Babysitten (mainstreet)

Deel 13

POV Liezel

~nog steeds op de koffietafel~

Pff het is hier zo warm. Maar ik wil mijn mouwen niet naar boven doen want niemand weet dat ik me eigenlikk gesneden heb toen ik in me kamer aan het huilen was door het nieuws van bomma(grootmoeder)... Niemand mag het weten! Zeker me ouders niet! "Pff het is hier warm" Zeg ik. "Doe dan je mouwen omhoog" zegt Owen. "Nee, dan krijg ik het weer koud" zeg ik. "Oke dan.." zegt Owen op een rare manier. Pff ik kan dit niet aan. "Ik ga even naar buiten." zeg ik. Ik loop naar buiten en begin te wenen. Ik zie een bos en ren zonder twijfel het bos in. Dan zie ik een bankje. Ik loop ernaartoe en ga erop zitten. Ik trek men knieën naar men hoofd en leg men hoofd erop. Na 10 minuten zit ik er wel erg lang.. Ik pak men Iphone en zie dat ik 10 berichtjes en 5 gemiste oproepen heb op whatsapp. WOW! 5 berichten van Daan, 1 van Owen, 1 van Rein, 1 van Nils en 2 van Fleur. De oproepen zijn allemaal van Daan. Dan ga ik maar terug. Ik loop terug en krijg het veel te warm dus doe men mouwen maar omhoog. Er is toch niemand die het hier ziet. Na 10 minuten lopen ben ik eindelijk weer bij de parochiezaal(plaats waar de koffietafel is). Ik kom binnen. Daan komt op me af gelopen en knuffelt me stevig. Hij verbreekt de knuffel en vraagt "Waar was je nou?" "In het bos op een bankje" zeg ik. SHIT ik heb men mouwen nog omhoog. Ik wil ze omlaag doen maar dan opeens pakt Daan men arm vast. Hij krijgt tranen in zijn ogen. "Wat? Waarom Liezel waarom?" vraagt hij. "Daan, sorry het spijt me echt dat ik dit gedaan heb maar ik had geen keus! Nadat ik hoorde over de dood van vava (overgrootvader) kon ik het niet aan! Hij betekende echt super veel voor me!" zeg ik en begin te huilen. "Ssht niet wenen, daar ben je veels te mooi voor" zegt ie. De rest is er ondertussen ook bij komen staan en geven me 1 voor 1 een knuffel. "GROEPSKNUFFEL!" roept Rein. We geven een groepsknuffel en blijven zo wel 5 minuten staan. "Echt bedankt voor alles jongens, het betekend echt super veel voor me!" zeg ik. "Graag gedaan hoorr" roepen ze allemaal. "Liezel mag ik je even spreken?" vraagt Daan. "euh ja.." andwoord ik twijfelend. "Liezel, ik hou echt super veel van je en ik wil je echt nooit meer kwijt! Ik geef veel te veel om je! Dus wil je me

alsjeblieft beloven dat je jezelf nooit meer gaat snijden?" vraagt/zegt hij. "Daan, ik hou ook super veel van jou en ik wil jou ook nooit meer kwijt want je bent veel te belangrijk voor mij! Dus ja ik beloof dat ik het nooit meer zal doen!" zeg ik. "Ben trots op je!" zegt Daan. "Ik ook op jou" zeg ik. Onze hoofden komen dichterbij en voor ik het weet zoenen we. Het voelt zo vertrouwd. Ik wil hem echt nooit meer kwijt! Achter ons hoor ik iemand kuchen. "Zijn de tortelduifjes bijna klaar?" vraagt Owen geïrriteerd(weet nie hoe je het schrijft sorry :$). Om Owen te plagen geef ik Daan nog een zoen. "Nu wel" zeg ik en steek men tong uit. Owen trekt een pruillip. "Niet wenen he Owentjeee" zeg ik. "Jawel" zegt Owen. Ik loop op hem af en knuffel hem stevig. "Zo, nu goed?" vraag ik. "JAAA" roept Owen. Ik schiet in de slappe lach!

A/N: Dusss dit was dan deel 13! SORRY SORRY SORRY dat het zolang duurde!! DANKJE DANKJE DANKJE voor de 1000 reads en 50 votes! blijf lezen en stemmen! :) Wil je een shoutout voor twitter in men volgende deel? Drop dan je twitternaam hieronder! SHOUTOUT to @Noelle_Fischerr! :) LoveHer! volg mij ook pleas! @zayummjacobb

hebben jullie misschien nog ideetjes? die mag je altijd reageren!

~LoveYouAll!

xxxLiezel