SEVDİM SENİ(+18)

geçmişim

  Papatya falı gibisin,ne sevdiğin belli ne sevmediğin..

Evet sanırım geçmişimle yüzleşme zamanı. Yaptığım hatalarla, yaptığım yanlışlarla ve en önemlisi Berk ile.

Tedirginlik içinde sınıfa girdim hocayı ve dediklerini umursamadan boş yerlere göz gezdirmeye başladım.Evet Rumeysa kendine bir sıra arkadaşı bulmuştu ve bana kalan yer ise tek yakışıklı meteor bir erkeğin yanı ve gıcık ama mübarek yakışıklı Bora'nın yanıydı. Tabiki ben Bora'nın yanına da oturmak isterdim ama bugünküler yaşanmamış olsaydı. Yavaş adımlarla çocuğun yanına doğru geçerken söylediğim tek şey:

" Ben Hazan SOYLU"

Bence bu değerli öğretmenimiz için yeterli olacaktır.Dersi ilk günden işleyen gıcık öğretmenlerden biriydi sanırım bu aynı zamanda matematik öğretmeni olduğunu tahtaya yazdığı sorudan anladım.Ne kadar zeki bir öğrenciyim.Tek parmak kaldıran bendim sanırım. onlar daha soruyu çözmeye uğraşıyorlardı ben ise tahtaya çıkınca aklıma gelen yöntem ile hareket etme taraftarıyım.Tahtaya doğru yürürken zaten çözümü nasıl yapacağım aklımda canlandı.

Fazla zor olmadı soruyu çözmek. Zekiyim ben ya.

EGO

EGO

EGO..

Dersi dinlerken bir yandan da not almaya çalışıyordum.Yan tarafımdan gelen bir dürtü ile yan tarafıma baktım.

" Şey yan tarafa geçsen daha iyi olacak sanırım."

Yan tarafıma bakmamla Bora yı görmem bir oldu.Niye böyle şeyler yaptığını anlamadan onun yanına geçtim fazla bir fark yokmuş gibi hocayı dinlemeye devam ettim.

"Her zaman böyle misin?"

"Nasıl?"

"Dersten başka bir şeyle ilgilenmeyen."

"Sadece sayısal derslerde."dedim ve hafif gülümsedim ardından elimdeki kalemi bırakıp arkama yaslandım.Sanırım böyle dinlemek daha rahat oluyor.Hafifçe gülümsediğini hisseder gibiyim.

Okulun ilk günü bitmişti. Fazla ders işletmemiştik bu haftada öyle olacağını farz ediyordum.

"Küçük hanım istersen evine kadar bırakayım annen baban merak etmesin."

"Merak etme evde bekleyen annem ve babam yok."

"Özür dilerim vefat mı ettiler."

"Hayır İstanbul'dalar."

"Olsun yinede bırakayım yoksa sabahki gibi çarparım falan yanlışlıkla yollarda." dedi ve hafif gülümsedi.Çok sempatik görünüyordu açıkçası.Teklifine hayır diyecek gücü de bulamadım zaten kendimde bu da bana ders olsun bir daha arabasız okula gelmem.