Bölüm 8;Tuzak

607 46 11
                                    

''Umutsuz bir romantikmişim gibi hissediyorum.

Sana aşık olmaktan kendimi alamıyorum.

...

Bunu istiyorum,bunu yalvarırcasına istiyorum.

Doyamıyorum.

Beni uzaklara götür.

Kalbime söz geçiremiyorum.

Aşkın lider olmasına hep izin verdim.

Biraz saf olabilirim,evet.

Bilirsin aşkta sarhoşumdur.

Aşkta sarhoş.

Hiçbirşey beni ayıltamaz.

Tüm ihtiyacım olan bu.

...

Çok sarhoşum.

Öpüştüğümüzde dudaklarımdaki tadını seviyorum.

Beni bağımlı yaptın.

O yüzden daha fazla direnemiyorum.

Kollarına düşüyorum.

...''

Rihanna-Drunk On Love

 Tuvaletten çıkar çıkmaz sınıfa gitmedim.Ashley sınıfta olabilirdi ve ben sınıfa girincede nereden geldiğimi düşünebilirdi.Ondan herşeyi beklerdim açıkçası.Ve beni küçük düşürmek için yaptığı dolap şakasını bildiğimden haberdar olmasınıda istemiyordum.Onu kendi tuzağına düşürmek istiyordum.Koşarak kafeteryaya gittim.Koridor boyunca tek istediğim Ashley'e görünmemekti.Ondan korkmuyordum ama az önceki tuvalet casusluğum tırsmama neden olmuştu.Kendimi bir gizli ajan gibi hissetmiştim.Düşüncem sırıtmama neden olmuştu.Neden bilmiyorum ama kendimle gurur duymuştum.Evet,evet biliyorum ben bir salağım.

 Kafeteryaya girdiğimde,Ashley ve Riley'i masaların birisinde otururken gördüm.Ashley Riley'in kucağına oturmuştu.Geldiğimi görünce Riley'in üzerinde daha çok yayıldı.Riley ise bundan rahatsız gibi görünmüyordu.Onlara daha çok bakmadan görevliye bir sandviç istediğimi söyledim.Parasını ödeyip,görevlinin sandviçi getirmesini bekledim.Ben beklerken arkamdaki masada oturan Riley,Ashley ve arkadaşları gülüyordu.Lütfen kıyafetime birşey yapmamış olsun!Acaba pantolonuma mı gülüyordu?Ashley pantolonumumu boyamıştı?Hayır,Ashley birşey yapmış olamazdı.Yapmış olsaydı bunu bilirdim.Peki o zaman neye bu kadar gülüyorlardı?Hayır Robyn,sakın arkanı dönme!Sandviçini al ve bu lanet yerden çık!Neden bilmiyordum ama kızarıyordum.Hayır,hayır utanmak yok!Bu salak görevli nerde kalmıştı??Görevlinin elinde sandviçle geldiğini gördüğümde içimi bir sevinç kapladı.Sandviçi alıp ve çıkmak.Tek yapmak istediğim buydu.Görevlinin uzattığı sandviçi alacakken arkadan biri çevik bir hareketle sandviçi görevlinin elinden aldı.Tabiiki Ashley'di.

-''Lanet olsun Ashley ver şunu.'' dedim ve sandviçi almak için ona doğru yürüdüm.

-''Bunu mu istiyorsun?'' diyip lanet sandviçi Riley'e fırlattı.

Riley'e yaklaşmak istemiyordum.Sandviçi havaya kaldırmış ona gitmemi bekliyordu.Gidincede sandviçi başka bir salağa fırlatacaktı.Lanet sandviç umrumda bile değildi.Umrumda olan tek şey beni düşürdükleri durumdu.Ashley'in arkamdan gelen kahkahaları sinirimi zorluyordu.En sonunda sert adımlarla Riley'e yürüdüm.Tişörtünün yakasını sıkıca tutup diğer elimle sandviçi sertçe elinden çektim.Sonrada göğsündeki elimle onu ittim.Şaşırmıştı.Bahse varım, şekeri elinden alınmış bir kız gibi ağlayacağımı düşünmüştü.Ama yanılmıştı.Elimdeki ne şekerdi,ne de ben onun tanıdığı tipik kızlardandım.Zafer havasıyla kantinden çıkarken kahkahası kesilmiş Ashley'e döndüm.Hala bıraktığım yerde bekliyordu.Ona bakarak sandviçi,kapının yanındaki çöp kovasına attım ve kafeteryadan çıktım.

YeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin