အခန္း ၁~~~ဆိိတ္ၿငိမ္၍ေမွာင္မဲေသာေျမတိုက္ခန္းထဲ
ဲတြင္ အလင္းေရာင္ျဖာေနေသာ မင္းသမီးေလးတစ္ပါး....... သူမဧ။္ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားကတန္ခိုးေၾကာင့္ထိန္လင္းေန၏။
မွန္ပါသည္..... ကြၽန္မကလကမၻာေပၚ
မွာ အေျခခ်ျပီးနန္းေတာ္တစ္ေဆာင္
ျဖင့္လကိုအုပ္စိုးေနေသာ နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စု
၏ဘုရင္မရဲ႕သမီးေတာ္ နဂါးမင္းသမီးပါ....
အဟက္.....အပယ္ခံမင္းသမီးဆိုလ်ွင္ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္။
ဒီေန႔ကြၽန္မရဲ႕၁၈ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔......
ဘယ္သူမွမမွတ္မိမသိၾကတဲ့ကြၽန္မကိုေမြးေန႔ဆုေတာင္းလာမလုပ္ၾကတာမထးူဆန္းေပ
မိခင္လား????ကြၽန္မကိုသူမကိုယ္တိုင္ပင္ဒီေမွာင္မဲပုပ္အဲ့ေနတဲ့ေျမတိုက္ခန္းထဲမွာပဲထားခဲ့တာေလ.....
္ဖခင္?အေဖဟာကြၽန္မအခ်စ္ဆံုးသူတစ္ေယာက္။အေဖကနဂါးမ်ိဳးႏြယ္မဟုတ္
ေခ်....ကြၽန္မအသက္၅ႏွစ္တုန္းကေဖေဖရဲ႕တကယ့္ပံုစံကိုျမင္လိုက္ရပါသည္။
ေဖေဖဟာအေမွာင္ေလာကမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားထဲကတစ္ေကာင္.....ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္.....ထိုေန႔ကေသြးမ်ားကိုရက္ရက္စက္စက္ေသာက္သံုးတတ္ေသာေဖေဖ၏ေအးစက္ေသာျကည့္မ်ားဟာအင္မတန္စူး႐ွခတ္ထန္ေနခဲ့၏။
ကြၽန္မကေမြးေန႔ေတြမွာပဲေသြးမ်ားဆာေလာင္တတ္ေလသည္။ေဖေဖကေမြးေန႔တိုင္းမွာလူသားေသြးမ်ားကိုလက္ေဆာင္ေပးတတ္၏။
ကြၽန္မအပယ္ခံျဖစ္သြားတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့......
#Flash back#
ဒီေန႔႐ူပဒါလီဆိုေသာကြၽန္မဟာလကမာၻ
ရဲ႕အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသမီးအျဖစ္အေၾကညာခံရ
မည့္ေန႔ျဖစ္၏။ေဖေဖနဲ႔ေမေမမကြာရေသးပါ။ကြၽန္မရဲ႕အသက္ဟာ၅ႏွစ္ပဲ႐ွိေသးပါတယ္...
'သမီးေလးျပင္ၿပီးသြားၿပီလား.....
တိုင္းသူျပည္သားေတြကအလွဆံုးမင္းသမီးေလးကိုျပရမွာေပါ့....ၾကည့္ပါဦးလွလိုက္တာ...ေမ့ေမ့ခ်စ္သည္းေလးက'
ေမေမအခန္းထဲကိုအလွဆံုးအအျပံဳးေလးျပံဳးကာဝင္လာသည္။ေမေမ၏မ်က္ႏွာမွာဧကရီဆိုေသာ
ဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စုံကာလွပေျပျပစ္ေန၏
ေဖေဖကိုမူမေတြ႔ရေသးပါ....
ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မမွန္ထဲျပန္ၾကည့္မိ၏။
တင္ပါးအထိ႐ွည္ေသာေရႊေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားကိုအေပၚသို႔တင္ကာလွပစြာထံုးထားကာျဖဴလြလြဂါဝန္ေလးကိုေသသပ္စြာဝတ္ထား၏
မဲနက္ေနေသာမ်က္ခုံးမ်ား၊ၾကည္ရႊဲကာဝိုင္းစက္ေနေသာမ်က္ဝန္းအိမ္က်ယ္ႀကီးမ်ားသည္႐ွည္၍ေကာ့ရႊန္းေနေသာမ်က္ေတာင္႐ွည္
ႀကီးမ်ားျဖင့္ေဘာင္ခတ္ထားျခင္းခံရသည္...
ဆငး္ေနေသာႏွာတံခြၽန္ခြၽန္ေလးႏွင့္နီေထြးစိုအိေန
ေသာႏွင္းဆီဖူးႏႈတ္ခမ္းေလး.....
၎တို႔အားေဘာင္ခတ္ထားေသာမ်က္ႏွာလံုးလံုးေလးႏွင့္ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးတို႔သည္ႏူးအိကာ
ပနး္ေရာင္သန္းသန္းေလး...အို...တစ္ခုမွေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ဒါလီလွပ
ေန၏။ကြၽန္မမွန္ထဲကိုၾကည့္ကာအံ့ဩသြားရပါသည္ ဒီထဲမွအလွပေဂးေလးသည္ဒါလီမွဟုတ္ပါရဲ႕လား.....
'ေမေမ.....ေဖေဖေရာဟင္'
ကြၽန္မအထြန္႔တက္ကာေမေမ့ကိုေမးမိ၏
'ေဖေဖလားေမေမၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္္'
ေမေမကြၽန္မရဲ႕အေျဖကိုမေစာင့္ပဲေရးႀကီးသုတ္ျပာထြက္သြားသည္.....
ေမေမ့ကိုေစာင့္ေနတာၾကာလွပါၿပီ..
မလာေသးေသာေၾကာင့္စိတ္ပူကာအေနာက္သိို့္လိုက္သြားမိပါသည္....သို႔ေသာ္ေဆာင္းတန္းေထာင့္တြင္ေမေမေတာင့္
ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနေသာေၾကာင့္ေမေမဟုေခၚကာအနားသို႔ကပ္သြား၏
'ေဖေဖ!!!'
မဟုတ္ႏုိင္မျဖစ္ႏုိင္ပါ...နဂါးနန္းတြင္းသူ၏လည္မ်ိဳကေသြးစိမ္း႐ွင္႐ွင္မ်ားထြက္ေအာင္ကိုက္ခဲပီးေသြးမ်ားကိုစုပ္ေနေသာမေကာင္းဆိုးဝါးမွာကြၽန္မအခ်စ္ဆံုးသုူမဟုတ္ႏုိင္ပါ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာေဖေဖမျဖစ္ႏုိင္ပါ........
ဟုတ္ပါတယ္ ကြၽန္မ အျမင္မွာတာေနမွာပါ
ကြၽန္မမ်က္လံုးမ်ားကိုခပ္နာနာပြတ္ၿပီးတစ္
ခ်က္ထပ္ၾကည္မိ၏။သို႔ေသာ္ထိုျမင္ကြင္းမွာမ
ေျပာင္းလဲေပ။တည္ၾကည္ခန္႔ညားေသာ
ေဖေဖ့မ်က္ႏွာသည္ေသြးမ်ားမစီးေတာ့သည္အတိုင္းျဖဴဆုပ္ေနသည္။ကြၽန္မႏွင့္ေမေမ့ကိုပကတိနီရဲေနေသာမ်က္လံုးမ်ားႏွင္ၾကည္ေနေလရဲ႕.....
ေဖေဖ့ကိုၾကည့္ရတာလံုးဝစိတ္လြတ္ေနေသာ
မေကာင္းဆိုးဝါးတတစ္ေကာင္အတိုင္းပင္
နန္းတြင္းသူရဲ႕ေသြးေတြကိုအကုန္စုပ္ေသာက္လိုက္သျဖင့္ထိုသူသည္ေနရာမွာတင္ဗိုင္းခနဲလဲက်သြားကာျပာျဖစ္သြား၏။
ေဖေဖ့၏မ်က္လံုးမ်ားအညိဳေရာင္သို႔ေျပာင္းလဲသြားကာေမေမ့ကိုစကားေျပာရန္ေ႐ွ႕သို႔တိုးလာေလသည္....
ေမေမ့ပါးကိုကိုင္ရန္လက္ရြယ္လိုက္ေသာအခါေမေမကထိန္႔လန္႔စြာေနာက္သို႔ဆုတ္၏
'ဟင့္အင္း မလာနဲ႔ မေကာင္းဆိုး၀ါးႀကီး'
ကြၽန္မကေမေမ့၏လက္ကိုကိုင္မိေသာအခါေမေမခ်က္ခ်င္းပင္႐ုန္းလိုက္သည္။
'နင္လည္းမလာနဲ႔နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးမေကာင္ဆိုးဝါးေတြ......ဒါေၾကာင့္နင့္အေဖနင့္ကိုအနီေရာင္အရည္ေတြနင္ေမြးေန႔တုန္းကတိုက္ေနတာကိုုး'
ဟင့္အင္းေမေမဘာေတြေျပာေနတာလဲ......
သမီးမေကာင္းဆိုးဝါးမဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္......ကြၽန္မေဖေဖကိုတစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္မိလိုက္ရာေဖ
ေဖမ်က္နာမွာအႀကီးအက်ယ္ပ်က္ေနေလသည္။
'သြားေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္ေလ'
ေမေမ့၏စကားဆံုးၿပီးေနာက္ေဖေဖလည္းထိုေနရာမွေလအဟုန္ျဖင္ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္သြားခဲ့သည္............
ကြၽန္မတို႔မိသားစုသံုးေယာက္ထာဝရခြဲခြာရ
ၿပီေပါ့....ကြၽန္မေတးြရင္းမ်က္ရည္မ်ားက်လာ၏........
