Lo Sforzo Per L'amore

1.7K 103 4
                                    

Dei told them that she needs to go home. She needs to check the office and make sure that everything is okay. Her migraine is almost gone now and a long drive can help he relax. Though she still has fever, it can be resolved by meds... The Faulkersons are not convinced of Maine acting like she is okay. They can still see her trembling and weak... Even her hands can feel that weakness, coz its an effort for her every time she pops food on her mouth.  Maine wondered why RJ excused himself for awhile...
"Maine, iha... Wag ka na muna kasi umuwi kasi baka lalo lang lumala yang trangkaso mo!" Sabi ni Lola.
"Lola, magaling na po ako! Ang galing ninyo po kasing mag-alala e! Hahaha...!" Maine said to Lola...
"No, you will stay here... I won't allow you to go, apo! We want to make sure na magaling ka na...!" Lola said...
"But Lola, I really need to check the status of the office po, promise po, Lola magaling na po ako!" Maine said trying to convince Lola to allow her to go...
"Nico said its okay for you to stay until tomorrow... He does not want you to risk your health... Sam and Joyce is also at the station in this very moment helping him...!" RJ said as he came back...
"Tumawag siya? Bakit hindi niya ako kinausap? Si Kulas talaga!" Maine said...
"Alam niya na you would insist going home kasi nahihiya ka daw maging pabigat e... Pero Meng hindi ka pabigat, mas mapapanatag ako na ako mismo ang mag-aalaga sa iyo!" RJ said...
"O, iha! Pumayag ka na, need mo magpahinga... Andito naman kami Pag sawa ka na sa pagmumukha ni RJ... Pag naaalibadbaran ka na! Hahaha...!" Sabi ni Lola...
It seems that they all work together in getting me to bed...
"Ganyang ako ay napaliligiran na, ano pa ang akong magagawa... Dinaig na ako ng aking mga tagapangalaga...!" Maine said poetically...
"Kaya ikaw ay maghanda, binibini dahil ikaw ay mauumay sa mukha nitong aming binata!" Sagot ng Daddy ni RJ...
"Kung ngayon, maraming salamat sa iyong pag-aalala, Ginoong Ibarra! El Filibusterismo, Rizal..." Sagot ni Maine na nagpatawa sa lahat ng nasa hapag kainan...
Nakakatuwa na kasundo niya ang lahat ng tao sa amin...
Pumayag na siya mag stay sa bahay para hindi mabinat pero nakiusap na siya daw ang mag prepare ng lunch... Pag hindi daw, eeskapo siya and no one can stop her... Gusto daw niya makabawi sa hirap ng mag-anak ng maysakit siya kagabi...
But she asked Ate Virgie to get her change clothes in the market when she went to get the house's grocery supplies...
"Hala, Meng! Hindi ako papasok ng mall hindi ako marunong mamili dun...!" Sabi ni Ate Virgie kay Maine...
"Sus, Ate Virgie sino po bang nag sabi na ibibili po ninyo ako sa mall? Kahit ano na lang pong damit sa palengke... Shorts po at kahit T-shirt lang po...!" Sabi ni Maine
"Iba ang teka nun, baka magka-allergy ka!" Sagot ni Ate Virgie...
"Ate, may sikreto ako sasabihin... Alam mo ba Ate, I do have shorts na tatlo/100 na binili ko sa palengke?" Maine said that as if she only let Ate Virgie on that secret...
Natawa ang lahat...
"Iha? Sobrang kuripot mo naman! Huwag mo sabihin tumawad ka pa nun?" Sabi ni Lola...
