SEVDİM SENİ(+18)

YİNE

  Sabah düşündüklerimden sonra Bora'yı aradım ve sınavım bittikten sonra bir yerlerde oturup konuşmamız gerektiğini söyledim.Pek emin değildim bu konuda aslında zaman yaklaştıkça kendimi kötü hissediyordum.Şu an sınavım bittim ve Boranın beni almak için gelmesini bekliyorum.Niye ben dediğim şeyin arkasında duramıyorum?

Sanırım ben kısıtlanmaktan korkuyordum.Ben özgür olmayı seviyorum ve beni kısıtlayacak şeylerden kaçan birisiyim.Sanırım sorumluluktan kaçan Bora değil benim.Ben daha büyük sorumlulukların altına girmek için kendimi hazır hissetmiyorum.Bence aynen böyle bunları Bora'ya aktarmalıyım.Nereden çıktı bu ciddilik falan hiç bana göre değil.

"Hazan hadi gelsene."

Tam bir odun bu ya baksana bir kapımı bile açmıyor resmen kendin bin diyor.Ama seviyorum onu sadece ilişkimizin şimdilik bu boyutta kalmasını istediğimi söyleyeceğim sanırım son kararım bu.

"Nereye gideceğiz."

"Bir restorana falan gidelim istersen."

"Ne oldu ne hakkında konuşacağız."

"Gidince konuşacağız zaten."

Neden bu kadar gerginim ben anlayamıyorum ilişkimizi bitirelim demeyeceğim ya sadece olduğumuz konumda kalalım diyeceğim.

"Dudaklarını kemirme."

Farkında olmadan dudaklarımı kemirdiğim in farkına vardım.

"Niye ki."

"Sen yapma dediğimi yapma işte."

"Niye esirin miyim senin."

"Ben öyle bir şey demedim ki."

"Ama onu ima ettin."

"Nerden çıkarıyosun bunu?"

"Senin dediklerinden."

"Tamam sus sen haklısın aşkım oldu mu?"

"Olmadı.Sen eskisi gibi değilsin tamam mı?Eskiden böyle ters ters şeyler söylemezdin bana.Ne değişti şimdi?"

"Benim açımdan bir şey değişmedi ama sen değiştin.Saçma saçma imalar falan söylediğim şeyleri yanlış anlamalar."

"Yani ben mi suçluyum?

"Ben öyle bir şey de demedim."

"Durdur arabayı incem ben."

"Hayır."

"Atlarım bak."

"Tabi tabi."

Tabiki de atlayamam kimi kandırıyorum ben?Ama biraz korkutmaktan zarar gelmez.KApıyı açtım.

"Bak atlarım şakam yok sonrada arkamdan ağlarsın ama geç olur."

"Kapat şu kapıyı."

"Durdur şu arabayı."

"Tamam"

Arabasını durdurmasıyla arabadan inmem bir olduğu için biraz savsakladım ama tabi ona belli etmedim yani çalıştım.

"Bir süre ara versek iyi olur ilişkimize en azından olduğumuz şekilde kalalım."

"Neden?"

"Şüphelerim var."

"Ne şüphesi?"

"Belkide birbirimize ait değilizdir."

"Aslında bende düşündüm bunu senin böyle bir sorumluluğun alabileceğini düşünmüyorum."dedi.

"Nasıl sen mi ben mi?"

"Sen."

"Asıl sen sorumluluk sahibi değilsin."

"Neyse biz bence bir süre ara verelim."demesiyle dünyam başıma yıkıldı.Benden başkasını mı seviyor neden böyle dedi?Kesin başkası bar.

"Aldatıyorsun beni demi biliyordum zaten bir haller vardı sende."

"Ne saçmalıyorsun sen?Yok öyle bir şey."

"Tabi tabi."

"Ne tabi tabi yok öyle bir şey."

"Neyse dediğin gibi bir süre ara verelim şimdi alınan kararlar sağlıklı olmayacak çünkü."

"Ben demedim ara verelim diye ilk sen dedin."

"Zaten her şeyi ben dedim demi.Hep suçlu benim demi?Hep ben hep ben.Sen beni sevmiyorsun artık ben anla... "

Sözümü kesen onun yumuşak öpüşleri oldu.

"Gel eve gidelim sakin sakin konuşalım."

"Tamam."

Az önce esip gürleyen benden eser kalmamıştı.uslu bir çocuk gibi arabanın koltuğuna pısmıştım ve yolculuk boyunca yaptığım saçmalıkları düşündüm gerçekten çok saçma şeylerdi bunlar.

"Hadi gel evde konuşalım yaptığın saçmalıkları."

"Ben saçmalık falan yaptığımı düşünmüyorum."

Yalan ama kendim de suçluluğumu kabul edecek değilim tabi.Gerçekten içimde hafif bir utanç var ben ona güveniyordum aslında nasıl çıktı o sözcükler ağzımdan bilmiyorum.Ben gerçekten bu aralar iyi değilim baksana bu duygu karmaşaları falan ne olacak bunun sonu bilmiyorum.

Kapıyı kilitlemesi açıkçası biraz beni ürkütmüştü.

"Şimdi söyle derdin ne?"

"Benim bir derdim yok."

"Nasıl yok yaptığın saçmalıkların açıklamasını yap o zaman ."

"Ben saçmalık yaptığımı da düşünmüyorum."

"Gerçekten seni anlamakta zorlanıyorum Hazan."

"Beni anlamaya çalışmıyorsun da o yüzden.benim yerine koy kendini her şey üstüme geliyor ve ben bu yoğunluğun içinde bir ilişki yürütebileceğimi düşünmüyorum."

"Bir günde ne değişti?"

"Bir günde değişmedi şimdiye kadar hep vardı sadece şimdi patlak verdi."

"Bitirmek mi istiyorsun?"

"Bitirmek demeyelim de... "

"Ne diyelim sen her şeyi dolandırıyorsun Hazan.Onu demeyelim bunu demeyelim ne diyelim?Sen daha kendin ne istediğini bilmiyorsun ki.Sadece sıkıldım demen yeterli bu kadar dolandırmak ne kadar mantıklı bilmiyorum.Eğer yapamam diyorsan bitti de bitsin işte niye zaman kaybı yaratıyorsun ki.İkimde kendi yolumuzda ilerleyelim."

Ses tonu yüksek çıkmıştı ve benim ürkek bir tavuk gibi karşısında durmama neden oldu bu ses tonu.daha önce onu hiç böyle görmemiştim.

"Tamam bitsin."

"Hayatında başarılar o zaman bu da ikimize tecrübe olsun."dedi.Demek ki bu kadar çabuk vazgeçebiliyor benden.O an ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Tek kelime bile edemeden kapıyı açıp gittim.Ne yani bitti mi ?Ben böyle olsun istememiştim ki...

DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM...