Obudziłam się w jakimś pomieszczeniu. Z poprzedniego dnia kompletnie nic nie pamiętałam. Było mi słabo, chyba się odwodniłam. Leżałam na łóżku. Swoją drogą było okropnie niewygodnie. Wstałam. W pokoju była komoda, łóżko, rozbite na kawałki lustro i krzesło, obok którego był rozcięty sznur. Kręciło mi się w głowie. Zaczęłam krążyć po pokoju. Nagle usłyszałam czyjeś kroki. Chwyciłam krzesło, a do kieszeni (spodni) włożyłam jeden kawałek szkła. Usłyszałam; "Bombarda!" i jedna ściana wybuchnęła. Rzuciłam w tamtą stronę kawałkiem szkła, o mały włos nie zabijając przy tym McGonagall, gdyby nie odpchnęła bo zaklęciem.
- Pani profesor! Jak dobrze, że mnie pani znalazła!- powiedziałam i podeszłam do niej rzucając krzesło gdzieś z boku.
- Co ci się stało? Jak się tu znalazłaś?- zapytała McGonagall z troską...?
- Nie wiem. Nic nie pamiętam. Wiem tylko tyle, że ktoś mnie uderzył kamieniem w głowę.- odpowiedziałam.
- Dobrze, że nic ci się nie stało. Szukaliśmy cię cztery dni!- powiedziała.
- Ile dni mnie nie było?- zapytałam.
- Cały tydzień.- odparła.
W tym momencie poczułam się strasznie słabo. Zemdlałam.
Hei♡
Wiem długo mnie nie było. Jestem strasznym leniem, ale jak każdy wytłumaczę się brakiem weny.
CZYTASZ
Córka Sami-Wiecie-Kogo
FanfictionJestem Emily Delphini Royal. Mówią do mnie Delph. Jestem na 4 roku w Hogwarcie, a moim domem jest (jakby mogło być inaczej) Slitherin. Chyba nie mówiłam wam dlaczego moje życie legło w gruzach 2001 roku? Otóż, jestem córką Voldemorta. Moje życie jes...