"Ayyy! Opo! Ewan ko nga po kung bakit sobrang tawa nila nung tumawad po ako e! Sabi po kasi ng mama ko, yung nanny ko po, dapat daw po Pag may sinabi ng presyo yung tindera, babaan ko raw po para makatipid ng konti... Ayun po, tumawad ako, kaso po lahat ng tao sa paligid namin nagtawanan kaya ayun po, hindi ko na po masyado ginagawa yun!" Kuwento niya na nakapout pa na parang kahapon lang nangyari...
"Bakit iha? Baka naman 100 yung presyo, tumawad ka hanggang 40 pesos!" Sabi ni Lola...
"Hala, Lola! Ang laki naman, wala na pong kikitain yung tindera... Lampas kalahati? Ako nga nga po konti lang tawad ko e!" Nakakunot ang noo at nakalabi pang sabi...
Nangingiti naman ang mga nasa lamesa kasi parang tri years old na nagsusumbong ang dalaga!
"E magkano ba yung tawad mo? Aber nga at ng masapok yung mga natatawa sa iyo! Inapi nila ang apo ko!" Sabi ni Lola...
"Sabi ko po kung pwedeng 98 na lang po! Two pesos poh!" Sabi ni Menggay...
"Aba, two pesos lang pala e! Anoooo???!!! Tumawad ka ng two pesos?" Nanlalaki ang Mata ni Lola sa gulat...
At tulad ng nangyari sa palengke, lahat ng tao sa paligid niya, tawang-tawa! As in naluluha pa sa kakatawa...
"Hala! Inaano po ba kayo ng two-pesos na tawad ko! Hala!" Biglang sabi ni Menggay na lalong nagpatawa sa lahat...
"Naku, Menggay ko! Ang sakit ng tiyan ko sa kakatawa! Tama na ang patawa! Oo na, comedian ka na!" Sabi ni Lola...
"Oo nga, tama na patawad, iha!" Tawang-tawa pa rin na sabi ng Daddy ni RJ...
"Hala! Hindi po ako nagpapatawa... Totoo po yung 2-peso marketing haggle ko po!" Sabi pa ni Maine with her innocent look.. At lalong natawa ang  lahat...
"Hmmmp, ayoko na pong magkwento! Pinagtatawanan nyo na po ako! Hindi na po ako tatawad talaga kahit kelan! Masama bang tumawad ng two pesos! Tsee!" At nagpout ang tri at hindi na kumibo!
Pinilit ng lahat na huwag tumawa kahit sobrang nakakatawa talaga! Hay, naku napakacute na bata! Wala talagang arte sa katawan ang mga salitang naglalaro sa isip ng lahat ng nasa lamesa...
"Tama na yan! Kumain na tayo! Iha, kumain ka na, at nang makapahinga ka na ulit!" Sabi ni Lola... Tumango lang ang tri at nagpasalamat... Nagtinginan ang nasa paligid, halatang nagpipigil ng tawa!
Nang biglang nag-ring ang cellphone ni Menggay! Sinagot ito ni Maine...
"Wahhhhh... Sorry na Paololicious Honey! Oo na may draft na ako! Ipapasa ko na lang mamaya!" Sabi ni Maine. Napatingin ang lahat sa kanya. 
"Oo nga, sinumpong ako! Stress lang ito... Hahaha... Ako pa ba? Don't worry, Honey! Your Menggay is all well now and we will conquer them again! Hahaha...!" Maine said talking on her phone...
"Ay oo nga si tappy ko nasa house... Cge try ko humiram dito par masubmit ko na later before dinner!"
"OK, deal! Yap, see you when I see you, honey!" Maine said then turn off the phone...
Everyone is looking at her in the table...
"Uhhhmmm, why?" Maine hesitantly asked them...
"Who is Paololicious? And what's with the honey thingy?" Asked Riza...
"Huh?" And then she realized that they don't know who Paulo is, only RJ...
However, when I look on RJ, he is kinda off... Why? Didn't he remember?

"Paolo is my publisher.. I am writing for several magazines here... Mostly lifestyle magazine... And he is my favorite GAY friend..." Maine explained to everyone...
A sigh of relief was heard all over the table but RJ was still off... Magkadikit ang kilay nakakunot ang noo... Bakit??? #bakitnagiinarte...

DECEPTION.... TO LOVE... TO FOREVER... (Completed)Where stories live. Discover now