Hayat bana genelde götüyle gülerdi şimdi ne deyişti?
Evet o olaydan bir hafta geçti ve biz Bora ile sevgiliyiz. Hala inanamıyorum. Gerçeklerden uzak bir dünyada yaşıyor gibiyim.Sanki bir rüya gibi her şey. Hiçbir şey kötü gitmiyor ama her rüyanın bir sonu vardır bizim sonumuz ne zaman?
Yine bir okul günü ve ben yine yataktan çıkmak istemiyorum bence okul amelelikten başka bir şey değil ve bir şey fark ettim bu sanırım tek bizim ülkemizde var öğretmeni dinlemediğinizde trip atıyor bence bir anormallik bu.
Tüm bu kafamdakilerle yataktan kalktım daha doğrusu kalkmaya çalıştım gerçekten çalışmıştım çünkü kalkamıyordum sanki beni tutan bir kol var gibi ama bu imkansız demi?
"BORAAAA YA SEN NEREDEN GELDİN BURAYA"
"Kapıdan geldim aşkım. Seni çok özlemiştim bende geldim."
"Her beni özlediğinde yanıma mı geleceksin bak bu böyle olmaz sürpriz yumurta gibi nereden çıkacağın belli değil ben böyle yaşayamam en sonunda kalp krizinden gideceğim."
Biraz kavga ettikten sonra yine tatlı tatlı sonuçlandı kavgamız. Aslında beni özlemesi hoşuma gidiyor ama her yerden çıkması hoşuma gitmiyor bir de kıskanmaları var tabi beni benden alan kıskanmaları söyleyiş tarzından tut her şeyi beni benden alıyor. Birinin seni kıskanması hoşuna gidiyor mu senin de? Kendimi buldum diyebilirim onun için şimdiye kadar kimsede böyle duygular hissettiğimi hatırlamıyorum belkide ben öyle sanı yorumdur bilmiyorum eğer öyle sanıyorsam da sanmaya devam edeyim.
Her an bu rüya bitecek diye korkuyorum artık liseyi bitirmek üzereyiz.İkimizde artık ilişkimizi ciddi hale getirmek taraftarıyız tabi evlenmek kadar ileri seviye bir ciddilikten bahsetmiyorum ama en azından bir nişan gibi bir şeyden bahsediyorum.Bu fikrimizi ailemize sunduğumuzda Bora'nın ailesi hiçbir olumsuzluk sergilemedi benim babam ise benimle hemfikir halde lise bittikten sonra bir nişan üniversiteden sonra ise hala ciddi düşünürsek de evlenmek ona mantıklı geliyor ama annemin bu kadar ılımlı baktığını söyleyemem yanlış kararlar almamdan korkuyor o da kendince haklı aslında kızını korumak istiyor.Kim ister ki kızının sonradan üzüleceği şeyler yapmasını?Babamda fazla karşı çıkmasa da bu karara alıştı sayılamaz belkide gerçekten acele ettiğimizi bile düşündüm bir süre ama bu fikrin aklımdan hemen çıkmasına müsaade ettim belkide şu an hata yapıyorumdur ama beni bu yolda sürükleyen bir şey var sanki.Tüm bunlar bir yandan beynimi kemirirken diğer yandan da sınavlarım vardı ve üniversite sınavı en önemlisi belkide.Şu an hangi zaman dilimindeyim diye kendi kendime sorarken cevabını bulmam fazla zor olmadı yarın sınavı olan ve çalışırken bütün bu düşüncelere dalan bir zavallı öğrenciyim.
Hemen kendime gelip son kez konuları gözden geçirdikten sonra kendimi uykunun derin kollarına bıraktım.Belki beni alıp başka diyarlara götürür umudu ile bir kez daha uyumak o an bana hoş bir fikir olarak geldi.
Sabah uyandığımda daha güneşin doğmadığını fark ettim aslında bu durum hoşuma gitti.Güneşin doğuşunu izlemek ve biraz da ders çalışmak için vaktimin olduğunun belirtisiydi bu.Herkes gibi ilk baş yatağımdan kalkmak istemedim açıkçası ama sorumluluk duygum her zamanki gibi ağır basıyordu.Güneşin doğmasına yaklaşık yarım saat vardı o zaman diliminde sınavıma çalışabilirdim sanırım.Aslında kendimi hazır hissediyordum sadece bir göz gezdirmenin yeterli olabileceğini düşünüyordum.
Ufak bir çalışmanın ardından kendime kahve yapmak için mutfağa indim.Bugün içimde farklı bir huzur vardı.Sanki bir şeyler olacağını hisseder gibiydim.
Kahvenin ardından odamın balkonuna çıktım.Güneşin doğuşunu izlemek beni rahatlatıyor.Erken kalkmak da aynı şekilde beni rahatlatan etkenler arasında.Balkonda bunlardan başlayan düşüncelerimin nasıl evlenme konusuna geldiği hakkında bir fikrim yok ama sanırım bir kez daha düşünmeliyim bu evlenme konusunu yani bu kadar ciddi seviyeye ne zaman geldik biz,ben hiç anlayamadım açıkçası.Biz daha büyümedik bile evlenmenin verdiği sorumlulukları nasıl o tecrübesiz omuzlarımızda taşıyacağız. Evlilik sorumluluk isteyen bir durum ve bizim o sorumluluğu alabileceğimiz konusunda tereddütlerim var.Özellikle Bora ben yine sorumluluklardan kaçan birisi değilim ama o her sorumluluktan kaçan birisi ki bu söylediğim sorumluluk küçük sorumluluklar evlenmek ise çok daha sorumluluk isteyen bir şey.Bu düşünceler içinde beynim kaybolmuş durumdaydı aslında sorumluluktan kaçan bendim ve bunu fark edemeyecek kadar körelmişti beynim belki fark ettiğimde geç olacaktı.
UMARIM BEĞENİRSİNİZ.YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDİM SENİ(+18)
Chick-LitHayatım değişti evet.Ama bu değişim benim içinb iyi mi hala bilmiyorum.Belki bana mutluluğu verecek adam oydu.Belki de hayatımı karartacak...