အခန္း ၂~~~
က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုေနၿပီ....
က်ေနာ္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ႏွင့္တြဲခဲ့သည္.......က်ေနာ္ကခ်စ္သည္ဟုေျပာခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေပ
က်ေနာ့္၏ႏွလံုးသားထဲကိုဘယ္သူ႔ကိုမွထည့္၍မရ....အခုဟာကသူကပဲခ်စ္တယ္ေျပာလို႔ တစ္လေလာက္တြဲၿပီးၿပးီပဲေတာ္သင့္ၿပီေလ...
'ေမာင္ ဝတီကိုလမ္းမခြဲလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္ ေမာင္ေနာ္...´
သူမ၏ခြၽဲျပစ္စြာေျပာေသာအသံကအလြန္
ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းလွသည္.....
'ဝတီ ကိုယ္တို႔ေတာ္သင့္ၿပီ ဒါအမိန္႔ပဲ!!!´
ဂဠဳန္ငွက္တို႔၏မင္းသားျဖစ္ၿပီးအိမ္ေ႐ွ႕စံျဖစ္ေသာက်ေနာ့္၏အမိန္႔သံေၾကာင့္ ခ်ဴစားေနေသာဝတီဟူေသာ နန္းတြင္းသူ
ပါးစပ္ပိတ္သြား၏...ေစာဒကမတတ္ႏုိင္ေတာ့ေခ်.... ခ်ဴစားဖို႔တြဲခ့ဲေပမဲ့ဝတီကပဲသူ႔အလိုကိုလိုက္ေနရသည္ေလ....က်ေနာ့္နာမည္ဒ႑ာရီတဲ့.............နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ ဒ႑ာရီပံုျပင္ထဲကမင္သားမ်ား၏႐ုပ္ရည္အတိုင္းေပ...႐ွည္လ်ားေသာအရပ္အေမာင္း၊
ထူထဲေနေသာမ်က္ခံုးမ်ား၊စူး႐ွ၍တမ်ိဳးတမည္ဆန္ေသာအျပာေရာင္မ်က္ဝန္းအိမ္က်ယ္
ႀကီးမ်ား၊မဲနက္၍ထူထဲေနေသာဆံေကသာအုပ္အုပ္ကေလးမ်ား၊ဆင္း၍လံုးေနေသာႏွာေခါင္းေလး
ႏွင့္နီရဲစိုအိေနေသာေအာက္ႏွာခမ္းတြဲတြဲေလးမ်ားကိုေဘာင္ခတ္ထားေသာျဖဴဥေနေသာ
မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလး....ယခုေခတ္ေမာ္ဒယ္မိန္းမမ်ားေယာက္်ားမ်ား႐ံႈး
ေအာင္ေခ်ာေသာသူပင္ျဖစ္သည္....တိုင္သူျပည္သားမ်ားသည္သူတို႔၏နန္းလ်ာမင္းသားေကာင္းေၾကာင္းကိုေျပာရန္စိတ္အားထက္သန္လွ၏...ဘယ္ေနရာမဆို မင္းသား၏အေၾကာင္းမ်ားကို ႂကြားလံုးထုတ္ၾကပါသည္........ေျပာ၍မကုန္လွေသာ ဒ႑ာရီပင္ျဖစ္ပါသည္။နန္တြင္းသူက ူသူ၏အခန္းထဲမွထြက္သြားေသာအခါသက္ျပင္း႐ႈိက္မိပါသည္.... သဘက္ခါက်ေနာ္ရဲ႕အသက္၂၂ႏွစ္ျပည့္ေမြး
ေန႔......အေဖကလကမာၻသ္ို႔သြားၿပီးကြၽန္မ်ား
သိမ္းမည္ဟုေျပာသည္...
လကမၻာမွဘုရင္မသည္သူမတူေအာင္ ေခ်ာလွပါသည္.နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စုထဲတြင္သူမတစ္ေယာက္ပဲေရႊေရာင္ဆံႏြယ္မ်ား႐ွိသည္ဟုဒ႑ာရီထင္မိပါသည္.....
လကမၻာမွအိမ္ေ႐ွစံမင္းသမီးအိျနၵာဇာလီကေတာင္သူမ၏မိခင္ေလာက္မေခ်ာေပ.....
ေခ်ာလို႔ပဲေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ယူထားတာေပါ့
ေနာ္.....
အရင္ေယာက္်ားႏွင့္ကသားသမီးတစ္ေယာက္မွမထြန္းကားဟုဒ႑ာရီတို႔လူမ်ိဳးစုၾကားသိရ၏။
နဂါးဘုရင္မရဲ႕နာမည္က....႐ူပနဒီ.....
