Een Droom?

891 21 3
                                    

(Peter Pans POV)

Een schok ging door mijn lichaam en ik wist meteen wat er aan de hand was. 'Er is weer iemand op Neverland gekomen!' zeg ik te Felix. 'Fijn, dat werd wel weer eens tijd' zegt hij terug. Ik roep de schaduw in mijn hoofd en binnen en paar minuten zie ik hem aan komen vliegen. 'Schaduw kun je ons meer vertellen over de nieuwe lost boy?' vroeg ik. 'Euhh Pan het is geen lost boy die hier is gekomen' hoor ik de schaduw in mijn hoofd zeggen. 'Wat is het dan!' roep ik boos terug. 'Een meisje'. 'Hoe kom je daar nou bij!' riep ik boos. Alle lost boy keken mij raar aan, want hun kunnen de schaduw niet horen praten. 'Kun je haar dan niet nu weer naar huis brengen!?' 'Nee, sorry Pan dat gaat niet ik kan haar alleen terug breken als het hier nacht wordt.' 'Nou dan blijft ze zolang hier.' zei ik met een hoop tegen zin. De schaduw vloog weer weg. 'Kom Felix we moeten naar onze nieuwe gast.' zei ik. 'Lost boys jullie kunnen boogschieten gaan oefenen terwijl ik weg ben.' De lost boys knikte en gingen hun pijl en boog pakken. Felix en ik liepen richting het strand.

(Sofias POV)

Langzaam deed ik mijn ogen open en ik zag dat ik op een strand lag. Ik keek om me heen en ik zag ineens mij boek van Peter Pan liggen. Hoe kan dat nou, dacht ik bij mezelf en pakte het boek op. Ik zag dat voor mij een groot bos was dus ik liep daar maar naar toe. Toen ik op de helft was hoorde ik in eens geritsel in de struikel, dus ik rende maar snel weg. En natuurlijk moest ik weer over mijn eigen voeten struikelen en ik viel op de grond. Mijn hoofd stootte ik aan een steen en alles werd weer zwart voor mijn ogen.

(Peter Pans POV)

Ik zag het meisje weg rennen en hard vallen met haar hoofd op de steen. Felix en ik rende meteen naar haar toen en zagen dat haar wond heel er bloede. Ik gebaarde Felix dat ze haar moest op pakken en ik zei: 'breng haar maar naar mij tent ik kom er zo aan.' Felix knikte en liep met haar over zijn schouder weg. Ik zag dat zie een boek liet vallen, dus die pakte ik op en begon de titel te lezen. 'Wat!?' riep ik hard op, 'een boek over mij?' Ik begon een beetje te bladeren door het boek en begon het uit eindelijk ook te lezen. Opeens kwam ik op een idee, ik vloog naar mijn tent toe.

****************

(Felix POV)

Ik rende zo snel als ik kon met het meisje over mijn schouder naar Pans tent. Toen daar was gekomen legde ik haar op bed en pakte wat water om de wond schoon te maken, die nog steeds heel erg bloede. Ik liep weg om te kijken waar Pan bleef. Naar een paar minuten zag ik hem aan komen vliegen met een grijns op zijn gezicht.

(Peter Pans POV)

Felix zag dat ik een grijns op mijn gezicht had en begon ook te grijzen. 'Wat ben je van plan Pan?' vroeg hij. 'Nou mijn beste Felix dat zal ik je een uit leggen' zei ik terug. Ik liet hem het boek zien en hij keek mij niet begrijpend aan. 'Wat moet je met een boek?' vroeg hij verward. 'Dit boek komt van dat meisje af en het gaat over Peter Pan, ik dus' zei ik. 'Wow ik wist niet dat er een boek over jou geschreven was' zei Felix verbaasd. 'Ik ook niet, maar dit verhaal is anders dan hoe het echt zit. En ik bedacht toen als ik ons nou allemaal een vermomming geef zodat we lijken op de Peter Pan en de lost boys van het boek, dan lijkt het misschien voor het meisje gewoon en droom en denkt ze er niet meer aan.' 'Dat is een goed plan en dan sturen we aan vanavond toch weer terug?' vroeg Felix. 'Ja, Felix daar heb je helemaal gelijk in.' antwoorde ik. 'Roep alle lost boys bij elkaar en ga dan met zn alle naar het kampvuur dan kan ik de vermommingen toveren' zei ik met een grijns.

************

Naar een paar minuten was iedereen er. 'Oké Boys daar gaan we dan!' riep ik. Ik concentreerde me heel goed op de plaatjes die ik in het boek zag en de werkelijkheid. Een grote groene wolk kwam onze kan op en iedereen verdween er in. Toen de groene wolk weer weg was zag iedereen er precies uit zo als in het boek. Ik was zelf ook helemaal veranderd. 'Felix! Waar ben je!' riep ik, want ik had geen idee meer wie Felix was. 'Ik ben hier Pan' riep hij, Felix zag er uit als een jongen in een konijnen pak. Het zag er idioot uit dus begon hard te lachen. Uit eindelijk ging ik mezelf even bekijken in de spiegel, want ik was wel benieuwd geworden. Ik zag er uit als een jongen van 13 met oranje achtige haar, een fel groen shirt met broek en een hoedje met een rode veer. Niet alleen Felix zag er belachelijk uit, maar ik zelf ook.

His True Love 💕Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu