EPISODE THIRTEEN.
That’s the moment I started to see him as a guy. During the moment Tristan leaned on my shoulder, I felt an unusual and comfortable feeling. I want to be closer to him. I want him to be my close FRIEND. Shhhh... But don’t dare tell anyone or else, you’re dead! xD
Here comes the month of November. Kakatapos lang ng sembreak at ng Halloween. Tapos na rin ang 2nd Quarter. At heto na naman ang isang panibagong araw sa school. Recess time… Alam ko nakakasawa na pero naglaro ulit kami ng spin-the-ballpen. Si Anna kasi eh! xD Ayon, same question ulit … Sa hinahaba-haba ng panahon yun parin ang tanong. Haha. Si Carlo ang natapatan.
ELZA: Oh Carlo, may aaminin ka ba samin?
CARLO: May crush ako kay Shen! Hahahaha xD
ANNA: (Hinampas si Carlo.) Akala ko ba ako?!
CARLO: Teka, teka… Nawala na kasi pagtingin ko sayo… Lagi mo kasi akong hinahampas eh! xD
ANNA: Ah ganun, ganun! Hmpf.
ELZA: Ah, kaya pala lagi mo kinukulit si Shen, eh! ^^
CARLO: Tska, anu ba kayo, hindi ba obvious since nung unang araw ng klase?
ELZA: Ah tanda ko na. Sorry slow kami eh! Ikaw ba, Shen, alam mo yun?
XIENNE: Once na may gusto sakin ang isang tao, kahit hindi nya sabihin, alam ko yun.
TRISTAN: (Kinabahan, pinagpapawisan, hindi makaimik o makatingin sa’kin.)
ELZA: Eh nakakavibes ka pala eh. Haha. xD
ANNA: Pano ba yan, mukhang hindi na natin kaylangan i-ispin yung ballpen. Crush, it’s your turn!
TRISTAN: O_o (Kinabahan lalo, bago sumagot, nag-isip-isip muna.) [I have a secret... But I can’t tell it. I can’t tell it now... But what should I say?]
ANNA: Crush??? Anong nililihim mo samin, huh?
TRISTAN: Ano ~ … Ahm. ~_~ Ano ~ … Hmmm…
TRISTAN: Antagal! Bilisan mo, ‘pre!
TRISTAN: Hindi ako kumakain ng chocolates. Haha xD
ELZA: S-secret na yun? O_o
TRISTAN: Oo. Ayoko ng chocolates. Yun ang secret ko.
ANNA: (Disappointed.) Ah ganun ba… Iniisip ko pa naman, sasabihin mo crush mo rin ako!
TRISTAN: Ahehehe :D
XIENNE: Don’t worry, wala namang magbibigay sa’yo eh. xD
TRISTAN: (Napatingin sakin.) O_o … (Nagkatitigan kami, walang imikan. Mga 3 seconds din yun tas kumindat si Tristan.)
XIENNE: (Nagulat.) O_o [Gosh, he was the most handsome when he winks.]
TRISTAN: (Napatingin sa iba.) [Ano ba’to? Bakit ko ginawa yun? Kaasar. >///<]
XIENNE: (Natawa.) Kaw ah.
TRISTAN: (Napatingin na lang.)
XIENNE: (Napatingin din.)
______________________________________________________________________________
One Friday, Tristan and I were patrolling over the campus again. Upon walking on the school grounds, a student come running towards us.
STUDENT: SC! SC!
TRISTAN: O baket? Anu nangyari sa’yo?
STUDENT: Tulungan nyo yung classmate ko, si Lucas, napagripan ng fraternity.
TRISTAN: Saan?
STUDENT: Sa puso mo! xD Jowk, Nandun sa bodega sa likod, dali, puntahan nyo!
XIENNE: E ikaw di ka pupunta?
STUDENT: Hinde! May date kasi ako eh! O shasha! (Umalis.)
XIENNE: Anong klaseng kaibigan to, tignan mo oh! Inuna pa yung date!
TRISTAN: Malay mo hinde… Tara na.
______________________________________________________________________________
Pagdating don, tama nga, pinagtripan si Lucas. Si Lucas, isang nerd na estudyante. Tinaguriang Scientist ng Lyrics Academy. Sa sobrang talino nya, ayon, napagtripan sya! Ngayon lang ako nakakita ng matalinong tanga. Pero teka, tulungan muna natin sya!
XIENNE: Anong kaguluhan ‘to?!
FRATERNITY LEADER RICARDO: Binubully namin ‘to baket?
XIENNE: Well, tigilan nyo na yan.
RICARDO: Baket? Kaya mo ba kaming pigilan? Sige nga!
XIENNE: (Lalapit para kunin si Lucas.)
RICARDO: Oops, oops. No no no!
TRISTAN: Xienne! Ako na bahala. Just stand behind me.
RICARDO: Bakit, kaya mo ba kami, hah?
TRISTAN: Isang pitik lang kita!
RICARDO: Angas mo ah! (Sinubukang suntukin si Tristan ngunit nakapalag ito.)
TRISTAN: Hahaha :D (Pinindot niya ang emergency button sa iWatch.) Lagot ka!
Ayon, mala-action star si Tristan Lee, Sige sya na! Sya na bida, di na ako. :3 Pero kahit mukha pa syang artista sa lagay na ‘to, siguradong masisira lang ang porma nya kapag kinuyog sya ng mga ‘to. Sa pagkakataong ‘to, akin na muna ang eksena. Syempre mas maton ako kay Tristan. Kaya tinulungan ko syang pitikin tong mga ‘to. Patay, di ako magaling sa martial arts, taekwondo, judo o kung fu! Medyo mahirap to… Sa kalagitnaan ng labanan, may isang lalaking hahampasin dapat ako ng upuan. Pero hinarangan ni Tristan kaya sya yung nasaktan. T.T Teka parang may ganito sa Meteor Garden ah! Hala lagot. Buti nalang dumating na ang SC. Nagsitakbuhan ang Frat. Pero di sila nakatakas. Sila pa. Ayun, candidates for kick out yung mga members ng frat. Akala nila! Amp. Wawa naman si Action star Tristan Lee. Kaguilty. Waaaaahhhh!! Anong gagawin ko?! >_<
Parang ganito rin yung nangyari nung nakaraan eh. Medyo naiba lang ngayon kasi sya naman yung nasaktan. Natotouch ako na naguguilty. Wala man lang akong nagawa nung oras na yon para sa kaibigan ko. Wala akong pinagkaiba dun sa estudyante kanina. Sa clinic nakahimlay lang si Tristan, andun kami nina Elza, Anna, Carlo para bantayan sya.
CARLO: Pre, imba ka talaga. Hanga ‘ko sa’yo.
ANNA: We never thought you’re gonna do such a heroic thing, Tristan. You’re incredible.
ELZA: If I were Shen, I would be flattered. Shen? (Napatingin kay shen na umiiyak.)
XIENNE: T.T (Pinunasan ang luha.) Kasalan ko to eh. Dapat ako yung nanjan ngayon. Nakakaasar ka talaga, Tristan!
TRISTAN: Wag ka nga ano jan! Okay lang ako. Look! =D
XIENNE: (Tumingin kay Tristan.) Sorry …
TRISTAN: Don’t worry, Xienne, I’ll protect you from now on!)
XIENNE: (Natouch.) Tristan naman eh! Magpahinga ka na nga! >_< (Tumayo, paalis.)
TRISTAN: Uy san ka punta? Dito ka lang! xD
ANNA: (Nagselos, nagwalk-out.)
CARLO: Tsk, tsk. (Sumunod.)
ELZA: A … eh … Alis na din ako. Get well soon! (Lumabas.)
XIENNE: (Naiwan, nakatayo sa harap ng pinto.)
TRISTAN: Aalis ka din? L
XIENNE: (Ngumiti.) Hindi. Dito lang ako. Hindi kita iiwan. :”>
TRISTAN: <3 =///= (Blushes.)
XIENNE: <3
BINABASA MO ANG
My Song Lyrics: Art of Letting Go
Genç KurguPara sa mga nasaktan, para sa mga iniwan, para sa gustong magmove-on pero 'di magawa, at para sa mga umaasang magmamahal muli... My Song Lyrics presents "Art of Letting Go", a story about love, friendship, and simple happiness that lasts. Xienne, th...
