''Tüm gün hayalini kurduğum tek şey sensin.
Her zaman düşündüğüm tek şey sensin.
Tek kişisin, bu yüzden iyi davrandığıma eminim.
Benim aşkım senin aşkın, senin aşkın benim aşkımdır.
Bebeğim seni seviyorum ,burada olmana ihtiyacım var.
Tüm zamanını bana ver.
Bebeğim birlikte olmamız gerek.
Beni hep gülümsetiyorsun.
Çünkü bunu bana nasıl vereceğini biliyorsun,nasıl geri alacağınıda.
Seni sevmekten kaçmaya çalıştığım zaman beni nasıl seveceğini biliyorsun.
Yalan söylemeyeceğim, aldanıyorum
Evet, sana abayı yakıyorum ama bunda yanlış bir şey yok.''
Rihanna-You Da One
-''Kapının dibinden geçmeseydin,belkide kafanı çarpmazdın.'' dedi mankafa bana bağırarak.Annem,Tom ve okul müdürü şaşkın gözlerle sarışını izliyordu.Ağrı kesicinin etkisiyle kafam iyiydi,bu yüzden ne söylediğim umrumda değildi.
-''Bana bak budala,kapıyı o kadar sert açmak zorunda değildin!Kafamı yardın lan!Ama hala benim suçlu olduğumu düşünüyorsan burda kalmak zorunda değilsin SİKTİR GİT!''
Nefes almadan konuşmuştum ve o kadar bağırarak söylemiştimki sesim hastane odasında yankılanmıştı.
-''Robyn!'' dedi annem aynı anda.Küfür etmeme kızmıştı.Okul Müdürü,eteğini çekiştirerek ayağa kalktı.
-''Bencede özür dilemelisin Riley.''
Harika,Bay Şapşal'ın adınıda öğrenmiş olduk.
Uzun bir iç çekti ve saçlarını karıştırdı.
-''Tamam,özür dilerim.Oldu mu?'' dedi ve çekti gitti.
-''Gerizekalı.'' dedim fısıltıyla.
Müdür mahçup bir tavırla Tom'a dönerek;
-''Şu sıralar pekte iyi zamanlar geçirmiyor.Onunla konuşacağım,yinede onun adına sizden özür dilerim.''
-''Özür dilemenize gerek yok bayan.Robyn'in de bunu anlayışla karşılayacağına eminim.Bir kaza olmuş,bunu büyütmenin bir anlamı yok.''dedi annem müdüre.
Ulan kafası yarılan bendim!Bunun büyütülecek birşey olup olmadığına karar verecek olan kişinin ben olmam gerekmiyor muydu?Yinede birşey demedim.Başım ağrıyordu,ve bu lanet hastaneden çıkmak istiyordum.O eve bu kadar dönmeyi isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.
Müdür anneme tekrar teşekkür edip odadan çıktı.Bir süre sonra odaya bir hemşire geldi ve beni tomografi odasına götürdü.Tomografim çekildikten sonra odada doktorun gelmesini bekledik.Doktorun gelmesini beklerken uyuyakalmışım.Sarsıldığımı hissedince birinin kucağında olduğumu farkettim.Tom beni kucağına almıştı.Kendimi Tom'un kollarından kurtardım.
-''B-ben yürüyebilirim.''
-''Tatlım ben sana yardımcı olayım.'' dedi annem ve kolunu belime dolayarak yürümeme yardım etti.O an evimizin bahçesinde olduğumuzu farkettim.Martha kapıda durmuş içeriye girmemizi bekliyordu.Yavaş adımlarla annem odama çıkmama yardım etti.
-''Hadi seni giydirelim.''
-''Anne,o kadar da değil gerisini kendim halledebilirim,lütfen.''
-''Tamam sen giyin,ben ilaçlarını getireyim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni
Chick-LitYatağımda oturmuş taşınmanın iyi bir başlangıç olup olmayacağını düşünüyordum.Caddeye bakan tek pencereme doğru yürüdüm.Bu aptal caddeyi seviyordum.Her ne kadar bunun iyi bir başlangıç olabileceğini düşünsem de Londra bana göre değildi.Brooklyn'i se...
