''...
Evet,seni mutlu edebileceğimi biliyorsun.
Hayatını değiştirebilirim,bana bu şansı verirsen.
Senin erkeğin olma şansını.
Seni hayal kırıklığına uğratmam bebeğim.
Eğer bana bu şansı verirsen,senin erkeğin olma şansını.
...''
Justin Timberlake-Like I Love You
Komodinin yanından çantamı alıp aşağıya indim.
-''Anneee,ben çıkıyorum.''
-''Tamam tatlım,lütfen bu sefer kapılara dikkat et.''
-''Anne,bu söylediğin gerçekten hiç ama hiç komik değildi.''
-''Tamam ama ben ciddiyim.İnsanlarla iyi anlaş ve kendine bir arkadaş bul.Tamam mı?''
İç çektim.Arkadaş bulma konusunda iyi olduğum söylenemezdi.
-''Tamam anne.'' deyip onu öptükten sonra dışarı çıktım.
Araba kullanacaktım,araba kullanacaktım!Yaşasın!Kabul ediyorum,dünden beri bu anı bekliyordum.Arabaya bindim ve okulun yerini navigasyona kaydettim.Biraz anın tadını çıkardıktan sonra arabayı çalıştırdım.Okulu çabucak buldum.Arabayı otoparka park ederken insanların beni izlediği izlenimi kapılmıştım.Belkide Riley haklıydı.Utangaç şizofrenin tekiydim,kimsenin beni fark ettiği falan yoktu.Arabayı boş bir yere park ettim. Arabadan inmeden önce saçımı tekrar düzelttim.Bu sabah sargı görünmesinden diye yarım saat boyunca saçımla uğraşmıştım.Ne zaman görünüşüne bu kadar önem veren biri olmuştum?Aslında ne zaman bu kadar korkak olmuştum?Utangaç olabilirdim ama korkak falan değildim.Burada durmuş saçımla uğraşarak okula girmeyi erteleyip duruyordum.Ama bunun bana bir yararı olacak mıydı?Eninde sonunda okula girecektim.Hadi Robyn,yapabilirsin.Yalnızca bir grup zengin piçle uğraşmak zorunda kalacaksın.Pekala,haklıydım.Burada oturmamın bana hiç bir yararı yoktu.Çantamı yan koltuktan alıp kapıyı açtım.Arabadan indikten sonra kapıyı kilitledim.Cesaretimi kaybetmeden okula doğru yürüdüm.Okula girmeden zil çaldı.Sınıfım ikinci kattaydı.Merdivenlerden çıkarken titrediğimi fark ettim.Hayır,hayır sakın titreme.Dolabımı buldum ve fazla kitapları çabucak yerleştirdim.Sonrada derin bir nefes alıp sınıfa girdim.İlk kural;hemen kendine oturacak bir yer bul!.
Ben sınıfa girince herkes sustu.Bu daha iyi hissetmeme sebep oldu mu?Tabiiki hayır.Aklımda tek bir cümle yankılanıyordu;''Hemen bir yer bul ve aptal gibi davranma!''.Sınıf nerdeyse tamamen doluydu.Bir yer dışında.En arkada oturan kızın yanı boştu.Sıraya doğru yürürken sarışın bir kızla sarmaş dolaş olan Riley'i gördüm.
-''Naber?Demek aynı sınıftayız?'' Evet,otuziki dişiyle bana sırıtıyordu.
-''Maalesef.'' dedim ama bende gülümsedim çünkü yanındaki kızın surat ifadesi çok komikti.Aslında bakarsan bütün sınıfın surat ifadesi komikti.
Sırama oturur oturmaz öğretmen sınıfa girdi.Yanımdaki kız çekingen bir tavırla elini uzattı.
-''Merhaba ben Jennifer.''
-''Merhaba.Ben de Robyn.''dedim uzattığı eli sıkarken.
Öğretmenin öksürmesiyle ikimizde önümüze döndük.Yeni okul yılında başarılı olmamızla ilgili birşeyler geveledikten sonra;
-''Aramızda yeni yüzler görüyorum.''dedi.Harika,işte başlıyoruz.
-''Robyn Stewart?Öyle değil mi?''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni
ChickLitYatağımda oturmuş taşınmanın iyi bir başlangıç olup olmayacağını düşünüyordum.Caddeye bakan tek pencereme doğru yürüdüm.Bu aptal caddeyi seviyordum.Her ne kadar bunun iyi bir başlangıç olabileceğini düşünsem de Londra bana göre değildi.Brooklyn'i se...
