Yeni

Bölüm 12;Parti

''Seni düşünüyorum,ıssız uykusuz gecemde.

Eğer seni sevmek yanlış ise,o zaman kalbim doğru olmama izin vermeyecek.

Çünkü sende boğuldum.

Ve içinden çıkamıyorum yanı başımda sen olmadan...

Sahip olduğum her şeyi verirdim,seninle bir gece daha geçirmek için.

Hayatımı riske ederdim,vücudunu benimkinin  yanında hissetmek için.

Çünkü devam edemiyorum,şarkılarımızın anılarında yaşamaya.

Aşkın için bu gece her şeyimi verirdim.

Bebeğim,beni hissedebiliyor musun?

Gözlerine baktığımı hayal ediyorum.

Seni kolaylıkla görebiliyorum.

Aklımı çevrelemişsin ve hala çok uzaktasın...

Bir yıldız gibi.

Bu gece dilek tutuyorum.''

Mariah Carey-My All

 -Robyn-

Hayal mi görüyordum?Çünkü bu gerçek olamazdı.Gerçek olamayacak kadar güzel bir hayaldi.Ama buradaydı işte.Takım elbisesiyle verandamda dikilmiş sırıtıyordu.Boyu 1.85'in üzerindeydi.Takım elbisesinin gizleyemediği sıkı,atletik bir vücudu vardı.Saçları koyu kahverengiydi.Yüzü değişmemişti ama ulaşılmazdı.Önceden tanıdığım Adam'dı.Bir hafta öncesine kadar yanında olduğum.Ama birşeyler farklıydı.Mesela neden hala yanına gitmemiştim?Ondan çekiniyor muydum?Neden yanına koşup ona bir hafta boyunca yaşadığım onca şeyi hiç nefes almadan anlatmamıştım?Neden ona sarılıp,onu özlediğimi söylememiştim?Neden,neden?Çünkü sanki birbirimizden uzaklaşmış gibiydik.Yüzüne bakamıyordum bile.Onu sanki 1 haftadır değilde 1 yıldır görmüyordum.Birbirimizden uzaklaşmış gibiydik.Sarıldığımızda bunu anlamıştım.Bedenlerimiz şuanda çok yakındı ama duygularımız değildi.Artık iki yakın arkadaş değildik.Sanki ülkelerimizin arasındaki mesafeler bizimde aramıza girmişti.Mesafeler bizi alt etmişti.Ondan uzaklaşmıştım.En iyi arkadaşımı kaybetmiştim.Ağlıyacaktım.Gözlerim dolmuştu.Ağlama gerizekalı,ağlama!Gözlerimi kırpıştırarak birkaç damlanın düşmesine izin verdim.Derin bir nefes alıp kafamı öne eğdim.Lütfen daha fazla ağlama.Kendini daha fazla rezil etme.Ağlamamaya çalışıyordum ama bunun boşuna olduğunu biliyordum.Pes ettim.Hüngür hüngür ağlamaya başladım.Utanmıştım bu yüzden ellerimle yüzümü kapattım.Sırtımı duvara dönerek duvardan destek aldım.Adam yanıma gelip ellerimi yüzümden çekti.Ellerimi yüzümden çekince göz göze gelmemek için yüzümü yere çevirdim fakat o çenemi tutarak ona bakmamı sağladı.

-''Ne oldu?Birşey mi yaptım?Yoksa çok mu yakışıklı görünüyorum?'' dedi yumuşak bir sesle.

-''Ukala.'' dedim göz yaşlarımın arasından.Söylediği şey beni güldürmüştü.

Başımın üst kısmına bir öpücük kondurdu.Tuttuğu ellerimi beline doladı.

-''Seni çok özledim,Rob.''

-''Bende seni özledim,Bay insanlara sinir bozucu lakaplar takan gerzek.''

Gülüyordu.Aman be!Çok yakışıklıydı.Hayır,çok fazla yakışıklıydı.Lanet olsun onu gerçekten çok özlemiştim.Herşeyden çok.Brooklyn'den çok.Brooklyn'in umrumda olan tek yanı Adam'dı.Onunla Tanrı'nın unuttuğu ıssız bir adada yaşasaydım,benim için dünyadaki en iyi yer orası olurdu.