08 (pt 2)

22.8K 245 22
                                    


Chapter 8: Coincidence?

"Hello?" Ulit ng nasa kabilang linya na babae.

Hindi naman ito kaboses ni Honey. Yung secretary ni Sed. Dahil ito mababa ang boses, eh yung sakanya napakatinis.

"Can I talk to the phone's owner?"  I asked. Trying to calm myself.

"He's busy," she answered.

Sabi ni Sed n'ong umalis siya, hindi siya magiging busy pagdating saamin ng mga anak niya. But then, what the heck is this woman's talking about?

"Give the phone to him," I commanded.

I heard her laughed. Maliit at nakakahalina ang tawa niya, But it's annoying.

"What's funny Miss?" I snorted rudely.

"You're telling me to give the phone to him? Are you freaking crazy? Kilala mo ba ako?" She asked.

Napaisip ako. I may not know her, but I just can't understand why the hell does she need to amswer my husband's phone!

"I don't care," bulong ko sa sarili ko. Malay ko nalang kung narinig niya pa 'yon. I really don't fucking care.

"You can wait and call him after, maybe, fifteen to twenty minutes," she says.

This woman needs to be answered sarcastically. I swear.

"I can't wait. He doesn't want me waiting." I answered with a grin on my face. Kung makita niya lang sana.

"Sino ka ba at ang tapang mo? Kilala mo ba ako?" Muling tanong niya.

Kahit sino pa siya. I don't really care.

"I'm his wife, Miss." I said sarcastically. And then ended the phone.  Pakialamerang babae.

Tumingin ako sa mga anak ko, na patuloy lang sa paglalaro.

Nagbago agad ang mood ko at napangiti. I won't bother asking permission to him. Nakaka inis yung babaeng yon.

*

"Wow! That's huge!" Nathan exhaled when he saw the gigantic bear.

It was like a human size bear. Nandito kami ngayon sa warehouse ng toy kingdom.

"Mom, I want this!" Turo naman ni Ark sa isang laruang  robot.

I smiled. "Ilagay mo na sa cart anak," i said at tinuro ang cart namin na tulak-tulak ng isa sa mga maid na dinala ko dito.

"How about you, anak, anong gusto mo?" I asked nathan. Kanina pa kami naglilibot pero wala pa siyang nakukuha. Si ark naman nakaka dalawa na.

"Wala akong mapili mom," nakangusong sagot niya. How cute of him.

Napatawa lang ako sa naging reaksyon niya. "Ituro mo lang anak, or sabihin mo kung ayaw mo dito," I told him.

Umiling lang siya, "Doon ako maghahanap mommy!" Turo niya sa mga laruang baril at espada.

Tumango lang ako at sinenyasan ang maid na sundan ang dalawa kong anak.

They went there. At naiwan naman akong magisang naglakad-lakad.

Napatingin ako sa mga stuff toys, they look cute and adorable. I suddenly stopped nang maramdaman ang pag-ring ng phone ko.

Napangisi ako nang makita ang pangalan ni Sed doon.

"What?" Bungad ko na wala man lang ka-emo-emosyon.

"Nasaan kayo, hon?" He asked. Napakalambing ng boses niya. Alam niya na kaya?

"Uhm, shopping with the kids." I said coldly.

"You didn't even bothered to tell me na lalabas pala kayo," He said, sa tono palang niya halata ng nagtatampo.

"No need." I shortly said.

"What?-- I mean, why are you acting so cold?" He asks. I chuckled.

So, hindi man lang sinabi ng babae na 'yon?

"Yung babae," usal ko while snapping my fingers on the bears head.

"Babae?"

"Yung babae diyan,"

"Babae? What girl?" He asked innocently.

"Tumawag ako sayo kanina, and a  woman answered it," I shortly said.

"You mean, nakausap mo yung anak ng investor natin?"

"Maybe?" I told him unevenly.

"Hon, anak yon ng investor natin. She's Danika Dy." He broadcasts.

Kaya pala ang taas ng tingin niya kanina sa sarili niya dahil anak pala siya ng mga Dy.

"Tell her she was a bitch." I said.

"What? Hon, that's rude." He asnwered.

"She deserve it. She deserve it for she thinks of herself the highest." Sagot ko na walang emosyon at saka pinatay ang tawag.

She's Danika Dy. I mean, She's just Danika Dy, and she's acting as if she was the highest and the queen. But she was wrong. She was just one of the bitches I know.

Nilagay ko na sa bag ko ang phone ko at naglakad-lakad na para rin mahanap ang mga anak ko.

Inilibot ko ang paningin sa warehouse, mahahanap ko rin naman sila.

I stopped walking when I bumped into someone.

"Oh, sorry." A manly familiar voice apologizes.

I looked up and saw his face again.

His face lightened up upon seeing me again. What a coincidence?

Romance With My Husband (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon