အခန္း ၄~~~
ေမွာင္မုိက္ေသာလွည္းထဲမွထြက္လာရေသာခံစားခ်က္....
ကိုယ့္တိုင္းျပည္မဟုတ္ေတာ့ေသာခံစားခ်က္
ကြၽန္မလွည္းေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္လက္ဆက္ေသာေလ၏အေငြ႕အသက္.....
ႊဂဠဳန္တိုင္းျပည္သည္ဤမ်ွေလာက္သာယာလွပလိမ့္မည္ဟုကြၽန္မမထင္ထားမိပါ....
ကမာၻတစ္ျခမ္းသည္လူသားမ်ားေနထိုင္ၿပီး
ကမာၻတစ္ျခမ္းကဂဠဳန္မ်ားေနထိုင္၏....
ကမာၻတစ္ျခမ္းကပင္လကမာၻထက္ႏွစ္ဆ
ႀကီးေလသည္.......
ျပာလ့ဲေသာေကာင္းကင္....စိမ္းစိုေနေသာေတာင္တန္းႀကီးမ်ား.....
လွပေသာသမုဒၵရာမ်ားႏွင့္ပင္လယ္မ်ား....
ယခုကြၽန္မအေ႐ွ႕တြင္ထီးထီးႀကီးရပ္ေန
ေသာႀကီးမားလွပသည့္နန္းေတာ္ႀကီး......
ကြၽန္မတို႔လကေတာင္သည္မ်ွေလာက္မလွပါ....
အခ်ိန္ျပည့္ေအးေန၍တစ္လ်ွင္ႏွစ္ႀကိမ္သာ
ေနထြက္သည္......ကြၽန္မဆံပင္ကိုငယ္ငယ္တုန္းကေမေမေပးခဲ့ေသာေရႊဘီးေၾကာ့ပတ္ေလးႏွင့္တစ္ပတ္ရစ္ကာထုံးလိုက္လိုက္ပါသည္။ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္တစ္စႏွစ္စကမမွီဘဲဝဲက်ေန၏......
က်ြန္မေလပူတစ္ခ်က္ကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး
ထြက္သြားေသာကြၽန္မ်ားေနာက္ကိုအျမန္ဆံုးလိုက္မိပါသည္.....
နင္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္ဒါလီ...!!!
ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မစိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ၿပီး
အလွဆံုးျပံဳးကာအလုပ္သမားတန္းသို႔ဝင္
လိုက္သည္ရဲမတ္တို့ေျပာေနသံကိုတစ္စြန္းတစ
ၾကားရသည္...
ယခုမွကြၽန္မေဘးနားကလူေတြကိုၾကည့္မိပါ
သည္...အားလံုးနီပါးကေယာက်္ားျကီးေတြျဖစ္ၿပီး
မိန္းမငယ္ငယ္ေလးေတြမွာ ၁၀ေယာက္ေက်ာ္ေက်ာ္သာ႐ွိသည္.......
'မင္းတို႔သိထားဖို႔ကဒီမွာဘုရင္ႀကီးရယ္....
ဘုရင္မႀကီးရယ္.......အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသား...
ဒ႑ာရီရယ္.......မင္းသမီးကလ်ာေဒဝီရယ္.
သူတ့ိုေလးေယာက္ကမင္းတို႔ထဲကသူတို႔လိုခ်င္တဲ့သူေတြကိုသူတို႔အေဆာင္မွာလုပ္ခိုင္းလိမ့္မယ္...
အမ်ိဳးသမီးအငယ္ေလးေတြကနန္းတြင္းသူလုပ္ရမယ္....အဲက်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့ပါ..´
အမ်ိဳးသမီးအငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ကြၽန္မလည္းပါတာေပါ့ေနာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ကြၽန္မလည္းရပ္ေနလိုက္၏.....
မၾကာပါ ကြၽန္မႏွာေခါင္းထဲသို႔ႏူးညံ့စြာဝင္လာေသာ
ခ်ိဳ႕ၿမိန္သည့္ေသြးနံ႔တစ္မ်ိဳး.....
က်ြန္မေသာက္ေနက်ေသြးမ်ားလိုညီွနံမ
ထြက္ပဲႏွင့္ခ်ိဳအီသိမ္ေမြ႕စြာထြက္လာေသာ
အေမႊးဆံုးေသြးနံသင္းသင္းေလး......
ကြၽန္မလြတ္သြားမည့္စိတ္မ်ားကိုထိနး္ခ်ဳပ္
ကာေခါင္းငုပ္ထားလိုက္မိသည္.....
အခန္းထဲဝင္လာေသာေျခသံမ်ား
တစ္ေယာက္...
ႏွစ္ေယာက္....
သံုးေယာက္....
ေလးေယာက္....
ေနာက္ဆံုးေလးေယာက္ေျမာက္ဝင္လာ
ေသာအခါေသြးနံကပိုပို၍နီးလာၿပီ.....
ကြၽန္မမ်က္လံုးမ်ားကိုလွန္၍ခိုးၾကည့္လိုက္
ေသာအခါ႐းႈဖိနပ္ဝတ္ထားေသာေျခေထာက္ႏွစ္စုံႏွင့္ေဒါက္ဖိနပ္ႏွစ္စုံ....
'ေခါင္းေမာ့ပါ´
ခ်ိဳသာေသာၾသ႐ွ႐ွအသံေလးေၾကာင့္ကြၽန္မခ်က္ခ်င္းေခါင္းေမာ့မိပါသည္.....
ကြၽန္မကိုျပံဳး၍စူးစိုက္စြာၾကည့္ေနေသာ
မငး္သား၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္းကြၽန္မမွင္
သက္မိပါသည္....
လွလိုက္တဲ့မ်က္ႏွာ....ေယာကၤ်ားေလးမွဟုတ္ပါရဲ့လား။မ်က္ႏွာ
သြယ္သြယ္ေလးကျဖဴဥေနတာမွ!!!!
ေမေမေတာင္အဲ့ေလာက္မလွဟုကြၽန္မထင္မိသည္...ပင္လယ္ျပင္လိုျပာလဲ့ေနတဲ့မင္းသားရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္က်ယ္ႀကီး....ကြၽန္မအူထဲအသည္းထဲကပင္ရင္ခုန္လႈိက္
ေမာေနမိပါသည္.....ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ေသြးရနံေလးကလည္းသူ႔ဆီမွပင္ထြက္
ေနသည္တဲ့လား...
ဒီမင္းသားဟာသူမအတြက္ေတာ့ထူးဆန္းၿပီး
ဗေဟဠိျဖစ္ေစသည္မွာအမွန္ေပ....
BINABASA MO ANG
႐ူပဒါလီရဲ႕သခင္ေလး
Romance#ခုမွwpထဲမွာစေရးတာမုိ႔အားေပးၾကပါေနာ္... အမွားပါတာ႐ွိရင္လည္းခြင့္လႊတ္ပါ