun.

“Haha.”

Hindi naman siya natawa. Badtrip. Para akong ewan tumatawa mag isa dito.

-_-

Natahimik nalang kami. Pero binasag niya yun nung nagsalita siya.

“Rae promise me you will be strong wag kang papatalo sa sakit mo.” Sakit ko? Paano niya nalaman yun?

Nakaramdam ako ng pagpress sa kamay ko. Nakaramdam din ako ng guilt.

“H..how?”

“Your mom.”

“When?”

“right after you flew to new york.”

Si mama talaga. Sabi ko sakanya na wag sabihin kay Rebb eh. pero that’s not the issue here.

“now it’s my time to ask. Why did you keep it from me?” bigla akong kinabahan sa tanong niya. paano ko ba sisimulan?

“tell me what mom said and i’ll fill the story.”

“nung iniwan mo ako at nagpagamot ka sa u.s naka video lahat ng therapy mo. Pinakita sa akin ni tita lahat at alam mo ba ang sakit makita kang nagkakaganun at wala akong nagawa. Bumalik ka. Akala ko ayos ka na kasi yun ang sinabi mo pero sinabi sa akin ni Savior lahat. Na naggagamot ka ng patago. Na nagpapacheck up ka mag isa nung tayo. Nainis ako sa sarili ko. Bakit di ako nagtatanong sayo kung saan ka nagpupunta? Bakit di ko tinikman yung candy mo minsan? Bakit iniwan kita? Bakit hinayaan kita lumaban na naman mag isa. Nung nalaman ko yun mas madami pala akong kailngan pagsisihan.”