သမီးႀကီးနန္းလ်ာမင္းသမီးက အျိနၵာဇာလီ
သမီးအလတ္က သမုဒယဇာလီ
သမီးအငယ္ကေရႊသုနၷဒီ
မင္းသမီးမ်ားသည္ အားလံုးေနာက္ေယာက်္ားႏွင့္ပင္ရထား၏။
အားလံုးေသာေတာ္ဝင္မင္းသမီးမ်ားမွာမိခင္ကဲ့သို႔ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္မ႐ွိသကဲ့သို႔အလင္းေရာင္မထြန္းေတာက္ေပ......သို႔ေသာ္အႏွီနဂါးတို႔သည္က်ေနာ္တို႔အမ်ိဳးကို
ေၾကာက္သည္ေလ.....မပူပါႏွင့္စစ္ေတာ့မျဖစ္ပါ..
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုထား၏။
က်ေနာ္ဒီေန႔အပ်င္းတက္ၿပီးဘာလုပ္ရမလဲမသိပါ....ႏုိင္ငံေရးလား...
က်ေနာ္စိတ္မဝင္စား.....
ႏုိင္ငံအတြက္လိုအပ္သည္မ်ားကိုေဖေဖက
လုပ္ေပးေနတယ္ေလ...
က်ေနာ္ကမိန္းမ႐ႈပ္တာကလြဲလို႔စိတ္ေကာင္း႐ွိသူပါ..မယံုပုံျပင္မွတ္ေပါ့ဗ်ာ....
'ဒီေန႔ခရီးစထြက္ရပါမယ္ခင္ဗ်´
အျပင္မွၾကားရေသာေသးႏုပ္ႏုပ္အသံတစ္ခု။
က်ေနာ္သိလိုက္ပါၿပီ.....
မိဘၿပီးရင္က်ေနာ့္၏အခ်စ္ဆံုးအခ်စ္ေတာ္
ႀကီး.....အထိန္းေတာ္ႀကီးဦးမင္းေဝတစ္ျဖစ္လည္းက်ေနာ့္၏ဆရာသမား....ဆရာဆိုလို႔႐ုိး႐ုိးဆရာမဟုတ္ဘူးေနာ္...
ရည္းစားစာေရးတာကြၽမ္းမွကြၽမ္း!က်ေနာ္ကရည္းစားေတြပဲအထည္လဲထားတာအဲဒါေတြဘာဆိုဘာမွမသိ.....
ေနပါဦး ခရီးတဲ့ဘယ္ခရီးကိုေျပာတာပါလိမ့္
'ဘယ္ကိုလဲဟင္?အထိန္းေတာ္ႀကီး´
'လကိုပါ။ကမာၻကေနသြားရင္တစ္ရက္ေလာက္
ၾကာပါတယ္ မင္းသား´
'ျပင္ဆင္ၿပီးသြားၿပီေပါ့´
အထိန္းေတာ္ႀကီးကေတာက္တဲ့ကဲ့သို႔ေခါင္းကိုတသြင္သြင္ညိမ့္ျပ၏။
'ဒါဆိုသြားၾကရေအာင္ေလ....အထိန္းေတာ္
ႀကီးေရာလိုက္မွာလား´
'ဟုတ္ကဲ့လိုက္ပါ့မယ္မင္းသား´
က်ေနာ္...
ဦးမင္းေဝကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္
အသက္၃၀သာ႐ွိေသးေသာဦးမင္းေဝကို
က်ေနာ္ေလးစားသမႈႏွင့္အထိန္းေတာ္ႀကီးဟုပင္ေခၚပါသည္။
ဦးမင္းေဝသည္က်ေနာ့္ထက္၁လက္မသာသာေလာက္သာပုပါသည္။အသားလတ္လတ္ႏွင့္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းသည့္ေခ်ာေမာသည့္မ်က္ႏွာ႐ွိ
ေသာဦးမင္းေဝသည္ငယ္စဥ္ကတည္းကက်ေနာ္
ႏွင့္ကစားေဖာ္ကစားဖက္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
က်ေနာ္မင္းသားမ်ားဝတ္သည့္ကုတ္ကိုဝတ္ကာအေရာင္လိုက္ဖက္ေသာေဘာင္းဘီကိုလဲဝတ္ၿပီးဆံပင္မ်ားကိုမၿဖီးေတာ့ပဲထိုးဖြကာ
ျမင္းပ်ံစီးရန္ထြက္လာခဲ့သည္....
ေအာက္ေရာက္ေတာ့လွပေသာျမင္းပ်ံယဥ္
႐ွည္ႀကီးကိုေတြ႕ရသည္။
အေဖႏွင့္အေမကေတာ့လွည္းေနာက္ဆံုးခုံတြင္မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနေလရဲ႕~
က်ေနာ္ေမေမ့ကိုမ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပၿပီးတစ္ခ်က္ျပံဳးျပလိုက္ရာအေနာက္ရိွရံေရြေတာ္မ်ားႏွင့္နန္းတြင္းသူမ်ားထံမွႂကြတ္စိႂကြတ္စိ
ႏွင့္အသံမ်ားထြက္ေပၚလာသည္.....