'ေမေမ'
ကြၽန္မ မ်က္ရည္မ်ား အၾကား ေမေမ့ကိုၾကည့္မိပါသည္။ေမေမက နဂါးမပီပီေဒါသမ်ား႐ႈး႐ႈး႐ွား႐ွားထြက္ေန၏။
ေမေမကကြၽန္မကိုမုန္းတီးစြာၾကည့္ကာေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ကြၽန္မႏွလံုးသားမ်ားကြဲအက္သြားသလိုခံစားရပါသည္......
ဘာေၾကာင့္လဲ ေမေမရယ္ .
ဲဲ'နင့္ကိုငါနန္းလ်ာပြဲမလုပ္ေပးေတာ့ဘူး.....
နင္ကမေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ရဲ႕ေသြးေတြနဲ႔ေရာစပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့နင့္ကိုအိမ္ေ႐ွ႕စံေနရာမွာမထားႏုိင္ဘူး........
နင္ဒီေန႔ကစၿပီး ငါ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
ဘုရင္မကနင့္ကိုအခုခ်ိန္ကစၿပီးအပယ္ခံအျဖစ္သေဘာထားလိုက္ၿပီ ..... စားစရာ ေသာက္စရာေတြေတာ့ေပးမွာပါ......
ေသြးေရာေပါ့..... လာၾကစမ္း !!!!!'
ေမေမေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ရဲမတ္မ်ားေရာက္လာၾက၏...ေမေမဘာလုပ္မလို႔လဲ!!
'သူ႔ကိုေျမတိုက္ခန္းထဲသြားပိတ္ထားလိုက္
စားစရာ ေသာက္စရာေပးေနာ္....'
'ဟုတ္ကဲ့ပါ ဘုရင္မ'
ေမေမသမီးေျမတိုက္ခန္းကိုေၾကာက္တယ္..
မပိတ္ထားပါနဲ႔ေမေမရယ္ သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္ ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီးမပိတ္ထားပါနဲ႔....
ပါးျပင္ေပၚသို႔ပူေႏြးစြာက်လာေသာမ်က္ရည္မ်ားကိုအံတုၿပီးေနခ်င္ေသာ္လည္းေနလို႔မရပါ ဒါအိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္သိမ္းပဲေပါ့.....ကြၽန္မေမေမ့ကိုမ်က္ရည္မ်ားအၾကားေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ထပ္ၾကည့္မိလိုက္သည္.....
ေမေမ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကမဲ့ကာမ်က္လံုးမ်ားက
ကြၽန္မကိုမုန္းတီးမႈမ်ားအျပည့္ႏွင့္စုိက္ၾကည္ေနသည္။
'ေမ........ေမ......'
ထိုစကားသည္ေမေမ့ကိုေျပာေသာေနာက္ဆံုးစကားျဖစ္ၿပီးထိုေန႔သည္ေမေမ့ကိုေတြ႕ေသာေနာက္ဆံုးေန႔ျဖစ္၏။ထိုေန႔ကစၿပီးကြၽန္မအလင္းေရာင္ကိုမေတြ႕ရေတာ့ပါ......#Flash back end#
ႁခြင္....ႁခြင္
ကြၽန္မလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေဆာ့ေနေသာေၾကာင့္လက္ကိုခတ္ထားေသာသံႀကိဳးမ်ားအခ်င္းခ်င္း႐ုိက္ခတ္သံမ်ားၾကားေနရသည္..... ကြၽန္မ၏အေ႐ွ႕သို႔ပဲထမင္းႏွင့္ကန္စြနး္ရြက္
ေၾကာ္ပန္းကန္ေရာက္လာ၏။
ေစာင့္ေနေသာရဲမတ္ေတြတန္ခိုးႏွင့္ပို႔လိုက္သည္ထင္ပါသည္.....
မၾကာပါ....ေမေမထံမွေဖေဖေမြးေနးလက္ေဆာင္ေပးလိုက္ေသာလူသားေသြးမ်ားေရာက္လာေလ
ုၿပီ....ဆာေလာင္ေနေသာေၾကာင့္မ်က္စိမ်ားအနီ
ေရာင္ေျပာင္း၍ဆံပင္မ်ားကအနက္ေရာင္သို႔
ေျပာင္းကာခြက္ထဲမွေသြးစိမ္း႐ွင္႐ွင္မ်ားကိုေသာကလိုက္မိ၏ ......
ဒီေသြးမ်ားကိုျမင္လ်ွင္မေနႏုိင္ေသာကကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မအလြန္မုန္းပါသည္......
ၿပီးေတာ့ ဒီေျမတိုက္ခန္းကိုလည္းအလြန္ပင္မုန္းတီးလွပါသည္....TBC..........
YOU ARE READING
႐ူပဒါလီရဲ႕သခင္ေလး
Romance#ခုမွwpထဲမွာစေရးတာမုိ႔အားေပးၾကပါေနာ္... အမွားပါတာ႐ွိရင္လည္းခြင့္လႊတ္ပါ