ၿပီးေနာက္ေမေမႏွင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္၏။ထိုအခါေမေမ့စီမွမ်က္ေစာင္းတစ္ခုဒိုင္းခနဲလက္ခံရ႐ွိလိုက္သည္....
'ေမေမဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ´
'အို မင္းကမင္းသားျဖစ္ၿပီးအိေျနၵမ႐ွိလို႔ေပါ့´
'တို႔ေမေမကjဝင္တာလား´
'မဟုတ္ေပါင္...က်ဳပ္လားေတာ့္ကိုjဝင္ရမွာ´
ထိုအခါဖခမည္းေတာ္ကနားမခံသာလို႔လားမသိ.......က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ေနသည္ကိုဝင္ဟန္႔ေလသည္။
'မင္းတို႔ကလည္းတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္
္ေယာက္ေတြရင္ကိုက္...အဲေလရန္ျဖစ္ဖို႔ခ်ည္းပဲ´
ေဖေဖ့စကားဆံုးၿပီးေနာက္ ျမင္းပ်ံကစတင္လႊတ္ေနေလၿပီ.......
ထိုအခါက်ေနာ္တို႔သားအမိသားအဖသံုး
ေယာက္စကားတေျပာေျပာႏွင့္လကမာၻသို႔ထြက္ခြာေလၿပီ...ကြၽန္မေျမတိုက္ခန္းထဲမွာပ်င္းပ်င္း႐ွိသည္ႏွင့္စိတ္ထဲ႐ွိေသာသီခ်င္းမ်ားဆိုေနမိသည္....ဒီလိုမ်ိဳးသီခ်င္းဆိုလ်ွင္ကြၽန္မေမေမ့ကိုသတိရမိပါသည္...ထို့ေနာက္ရင္ဘတ္မွနာက်င္မႈ။
မုနး္သည္...ထိုေန႔ကအထြန္႔တက္၍ေဖေဖေရာဟင္ဟု
ေမးမိေသာကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မမုန္းမိ၏.....
ေနာင္တလည္းရမိပါသည္...
သို႔ေသာ္ေမေမကိုမူကြၽန္မနားမလည္ႏုိင္...
ကြၽန္မတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္အားအစြမ္း
ကုန္ခ်စ္ျပခဲ့ေသာေဖေဖ့ကိုအဘယ္ေၾကာင့္
မုန္းတီးေနပါသနည္း....
ေဖေဖကေသြးစုပ္လို႔လား....
ဒါေပမဲ့ေသြးစုပ္႐ုံနဲ႔မေကာင္းဆိုးဝါးျဖစ္သြား
ေရာလား.......
မသိဘူး...သိလည္းမသိခ်င္ဘူး......
ဒီအေၾကာင္းေတြဆက္၍လည္းမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့...ဟူး.....ေဖေဖတစ္ခါကေျပာဖူးတယ္......
ေမေမကေဖေဖ့ထက္အသက္ႀကီးသည္ေလထို႔ေၾကာင့္ေဖေဖေမေမ့ကိုလိုက္တုန္းကဆိုေမေမက႐ွက္ရမ္းရမ္းေနတာနဲ႔တြဲဖို္႔အခ်ိန္
ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားခဲ့တယ္တဲ့....
ေမေမထိုအေၾကာင္းကိုအမွတ္တရအေနနဲ႔
ဲ႔ျပန္ျမင္ေယာင္ေနပါ့မလား.....
အဟက္...ေမေမကတဲ့လား ကြၽန္မကိုယ္အေတြးကိုယ္ျပန္ရယ္ခ်င္မိသြားတယ္....
ကြၽန္မမ်က္စိမ်ားေလးလံ၍အိပ္ေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္မ်က္ႏွာေပၚသို႔က်လာေသာေနေရာင္ ေၾကာင့္မ်က္စိမ်ားက်ိန္းစပ္သြားသည္.....
'လိုက္ခဲ့´
ရဲမတ္ေျပာေသာစကားေၾကာင့္ကြၽန္မထခုန္မတက္ေပ်ာ္ရႊင္သြားရသည္...ေမေမေနာက္ဆံုးေတာ့ဒါလီ့ကိုျပန္ေခၚေတာ့မွာေပါ့ေနာ္....
ကြၽန္မၾကက္သီးမ်ားထေအာင္ေပ်ာ္ရႊင္မိသြားပါသည္....
TBC..........
KAMU SEDANG MEMBACA
႐ူပဒါလီရဲ႕သခင္ေလး
Romansa#ခုမွwpထဲမွာစေရးတာမုိ႔အားေပးၾကပါေနာ္... အမွားပါတာ႐ွိရင္လည္းခြင့္လႊတ္ပါ